ÇEKENLERE SOR

Ayrılık acısı pek yaman olur

Bilmiyorsan bir de çekenlere sor

Çile kuyusuna düşen boğulur

En güzel çağında çökenlere sor

Bir hırçın ceylanın koşmuş peşine

Gönül vermiş gözlerine, kaşına

Kuytu köşelerde yalnız başına,

Sessizce gözyaşı dökenlere sor

Ahından erimiş, murat almamış

Bir ömür beklemiş, yâri gelmemiş

Yaşlı gözlerinin feri kalmamış

Bir umutla yola bakanlara sor

Ölse de bahsetmez yârin suçundan

Sadece bir tutam tel var saçından

Bir dokunsan, bin ah çeker içinden

Kaderine boyun bükenlere sor

Eşiğine varıp dizüstü çökmüş

Yalvarıp yakarıp boynunu bükmüş

Yarasına avuç avuç tuz dökmüş

Aşk oduyla yürek yakanlara sor

Mehmet Postallı / 2011