Bahar havasını alınca, dağlar

Pınar başlarını özledin mi hiç?

Her dereden ayrı şelale çağlar

Geçip karşısına izledin mi hiç?

Kekliklerin ötüşünü duydun mu?

Çiçeklerin kokusuna doydun mu?

Topladığın mantarları saydın mı?

Dağda ateş yakıp közledin mi hiç?

Sıcak bazlamaya sütyüzü katıp

Dizleri bükerek keçede yatıp

Koyaklarda, tepelerde otlatıp

Kursiyen’de koyun tuzladın mı hiç?

Tahtacık’a Yedigöl’e vardın mı?

Gün doğarken manzarayı gördün mü?

Çimenler üstüne sofra serdin mi?

Çıkıp Aladağ da yazladın mı hiç?

Sacların üstüne ateş yakılır

Baş yaylada göç çöreği çekilir

Üzerine çörekotu ekilir

Yaylacı yolunu gözledin mi hiç?

Temmuz sıcağında gel yana yana

Keklicek’den su al iç kana kana

Nohudu, arpayı ekip Ayvan’a

Yolarken tarlayı dizledin mi hiç?

Sap toplarken, insan yanar kavrulur

Teker taşa çıkar, kağnı devrilir

Düvenler koşulur, harman savrulur

Sap çevirip, tınaz düzledin mi hiç?

Bir selvi boyluya gönül bağlayıp

Aşk oduyla yüreğini dağlayıp

Köşelerde için için ağlayıp;

Sevdiğini ondan gizledin mi hiç ?

   Mehmet Postallı / 2003