NE ÇARE

Gençliği durdurmak mümkün olsaydı

Frene basardım otuz yaşında

Sağlık ve mutluluk baki kalsaydı

Asla bırakmazdım dönüm başında

Heyhat ne de çabuk geçti bu gençlik!

Bedenim ruhuma etmedi eşlik

Umut ettiklerim çıkardı güçlük

Ömür geçti bir sevdanın peşinde

Gençlik yıldız gibi kaydı da gitti

Dertlerle baş başa koydu da gitti

Gözümün ferini soydu da gitti

Hem de benim isteğimin dışında

İhtiyarlık başa geldi yekpare

Yaşlılık derdine yok imiş çare

Şimdi, köşelerde kaldım biçare

İsmim okunuyor hece taşında

Mehmet Postallı / 2009