İNSANA DOST GEREK

Dost gözükenlerin peşinden gidip

Kadim dostlarını küstürmeyesin

Ufak tefek şeyi bahane edip;

Selamı, sabahı kestirmeyesin

Birkaç süslü sözün rengine kanıp

Sahte gülüşlerin narına yanıp

Her olur olmazı arkadaş sanıp;

Soysuzları eve bastırmayasın

Bulanık sulara kapılıp akma

Sevgiyi, saygıyı elden bırakma

Hem kendini, hem de dostunu yakma

Yüz azdırıp, surat astırmayasın

Haksız yere kimse karalanmasın

Ezeli dostluklar paralanmasın

Gönüller kırılıp yaralanmasın

Rüzgârı ters yönden estirmeyesin

Hiçbir zaman olma nefsine esir

Dostunu unutma geçse bir asır

Seveni, sen de sev, arama kusur

Kendini köşeye kıstırmayasın

 Mehmet Postallı /  2011