Nerden çattın bilmem, boyun fıtığı?

Canım hemen çıktı çıkıyor sanki.

En azgın akrepler sarmış yastığı;

Başımı, boynumu sokuyor sanki.

Boyun omuruma sıkışmış sinir

Acı çektirmekte tanımaz sınır

Durumumu gören delirmiş sanır

Ayaklarım mekik dokuyor sanki

Bir yandan, bir yana başım dönmüyor

Çok ilaç denedim sancı dinmiyor

Yakılar, merhemler öze inmiyor

Her biri ağrıyı ekiyor sanki

Boynumun içinde matkap işliyor

Kolumu kudurmuş köpek dişliyor

Omzumu görünmez bir el şişliyor

Kızgın şişler batıp, yakıyor sanki

Elim, kolum, parmaklarım uyuşuk

Çektiğim sancıdan çehrem buruşuk

Biçareyim, aklım karmakarışık

Can ağacım yaprak döküyor sanki

Tansiyon yükseldi, şeker katladı

Uyku firar etti, öfke patladı

Sabır taşı tam ortadan çatladı

Biri, kütüğe mıh çakıyor sanki

Bilmezdim bu dünya bu kadar mı dar

Başımı taşımak bu kadar mı zor

Çabuk vur neşteri, bekleme doktor

Boynumu cendere sıkıyor sanki

Kendi kusurumdan çektiğim zulüm

Bu derdi çekecek, kalmadı halim

Rabbim ya şifa ver, ya güzel ölüm

Kabristan yoluma bakıyor sanki.

Mehmet Postallı / 10.10.2013