AÇAR SANMA

Yalan dolan, torpil, hile

Her kapıyı açar sanma

Rüşvet verip Azrail’e

Can, ölümden kaçar sanma

            Bürünme kibre, gurura

            Ayağın düşer çukura

            Yarın varınca huzura

            Orda kendini çar sanma

Haramla beslenip duran

Buz üstüne bina kuran

Dansöze dolar savuran

Arasat’ta saçar sanma

            Dünyada beylik, paşalık

            Fırsatçılık, yalakalık

            Mağrurlanan büyük balık

            Her dem böyle yaşar sanma

Çevrilen dümenler durur

Tutunduğun dallar kurur

Tüfek sahibini vurur

Hak mizanı şaşar sanma

            Gün gelir çember daralır

            Nice yüksekler alçalır

            Şahbazlar avını alır 

            Her mekânda uçar sanma

Haksız incitilen canlar

Yürekleri yakılanlar

Hep itilip, kakılanlar

Hak katında naçar sanma

    Mehmet Postallı / 2000