UZAK TUT BENİ

Yüce Rabbim, bu biçare kulunu;

Yüzsüzlerden, soysuzlardan uzak tut.

Ben istemem parasını, pulunu;

Kalpsizlerden, huysuzlardan uzak tut.

Alnım açık olsun, başım dik olsun

Açgözlü olmayım, gözüm tok olsun

Her şartta, tuttuğum taraf hak olsun

Kalleşlerden, haksızlardan uzak tut

Simasına baksan, saç, sakal tamam

Ya çok emin biri yahut baş imam

Sihirli sözlerle, inandırır tam

Dili ballı hırsızlardan uzak tut

Türlü yollar bulur, akla gelmeyen

Halkı soyar, Hak korkusu bilmeyen

İnsanlıktan nasibini almayan;

Alçaklardan, çapsızlardan uzak tut

Nefsiyle yüzleşmez, aynaya baksın

Kirlerin içinde koktukça koksun

Ahlâktan habersiz, edepten yoksun

Kaşarlanmış arsızlardan uzak tut

Haram yoldan servetini katlamış

Ömür boyu yasak yerde otlamış

Hicabından, ardamarı çatlamış!

Kahpelerden, utsuzlardan uzak tut

Devamlı nefsinin peşinden giden

Pislik deryasına batmış bir beden

Vatana, Millete ihanet eden;

Hainlerden, köksüzlerden uzak tut

Kadir Mevla’m bulaştırma çirkefe

Onlarla, aramda olsun mesafe

Hamallık yapayım, taşıyım küfe

Yeter ki, şu pürüzlerden uzak tut

Mehmet Postallı / 2008