Nasıl güleyim ki, dert dizi dizi

Gül demekle gülünmüyor Şahsenem

Yara geçse bile, kalıyor izi

Aşk yarası silinmiyor Şahsenem

Gönül derdi benzemiyor oyuna

Yürü selvi boylum bakam boyuna

Sevda ateşiyle koyun koyuna;

Yaşamadan bilinmiyor Şahsenem

Ben de sanırdım ki seven, sevilir

Karşılıksız sevgi biter, eksilir

Ne bir ilâcı var, ne tabip bilir

Aşka çare bulunmuyor Şahsenem

Bilmediğim bir hâl oluyor bana

Bir türlü sığmıyor akla, izana

Aşk gemisi yanaşmıyor limana

Deryalara dalınmıyor Şahsenem

Kesildi soluğum, titriyor elim

Konuşmak isterim, tutulur dilim

Tek başıma yürüyemem bir milim

Gel demeden gelinmiyor Şahsenem

Gözlerimden çağlar iki şelâle

Yüreğimin koru ermez zevale

Şu gönül dediğin ne muhkem kale

Kol gücüyle alınmıyor Şahsenem

Mehmet Postallı / 2009