GÖRGÜSÜZÜ GÖRME!

 Görgüsüz kişiningörme yüzünü;                                               Adap bilmez, tatsız, tuzsuz konuşur.

Bir adam belleyip, açma özünü;

Sırrını saklamaz, ussuz konuşur.

Alay etmek için hep eksik arar

Hatır, gönül demez, birçok kalp kırar

Alakasız yerden, sorular sorar;

Yararlı laf etmez, özsüz konuşur.

Devamlı övünür, sonradan görme

Elinden gelirse, yanında durma

Düzeltirim sanıp, kendini yorma;

Ağzı ayar tutmaz, yüzsüz konuşur.

Toplumun içinde, küçük düşürür

Bir sofrada ne var, ne yok aşırır

Sürekli gaf yapar, sabrın taşırır;

Sözleri tat vermez, hazsız konuşur.

Görgüsüzden gelin alma, kız verme

Birlikte iş kurup, fazla yüz verme

Yakın durma, bir karede poz verme;

Her hali gıcıktır, sözsüz konuşur.

Mehmet Postallı / 2017