VEFASIZA GÖNÜL VERME
Vefasıza gönül verme;
Yüreğini yakar gider.
Çürük dala yuva örme;
Yavruları döker gider.
Elden, âlemden utanmaz
Doğru sözüne inanmaz
Ölsen de gözü ıslanmaz
Yılan gibi akar gider
Sabrı, sadakati olmaz
Öğüt versen, öğüt almaz
Verdiği ikrarda durmaz
Yarı yolda eker gider
Sevgi vermez, saygı duymaz
Örfe, ananeye uymaz
Karnı doysa, gözü doymaz
Hep yükseğe bakar gider
Huysuz olan, huzur vermez
Olumlu yanını görmez
Düzenine akıl ermez
Hiç sebepsiz çeker gider
Sana değil, mala bakar
Yüksekteki dala bakar
Akşam, sabah yola bakar
Bir vakitte çıkar gider
Ak yüzünü kara eder
İçerini çıra eder
Her yanını yara eder
Ciğerini söker gider
Çeşit çeşit misal verir
Zengini örnek gösterir
Seni canından bezdirir
Başına taş diker gider
Kanıp, masaya oturma
Başına bela getirme
Çileyle ömür bitirme
Ocağını yıkar gider.