BİZİM YAYLALAR
Sular coşup, yeşerince çimenler
Çiçekle süslenir bizim yaylalar
Karlı doruklarda yüzer dumanlar
Dağlara yaslanır bizim yaylalar
Sümbül boynun eğer, laleler güler
Koyunlar bağrışır, kuzular meler
Çanın, zilin sesi geceyi deler
Gel diye seslenir bizim yaylalar
Gelinciğe konar uğur böceği
Koyakları bezer yoğurt çiçeği
Ekinler boy atar, alır göceği
Yağmurla ıslanır bizim yaylalar
Geyikler en ıssız yerlere kaçar
Keklikler eşiyle birlikte uçar
Tertemiz havası nefesi açar
İnsanla dostlanır bizim yaylalar
Yıldızlara komşu, Ay ile yoldaş
Mavi gökyüzüne sanki değer baş
Göç zamanı başlar tatlı bir telaş
Obayla süslenir bizim yaylalar
Konuğuna sunar balı, kaymağı
Lezzetle buluşur dili, damağı
Dağlarla oluşur bir gönül bağı
Sevgiyle beslenir bizim yaylalar
Çiçekle yarışır gelini, kızı
Kimi mor giyinir, kimi kırmızı
İçime bırakır silinmez sızı
Benimle hislenir bizim yaylalar
Dağ çayı, kantaron, kekik kokusu
Nasibini alır yolu yolcusu
Buraların başka olur uykusu
Şifayı üstlenir bizim yaylalar
Sayısız pınarlar berrak su sunar
Temmuzda elini uzatsan donar
Gökoluk, Dişdöken, Göğcün, Ağpınar
Gitmezsek hırslanır bizim yaylalar
Mevlâ’m hoş yaratmış, Yahyalı varlı
Sevdaya tutuldu gönül efkârlı
Aladağlar kışın boranlı, karlı
Yaz gelir, uslanır bizim yaylalar