NAZLI YÂR

Verdiğin ikrarda dur;

Gidip cayma nazlı yâr.

Gönlümü eyle mamur.

Yürek oyma nazlı yâr

Yürek var, yürek yakar

Kötü laf gönül yıkar

Dost dosta arka çıkar

Elem duyma nazlı yâr

Yaramı sevgiyle sar

Sana ihtiyacım var

Beni bırakma naçar

Bana kıyma nazlı yâr

Gülşen üşür, gül üşür

Gül solar, bülbül üşür

Sinsi düşman gülüşür

Ele uyma nazlı yâr

Yokuş eyleme düzü

Gece etme gündüzü

Söylenmeyecek sözü;

Açıp yayma nazlı yâr

Unutup gitme dünü

Yele verme ürünü

Ayrı kaldığın günü

Ömür sayma nazlı yâr

El, el için değersiz

Konuşur yerli yersiz

Sakın, beni habersiz,

Sensiz koyma nazlı yâr.