SEVDA RÜZGÂRI

Sevda rüzgârına kapıldı gönlüm

Nazlı bir dilberin eline düştü

Kavruldu yüreğim, savruldu külüm

Kumral bir zülüfün teline düştü

Aşkın şarabından tattım bir içim

Geceme nur doğdu, ışıdı içim

Bütün bedenimi sardı o biçim

Sevdası göksümün soluna düştü

Tamtakır dururken gönül hanesi

Doldurdu sevginin en şahanesi

Sabah loşluğunda bir çiğ tanesi

Şirin bir selvinin dalına düştü

Mezara koymadan deli kafayı

Yar ile bir ömür sürsem sefayı

Hayatta bilmezdim gamı, cefayı

Dertsiz başım derdin gölüne düştü

Aydan aydın bir yüz, hilal gibi kaş

Bu hâl içerime düşürdü telaş

Afsunlu bir gözden üç beş damla yaş

Gelin duvağının tülüne düştü.

Mehmet Postallı / 2008