Derdinle baş başa bıraktın beni;

Bu yara sarılmaz sen olmayınca.

Fizana gitsen de bulurum seni;

Burada durulmaz sen olmayınca

Gönlüm viranedir, yüreğim yanık

Aşkına mahkûmum, sevmekten sanık

Şimdi, aklım, fikrim darmadağınık

Bir daha derilmez sen olmayınca

Kem gözlüler, bize nazar ettiler

Deldiler sinemi gözer ettiler

Canımdan, tenimden bizar ettiler

Hatırım sorulmaz sen olmayınca

Sensiz geçmiyor ki, seneler aylar

Gözyaşımdan coştu ırmaklar, çaylar

Benim olsa no”lur yatlar, saraylar?

Bu yuva kurulmaz sen olmayınca

Aslanın yurduna çakal getirme

Pençeleri yüreğime batırma

Aramıza karaçalı bitirme

Murada erilmez sen olmayınca

Baykuşlar tünerse gülün dalına?

Acımazlar yeşiline, alına

İnat etme, gel salına salına

Menzile varılmaz sen olmayınca

Her yandan daralır sıkar dört duvar

Her günün sonunda yine gece var

Ayrılık sürerse mahşere kadar

Davamız görülmez sen olmayınca.

Mehmet Postallı / 2015