Mehmet POSTALLI
Site Haritası

Toprağa Bir Can Düştü

 

 

 

 

 

 

TOPRAĞA  BİR  CAN  DÜŞTÜ

 

 

 

şiir

 

 

 

 

MEHMET  POSTALLI

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Adres             : Gazibeyli Mah.Gül Sk.N0:29 Yahyalı / Kayseri

Ev Tel                        : 0352 611 2655

Cep Tel          : 0537 209 3259

MSN               : m.postalli59@hotmail.com

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TAKDİM

 

OMURGALI  ŞAİRİN  ŞİİRLERİ

 

            1999 yılında, sılayı rahim için gittiğim Yahyalı’da, konferans bitiminde yanıma gelen mahcup birisi, “ben Mehmet Postallı, Karçiçeği mahlasıyla şiirler yazıyorum diyerek “ elime birkaç tane şiir tutuşturdu. Doğrusu bu mahcup yüzün altında iyi bir şair olabileceği pek aklıma yatmamıştı.

            Hemen oracıkta elime tutuşturulan kâğıtta yazılı bulunun ve ilk okuduğum “Toprağa Bir Can Düştü” şiiri ile içime farklı bir cemrenin düştüğünü anladım ve ondan sonra da dostluğumuz artarak devam etti. Mehmet Postallı taşralı bir şair ama şiirleri taşralı değil. Dünyayı gezen, çok okuyan, tecrübeli ve yüreği sevgi dolu bir insanla karşılaştığınıza inanırsınız. Doğaya âşık olan ve doğanın dilini çözen, sizi bilmediğiniz yerlere elinizden tutarak götüren birini bulursunuz. O, sizi asla sürüklemez, zorlamaz, siz onun eline yapışarak yolculuğun uzun sürmesini istersiniz ve gezdikçe içinizde bir inşirah oluşur. Zaman zaman siz de onunla gezerken aşkı, sevgiyi, hasreti, yokluğu, dostluğu ve ihaneti beraber yaşarsınız, Onunla sevinir, Onunla ağlarsınız.

 

            Âlemin içinde yoktu menendin

            El parayı ben de seni dilendim

            Kırılmadım ama biraz gücendim

            Bak toprağa bir can düştü Elifim

 

           Şiirini okurken tıpkı Karacoğlan’ın “Tozar Elif Elif Diye”şiirini okuyormuş gibi olursunuz. Hele son şiirlerinden biri olan;

 

            Aşkın bir sevdayla sana bağlandım

            Senin hasretinden mum gibi yandım

            Sana biat ettim, sana inandım

                        Benim en sevdiğim kişisin güzel

                        Bütün güzellerin başısın güzel.

 

           Şiirini Efendimizi desteklemek anlamına gelen ‘Salavat’ niyetiyle okurken bambaşka dünyalara açılır, başka bahçelere girersiniz ve Efendimizin kokusunu alırsınız.

            Mehmet Postallı iyi bir şair, benim hislerimi, duygularımı şiirlere döken birisi. Ben kendisinden daha birçok şiirler bekliyorum ve kendine başarılar diliyorum.

            Seni içime çekercesine kucaklıyorum Karçiçeği Mehmet Postallı. . .

 

                                                           Fazlı Karaman

                                                           Eğitimci ve Şiir Yorumcusu

                                                           Bahçelievler Belediyesi Beyaz Masa Müdürü

 

 

 

 

Ş. S.N0:    ŞİİR İSMİ                                SAYFA N0

 

                Takdim                                                     3

1-            Kalbimdeki Sızı                                       4

2-            Cananım                                                   5

3-            Arkadaş                                                   6

4-            Gözlerin                                                   7

5-            Saçların                                                    8

6-            Toprağa Bir Can Düştü                            9

8-            Seher Yeli                                              11

9-            Mavi Yazma                                          12

10-          Gönül Avcısı                                         13

11-          Giderim                                                  14

12-          Çıkar Gelirim                                         15

13-          Mahmur Gözlü                                      16

14-          Gidemem Elif                                         17

15-          Yitirmeden Gel                                      18

16-          Unuttun Beni                                         19

17-          Yürekten Sevmek                                   20

18-          Vicdansız                                               21

19-          Sevda Gemisi                                         22

20-          Seni Gözlüyorum                                   23

21-          Sen                                                         24

22-          Sakın                                                      25

23-          Korkuyorum                                          26

24-          Karçiçeğim                                             27

25-          Mecnun                                                  29

26-          Hicran                                                    30

27-          Gülüver Gülüm                                      31

28-          Gülüm                                                    32

29-          Ey Tabip                                                 34

30-          Bahtı Kara Diyorlar                               35

31-          Baharı Bekliyorum                                 36

32-          Artık Gelme                                           37

33-          Bu Yürek Sana Açık                              38

34-          Aşkın Düğümü                                      39

35-          Ela Gözlüm                                            40

36-          Ayrılık Acısı                                          41

37-          Kır Çiçeğim                                           42

38-          Seni Ararım                                           43

39-          Hatırımı Kırma Canım                           44

40-          İstemem                                                 45

41-          Sormak İstiyorum                                  46

42            Bilemedin                                               47

43-          Fark Etmez                                             48

44-          Yıkıyor Gurbet                                      49

45-          Aşk                                                        50

46-          Önce Ben                                               51

47-          Kalp Hırsızı                                           52

48-          Asla Sevmem                                         53

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ş.S.N0:     ŞİİR İSMİ                                SAYFA N0

 

49-          Adam Sanmıştım                                   55

50-          Ağam                                                     56

51-          Kaytarana Ödül                                      57

52-          Hile Var                                                 58

53-          Özü Çürük Olursa                                  59

54-          Ne Yazar                                                60

55-          Ne Oldu Sana                                        61

56-          Ne Zaman                                              63

57-          Sandık Hesabı                                        64

58-          Görgüsüz                                                               65

59-          Değerler Mi Değişti                               66

60-          Yaşanmaz Oldu                                     67

61-          Sükût                                                     68

62-          Kabaklar Çiçek Açtı                               69

63-          Geri Zekâlı                                             70

64-          Devlet Terörü                                         71

65-          Açar Sanma                                           72

66-          En Sevgili                                              73

67-          İki Cihan Güzeli                                     74

68-          Yaratan Seçti Seni                                  76

69-          Bu Gece                                                 78

70-          Rabbim Boş Çevirme                             79

71-          Hacılar                                                   83

72            Seni Sayıklar                                          84

73-          Canını Sıkma                                         85

74-          Tamiri Çok Zor                                      86

75-          Acı                                                         87

76-          Ölüm                                                      88

77-          Son Dakika                                            89

78-          Onu Bekliyorum                                    90

79-          Türkiye’m                                              91

80-          Bayrağım                                               92

81-          Ey Şehit                                                 93

82-          Böyle Bilinsin                                        94

83-          Huzur İklimi                                          95

84-          Erciyes’le Sohbet                                   96

85-          Aladağ                                                   97

86-          Şelâle                                                     99

87-          Tabiat Güzeli                                          100

88-          Özledin Mi Hiç                                      103

89-          Müjde                                                    105

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        KALBİMDEKİ SIZI

 

Bağrıma taş bastım, gözüme mendil;

Kalbimdeki sızı susmadı yine.

Ya söndü, sönecek şu cılız kandil;

Kalbimdeki sızı susmadı yine.

 

Dertlerimi açtım birçok hekime

Dediler içinde dert küme küme

Aldırma diyordum kendi kendime;

Kalbimdeki sızı susmadı yine.

 

Başımı yasladım beton duvara

Uykusuz gözlerim döndü pınara

Buz koydum içimi kavuran nara;

Kalbimdeki sızı susmadı yine.

 

Bir türlü gönlümü avutamadım

Âlemin dilinde mecnundu adım

Unuturum diye kurban adadım;

Kalbimdeki sızı susmadı yine

 

Sımsıcak duygular bir bir pustu da

Düşlerim buz kesti mermer kutuda

Umutları yıkan, tufan sustu da;

Kalbimdeki sızı susmadı yine

 

Diyar diyar kaçtım, koşar adımla

Çığ oldu hasretle düşen her damla

Ben, sevdamı yargıladım idamla;

Kalbimdeki sızı susmadı yine.

 

                                   1995

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            CANANIM

 

Ben senin sevdana düştüm düşeli                            

Gözyaşlarım durulmuyor cananım                

Sevda yolu, karaçalı döşeli                           

Kıvrım kıvrım varılmıyor cananım                           

 

Adını zihnime yazdı kalemim                                  

Bir saat görmesem artar elemim                               

Seni uçurursam boş kalır elim                                   

Yalnız yuva kurulmuyor cananım                            

 

İflah olmaz işler açtın başıma                       

Mecnuna döndürdün, gezdim düşüme                    

Acı söz söylersen gitmez hoşuma                             

Dil yarası sarılmıyor cananım                       

 

Fırtınalar koparırsın içimde                                      

Unutamam ak kıl bitse döşümde                              

Sakın niçin deme, bu zor seçimde                

Kalbe sual sorulmuyor cananım                               

 

Sırrını açmaktan hayâ ederim                       

El yanında gayretini güderim                       

Eğer, hayır dersen çeker giderim;                             

Lâkin sensiz durulmuyor Canan’ım. 

 

                                   1994

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ARKADAŞ

 

Gönül tutuldu mu bir vefasıza?

Kolay kolay geçilmiyor arkadaş

Bir derdin var ise, ulaşır yüze

Dert çok ama açılmıyor arkadaş

 

Sırlıdır, çözülmez gönül kitabı

Bir kalemde yapılmıyor hesabı

Zehirden keskindir aşkın şarabı

Dolu dolu içilmiyor arkadaş

 

Aldanırsın cilvesine, sözüne

Bilmeden düşersin sevda közüne

Süresi dolmadan çıkar izine

Zaman, sınır biçilmiyor arkadaş

 

Mecnun’ u çöllerde gezdirende o

Ferhat’ a dağları kazdıranda o

Şaire, şiirler yazdıranda o

Bu sevdadan kaçılmıyor arkadaş

 

Zincir vurulmuyor gönül tahtına

Acı, tatlı o yiğidin bahtına

Eğer inanmazsan birde sen sına

Seçilmiyor seçilmiyor arkadaş.

 

                                   1991

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GÖZLERİN

 

Yüzünü çevirip her bakışında;

İçime bir alev salar gözlerin.

Bir çift yay gerilmiş durur karşımda;

Ok vurur kalbime dalar gözlerin.

 

Pencereme bir nur gibi doğarsın

Bir başak misali boynun eğersin

İlkbahar yağmuru olur yağarsın

Susayan gönlümü sular gözlerin

 

Gözlerim, gözkapağından yakınır

Kirpiklerin birbirinden sakınır

Duyguların satır satır okunur

Dert koymaz bedende siler gözlerin

 

Kaş, göz edip, körük çekme yangına

Bilirim, güzeller düşmez dengine

Aslında yakındır kahverengine

Birazda yeşile çalar gözlerin

 

Boydan boya bürünürsün şallara

Keklik dağ kuşudur inmez göllere

Öyle dalgın dalgın bakma yollara

Kem gözler dokunur, solar gözlerin

 

En güzel nimetler yeşermiş canda

Acep bir benzerin var mı cihanda?

Ayrılığın vakti geldiği anda;

Yüzün hüzünlenir, dolar gözlerin

 

Saçlarını örtmüş kırmızı bir tül

Seni böyle görse kıskanırdı gül

Tutuldu bir kere neylesin gönül

Beni, sana mecbur kılar gözlerin.

 

                                   2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SAÇLARIN

 

Sandım, saf altından taç var başında

Şavk veriyor lüle lüle saçların

Mermer sütun gibi dur da karşımda

Sakın ha, gösterme ele saçların

 

Rengi bala benzer, petekten mi ne?

Ipıl ıpıl yanar, ipekten mi  ne?

Kokusu en nazlı çiçekten mi ne?

Koku dağıtıyor güle saçların

 

Tel tel açta her birinin arasın

Şal yerine omzuna sarasın

Yağmurlar yıkasın, rüzgâr tarasın

Salıver her sabah, yele saçların

 

Kadir Mevlam, nede güzel yaratmış

Mah yüzünü çepeçevre donatmış

Hilal kaş üstüne bir bulut yatmış

Dilsizi getirir, dile saçların

 

Ürperen zülüfler sahiden sim mi?

Dillerden düşmeyen, sade isim mi?

Büyük sanatkâra mahsus resim mi?

Tutam tutam, çile çile saçların

 

                                   1998

                        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TOPRAĞA BİR CAN DÜŞTÜ

 

Yeminler ederek gelirim diye;

Bir sabah yollara düştü Elif’im

Senin hasretinle döndüm deliye

Yüreğime ateş düştü, Elif’im

 

Dağların başına kızıllık çöktü

Bir kuş diğerine içini döktü

Yıldızlar kayboldu bak şafak söktü

Takvimden bir yaprak düştü Elif’im

 

Gelirim diyerek usulca kaydın

Günlerce, gözümü yollarda koydun

Yoksa, ummadığın bir söz mü duydun?

Aramıza kan mı düştü, Elif’im?

 

Yollara bakmaktan gözüm karardı

Döner gelir diye ümidim vardı

Arkadaşlar, vazgeç diye yalvardı

Komşular araya düştü, Elif’im

 

Söyle, ceylan gözlüm bize ne oldu

Ettiğin yemine, söze ne oldu

Seyrine daldığım göze ne oldu

Gül bağıma hazan düştü, Elif’im

 

Kara sevda dedikleri buyumuş

Bir ben sokaktayım, herkes uyumuş

Tek sen biliyordun elâlem duymuş

Sırrımız dillere düştü, Elif’im

 

Ne telefon ettin, ne mektup saldın

Ne haber gönderdin, ne kendin geldin

Acaba, kalbinden beni mi sildin?

Umutlarım suya düştü, Elif’im

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gözümün selinden deniz yükseldi

O zaman doğanlar askerden geldi

Sanırım, düşmanlar aklını çeldi

Sevgimize gölge düştü, Elif’im

 

Seherlerde rüzgârları kokladım

Bir çıtırtı duysam, yolu yokladım

Bir ömür bekledim, asla bıkmadım

Gönlüm tuzağına düştü, Elif’im

 

Aşkın tezgâhında mekik dokudum

Hep harfleri “Elif” diye okudum

Sana kavuşmadan ölmekten korkum

Saçlarıma aklar düştü, Elif’im

 

Tabipler halimi görünce şaştı

Feryadım, figanım göğe ulaştı

Üstümüzde kara bulut dolaştı

Başıma yıldırım düştü, Elif’im

 

Bu yük ağır geldi cılız cüsseme

Hayata döndürür bir gülümseme

Şu fani dünyada benim hisseme

Çilenin büyüğü düştü, Elif’im

 

Anladım, yıkacak beni bu sevda

Yöneldim kıbleye, dilim duada

Yüzünü görseydim etmeden veda

Sevdalın yatağa düştü, Elif’im

 

Âlemin içinde yoktu menendin

El parayı, bende seni dilendim

Kırılmadım ama biraz gücendim

Bak toprağa “bir can düştü” Elif’im

 

                                    1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SEHER YELİ

 

Yar yanına uğra, git seher yeli

Düşlerini sezdirmeden çal getir

Bilmem bu günlerde nasıldır hali

Gül yüzlümün kokusunu bul getir

 

Fırsat bulup gidemedim izine

Dertli başım koyamadım dizine

Eğer bir gün rastlar isen izine

Kumral saçlarından birkaç tel getir

 

Ayrılık hasreti bağrımı deler

Korkulu rüyalar uykumu böler

Ellerinden öpsün güller, laleler

Dokunduğu her çiçekten dal getir

 

Kalkıp seyrederken kızıl şafağı

Nazlı yârin çınlıyor mu kulağı?

Herhalde yakmıştır şimdi ocağı

Pişirdiği böreklerden böl getir

 

Yüreğime kara kurşun saplanır

Bu derde, bu yürek nasıl katlanır

Gurbet elde, belki ağzım tatlanır

Dost elinden bir tas süzme bal getir

 

Ela gözlerinden yaş süzülmesin

Yârim gelmez diye hiç üzülmesin

Yeter ki, verdiği söz bozulmasın

Ak elinden bir vesika al getir

 

                                   2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            MAVİ YAZMA

 

Hatıra verdiğim, mavi yazmayı;

Kabul et, başına tak benim için

Bırak gayrı gizli gizli gezmeyi

Bütün düşmanları yık benim için

 

Çıkmalısın ayrı tutan, kafesten

Haz duyarım, aldığın her nefesten

Boy, bos tamam, bezeli bir bedesten

Övmüşte yaratmış Hak benim için

 

Ben yanarken, sende benimle yandın

Aşkın deryasına daldın, ıslandın

Ne odlu da şimdi eve kapandın

Bugün pencereye çık benim için

 

Cemalin göreyim, gitsin merakım

Son bulsun hasretlik, bitsin firakım

Beyaz gelinliği giyin tam takım

Ellerine kına yak benim için

 

Davetsiz gelip de postu sermedim

Başka hiç kimseye umut vermedim

Senden daha güzelini görmedim

Dünyada emsalin yok benim için

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GÖNÜL AVCISI

 

Ok kirpiklerini bana çevirip

Tek atışta vurdun gönül avcısı

Kumral saçlarını tel tel ayırıp

Bin bir tuzak kurdun gönül avcısı

 

Yaman avcıymışsın köylü güzeli

Zincirden kaviymiş saçının teli

Sıkıca bağladın, eyledin deli

Peşinden koşturdun gönül avcısı

 

Kalbimden avladın harman dönüşü

Hayra yorayım mı,  gördüğüm düşü?

İster yan diyorsun, istersen üşü

Yaktın tutuşturdun gönül avcısı

 

Kudretim yetmedi köylü kızına

Nereden takıldı gözüm, gözüne

Dağ, taş dolanırım, düştüm izine

Yordun beni yordun gönül avcısı

 

                                   1979

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GİDERİM

 

Benden, ayrılmaksa eğer muradın

Yanından çığ gibi kopar giderim

Gönlümden, zihnimden silerim adın

Eski defterleri kapar giderim

 

Sonra pişman olup, çağırma geri

Asla yapamazsın, yıktığın yeri

Tutkunu olduğum kara gözleri

Son kez birer birer öper giderim

 

Mutlu geçen günler eskide kalır

Aldığın kravat askıda kalır

Çekilen resimler baskıda kalır

Bir iyilik daha yapar giderim

 

Pişkinliğe vurup, fazla kalamam

Tükürdüğüm, tükürüğü yalamam

Belki, gideceğim yolu bulamam

Dumanlı dağlara sapar giderim

 

Bu işin içinde olsa da hile

Belki de son bulur çektiğim çile

Ayrılık ölümden zor olsa bile

Hiç umursamadan teper giderim

 

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ÇIKAR GELİRİM

 

Yeter ki, gel diye bir haber yolla

Bütün engelleri yıkar gelirim

Uzaktan da olsa görün, el salla

Arkama bakmadan çıkar gelirim

 

Tutsağınım elim, ayağım bağlı

Yaktın fitilini, yüreğim dağlı

Giyin çık karşıma yeşilli, ağlı

Paslı kilitleri söker gelirim

 

Hicran sundun yudum yudum içerim

Senden vazgeçemem, candan geçerim

Haydi desen kanatlanır, uçarım

Sevinç gözyaşları döker gelirim

 

Sen el uzatmazsan, dertlerim azar

Ne olur, bir defa eylesen nazar

Hayalim seninle birlikte yüzer

Karışır sulara akar gelirim

 

Gönül arsasına kurdun bir hisar

İçinde acı bir fırtına eser

Bir ses, bir dokunuş acıyı keser

Gemileri hemen yakar gelirim.

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            MAHMUR GÖZLÜ

 

Bu sabah bir kız gördüm, dağınıktı saçları

Taramayı unutmuş değilse, çok perişan

Gözlerini kapatmış büklüm büklüm uçları

Sol yanağına konmuş kudretten bir nişan

 

Mahmur gözlerle bakıp, sonra başını eğdi

Kalbimin ortasına ateşten bir ok değdi

Yakardı alimallah bir daha görünseydi

İflah olur mu acep onun derdine düşen?

 

Bitmez sandığım ömür geçti rüzgâr hızıyla

Sonbahara dönüştü baharıyla, yazıyla

Yaşanır mı dersiniz kalpteki bu sızıyla

Gezdiği yeri bilmez, aşkın narında pişen

 

                                               1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GİDEMEM ELİF

 

Buradan gitmemi istesen bile;

Ben, seni bırakıp gidemem Elif

Ayrılık sözünü getirme dile

Ben, seni görmeden edemem Elif

 

Sevda yeli, hayli uzak eserdi

Bir göz temasıyla, ruhumu sardı

Sevgi fidanımız yeni boy verdi

Yeşeren dalları budamam Elif

 

Gönülde açılan yara kapanmaz

Küllerin üstünde aşk odu yanmaz

Gerçek âşık olan yolundan dönmez

Dönüp bedelini ödemem Elif

 

Gidersem, çığ gibi katlanır dertler!

Geçer mi boğazdan ballar, şerbetler?

Sen yoksan yanımda, bütün nimetler;

Zehir, zıkkım olur tadamam Elif

 

                                               2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            YİTİRMEDEN GEL

 

Gayrı, dayanacak halim kalmadı

Seni seven kalbi yitirmeden gel

Başvurduğum yerler çare olmadı

Derdin bedenimi bitirmeden gel

 

Yokluğun yüzünden olmuşum bizar

Gözlerimin seli bendini bozar

Vuslat geciktikçe dertlerim azar

Ölüm döşeğine yatırmadan gel

 

Sana ulaşacak yollar tıkandı

Yeşeren umutlar kül oldu yandı

Seni beklemekten ömrüm tükendi

Ayrılık okunu batırmadan gel

 

Hayatım boşlukta dönen bir pergel

Sensiz geçen bir gün yıllara bedel

Aramıza konan engelleri del

Aklına kötülük getirmeden gel

 

Nasip olacak mı, acaba vuslat

Bari son gün olsun buluver fırsat

Hatıra mendili gözünde ıslat

Azrail ruhumu götürmeden gel.

 

                                   2001

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            UNUTTUN BENİ

 

Bu can sağ oldukça ayrılmam derdin

Parayı görünce, unuttun beni

Bu sevda uğruna, dağlar delerdin

Bohçayı dürünce unuttun beni

 

Benden ayrı bir su dahi içmezdin

Canından geçerdin, benden geçmezdin

Aşkımıza asla paha biçmezdin

Zengine varınca, unuttun beni

 

Söylerdin ya, darağacı kurulsa

Yollarıma altın, gümüş serilse

Dönüp bakmam katlar, yatlar verilse

Varlığa erince, unuttun beni

 

Hani şahidindi nisan yağmuru

Mayasızmış ekmeğinin hamuru

Masanıza gelen, nikâh memuru;

Fikrini sorunca, unuttun beni

 

Görmez olsa idim fidan boyunu

Tersine akıttın, aşkın suyunu

Birlikte oynadın, sen bu oyunu

Oyunu kurunca, unuttun beni

           

                                   2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                       

 

YÜREKTEN SEVMEK

 

Yürekten seversek birbirimizi

Kapılar açılır, el verir bize

Zemheri ayında getirir yazı

Arı petek yapar, bal verir bize

 

Bu sevgi olursa katıksız, duru

İçinde saklamaz lekeyi, kiri

Tereddüt etmeden hak yolda yürü

Dağlar çığır açar, yol verir bize

 

Sırtımızdan eser lodos rüzgârı

Bulutlara değer, aşkın hisarı

Sımsıcak bir sevgi, eritir karı;

Sulanır çiçekler, gül verir bize

 

Doyumsuz rehalar içine dolar

Doruğa ulaşır, soylu duygular

Gönlümüzü alır, çağlayan sular;

Söyler türkümüzü, dil verir bize.

 

                                    2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            VİCDANSIZ

 

Aşkın ile tutuşturdun sinemi

İçin için yaktın behey vicdansız

Ben çekerken ızdırabı, elemi

Bir el gibi baktın behey vicdansız

 

Ağarmadık saç koymadın başımda

Belim yaya döndü şu genç yaşımda

Yürüyordum bir umudun peşinde

Hayallerim yıktın behey vicdansız

 

Sımsıkı sarıldın kuzu postuna

Dost görünüp neler yaptın dostuna

Hançer vurup yaraların üstüne

Birde kezzap döktün behey vicdansız

 

Yar dediğin kara günde bilinir

Gerekirse, yar yoluna ölünür

Yar olmayan, zor günlerde silinir

Yılan gibi aktın behey vicdansız

 

Sebat edip duramadın sözünde

Utanma duygusu yokmuş yüzünde

Sezemedim, özür varmış özünde

Çarmıhlara çaktın behey vicdansız

 

Sırf senin yüzünden düştüm bu derde

Mazlumların âhı kalmazmış yerde

Hakkımı alırım yarın mahşerde

Çok vefasız çıktın behey vicdansız.

 

                                   1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SEVDA GEMİSİ

 

Karaya vurmadan sevda gemisi

Aşkın deryasında yüzer mi bilmem?

Yelken açıp, aşk yolunun yolcusu

Gönül defterine yazar mı bilmem?

 

Dibi görünmeyen suya dalarda

Her şahıs yüzemez hırçın sularda

Gözlerine kanlı yaşlar dolarda

Mecnun olur dağ dağ gezer mi bilmem?

 

Aşk yarası derin olur silinmez

Başa gelmeyince asla bilinmez

Gitme gurbet ele, belki gelinmez

Gidersen ayrılık uzar mı bilmem?

 

Güneş geri doğmaz aştığı yerden

Gönül vazgeçer mi düştüğü yerden?

Bağlandı bir kere çözülmez serden

Yâr benden usanır çözer mi bilmem?

 

Baharda çiçekler açar sergisin

Arı her çiçekten alır vergisin

Neylemeli elâlemin yergisin

Yâre bir hal oldu, nazar mı bilmem?

 

Bülbül seherlerde figan ederdi

Gül gonca olunca murada erdi

Seviyorum dedi, yeni söz verdi

Sonunda akdini bozar mı bilmem? 

 

                                    2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SENİ GÖZLÜYORUM

 

Açtım kollarımı sonuna kadar

Seni gözlüyorum, gözlerim yolda

Sen yoksan yanımda, dünya bana dar

Seni gözlüyorum, gözlerim yolda

 

İçime oturdu bir garip hüzün

Beni kaygılardan ayırın, süzün

Gözümde tütüyor, gülüm gül yüzün

Seni gözlüyorum, gözlerim yolda

 

Hayalin karşımda, kulağım seste

Adın dudağımda, dilimde beste

Kırmızı güllerden yaptım bir deste

Seni gözlüyorum, gözlerim yolda

 

                                   1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SEN

 

Sarp kayada açan nazlı çiçekte;

Gezinen arının balındasın sen

Tabiat içinde yüzlerce renkte

Bahçemin en beyaz gülündesin sen

 

Kınalı elinle sundun bir bade

Sandım ki, bardağa düştü aydede

Söyleyip durduğum yanık namede

Sazımın inleyen telindesin sen

 

Bakışın, ruhuma yiv yiv işledi

Tuhaf bir şey benliğimi dişledi

İliklerim sancımaya başladı

Fersiz gözlerimin selindesin sen

 

Bir gelişle, talihimi döndüren

İçimdeki acıları dindiren

 Yüreğimin yangınını söndüren

Serin esen seher yelindesin sen

 

Söyleyelim âşıkların andını

Çıkaralım şu dünyanın tadını

Sunam, bana doğru çırp kanadını

Sevdanın masmavi yolundasın sen

 

Sevginin yerine acılar ekme

Güzel gözlerinden inciler dökme

Benim yerim nere diye gam çekme

Divane gönlümün gölündesin sen

 

Bu keskin viraja girmeden önce

Çok derin düşünür, elerdim ince

Bendeki değişim doğrumu sence

Şimdi bu şairin dilindesin sen

 

                                   1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SAKIN

 

Hilal kaşlarını bir yana eğip;

Gamzeli yüzünü azdırma sakın

Bunca yıllık, sadık dostu çiğneyip

Yâd ellerde gönül gezdirme sakın

 

Açık yürekli ol söyle derdini

Çok severim insanların merdini

Vefalı ol, sev de sevdir kendini

Seveni yanından tezdirme sakın

 

Çok naza gerek yok, halden bilirim

Gönlün yoksa defterimden silerim

Selâmı, sabahı keser giderim

Adamı canından bezdirme sakın

 

Susup ta içime düşürme şüphe

Doğru söz, kulakta eskimez küpe

Gözüme görünmez ova, dağ, tepe

Durmam buralarda kızdırma sakın

 

                                   1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KORKUYORUM

 

Bizi kıskananlar çıkarır engel

Korkarım bu gizem bozulur diye

Aramızı açar, uğursuz bir el

Ellerin, elimden çözülür diye

 

Mecrasında aksın sevdanın suyu

Başını, bağrıma yasla da uyu

İçimde büyüyen hain korkuyu

Diyemem, nazlı yar üzülür diye

 

Sevgi çözülürse iliklerinden

Hem seni, hem beni sarsar derinden

Gözündeki inci kopar yerinden;

Akar iplik iplik süzülür diye

 

Gönlümün ışığı, gözümün nuru

Ters esen rüzgârdan kendini koru

Çok olur bu yolun taşı, çamuru

Önümüze taşlar dizilir diye

 

Belki bu endişe boşuna ama

Her gece ayrılık girer rüyama

Bu çılgın fikirde mantık arama

Korktuğum bahtıma yazılır diye

Korkarım bu gizem bozulur diye

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KARÇİÇEĞİM

 

Karçiçeğim sütten beyaz, kardan ak

Salkım salkım salınıyor dalında

Gerdanlık misali dizilir yaprak

Yeşerir gönlümün tam ortasında

 

İşte budur çiçeklerin kralı

Kokusu deliye döndürür beni

Ben bir avcı, o dağların meralı

Duruşu, bakışı öldürür beni

 

Leylaklar açardı Nisan gelince

Yağmurlar okşardı zülüflerini

Topraklar, yemyeşil halı serince

Bülbüller kutlardı zaferlerini

 

Ummadığım anda koptu fırtına

Elimden uçurdu karçiçeğimi

Günlerce, aylarca düştüm ardına

Pınarlar soğutmaz kor yüreğimi

 

Yıkıldı üstüme dağlar çığ gibi

Yığınlar altından kurtulamadım

Korkunç uçurumun görünmez dibi

Silkindim, çırpındım yol bulamadım

 

Söndürdüm odamın lambalarını

Geceler, yoldaşım çoban yıldızı

Dinlerim kuşların şarkılarını

Gözlerimde hasret, kalbimde sızı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İlk bakışta göze çarpardı farkı

Sünger gibi emdi umutlarımı

Zaman, zararıma döndürdü çarkı

Çizgi çizgi, çizdi yüz hatlarımı

 

Öyle masum masum bakma yüzüme

Çok geç artık çok geç, geçti zamanı

Beyhude konuşup beni de üzme

Hatırlatma seni koparan anı

 

Gözüme görünme sakın bir daha

O eski günlere dönemem geri

Git, bu biçareyi sokma günaha

Hıçkırıklarını duymayım bari

 

Yaşlar süzülmesin kirpiklerinden

Görmeyim yüzünde tek bir damla yaş

Umutlar çözüldü ilmeklerinden

Artık, çilelerle oldum arkadaş

 

Lalelerin boynu niçin eğridir

Bilir misin neden tez solar güller

Sımsıcak nefesin taşı eritir;

Anla, niye feryat eder bülbüller

 

Yitirdim bir anda servet yitirdim

Kim olacak borçlarımın kefili

Bir güne ermeden, ömür bitirdim

Ayarlı saatin çalacak zili

 

Asıldı boynuma idam fermanım

Hangi cellât gelip ipi çekecek

En taze çağında gönül harmanım;

Yakanlar mahşerde hesap verecek.

 

                                   1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            MECNUN

 

Kapılmışım bir Leyla’nın yeline

Savrula savrula çöle düştüm ben

Çöl kumları doydu, çeşmim seline

Bir zalim eline köle, düştüm ben

 

İsmini, ismimle dağlara yazdım

Taşları erittim, tülbentten süzdüm

Şaşkın ördek gibi tersine yüzdüm

Suları çekilmiş göle düştüm ben

 

Pejmürde dolaştım çöl sıcağında

Uyudum, dinlendim kum kucağında

Avundum bir umut salıncağında

Yoktur kurtuluşum al’a düştüm ben

 

Hangi yana dönsem görünür Leyla

Renk renk kıyafete bürünür Leyla

Başkasına baksam yerinir Leyla

Mecnun derler bana, dile düştüm ben

 

                                   2000

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            HİCRAN

 

Gülüm, ayrılalı günler yıl oldu

Ayrılık acısı varken, gezemem

Temmuzda kalemin boyası dondu

Kalem renk vermiyor, mektup yazamam

 

Senin hicranınla kalbim titrerken

Yüreğim çırpınır adını derken

Sabırla, ümitle, aşkla beklerken

Çilemi çekerim, sana kızamam

 

Sanki akvaryumdan çıkmış balığım

Âlemin içinde benzi soluğum

Tükendi direncim, bitti soluğum

Kelimeler düğümlendi çözemem

 

Gülüm, sen gelirsen gül açar gülüm

Harfler dile gelir, kalkar virgülüm

Gönlüm aydınlanır, açılır dilim

Lakin sensiz heceleri dizemem

 

                                   1997

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GÜLÜVER GÜLÜM

 

Söz verdin, gelmedin, sana dargınım

Gel de şu gönlümü alıver gülüm

Yaram azgın, yüreğimden vurgunum

Yarama bir merhem çalıver gülüm

 

Olur, mu hiç, dost kadrini bilmemek?

Bir gün olsun yar kapısı çalmamak

Sana yakışmıyor gidip, gelmemek

Fazla bekletmeden geliver gülüm

 

Arayı uzatıp, sabır sınama

Kalmadı direncim, beni kınama

Gayri, bu ayrılık yetti canıma

Hayırlı bir haber salıver gülüm

 

Bunca yıl, akıttın çeşmim selini

Muhannetlik yapma, uzat elini

Esirgeme benden mah cemalini

Bir bak gözlerime, gülüver gülüm

 

                                    2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GÜLÜM

 

El değmemiş gonca gülü severim

Ah! güller ne çabuk soluyor gülüm

Bir bir kayboluyor hep sevdiklerim

Çileler artarda geliyor gülüm

 

İnceden inceden yağıyor yağmur

Kırmızı gül açar karşımda durur

Sevenin gönlünde olur mu gurur?

Beni yerden yere çalıyor gülüm

 

Kimisi mavili, kimi kar gibi

İpekten yumuşak ince zar gibi

Koklar sevinirim çocuklar gibi

Kargalar burnundan soluyor gülüm

 

Baharım, gelmeni çok sayıkladım

Bir gül sevdim, yüreğimde sakladım

Gül bağına hiç kimseyi sokmadım

Tilkiler, çakallar uluyor gülüm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ceylanlar bakarken ülkere, aya

Kekliklerin gözü varır uykuya

Ürkek tavşanların indiği suya

Zehirli yılanlar dalıyor gülüm

 

Kuşburnu dalına ibibik konmuş

Kanarya ahından mecnuna dönmüş

Yüzyıllık çamların renkleri solmuş

Güneş kayaları yalıyor gülüm

 

Gün oldu, kendimi dağlara vurdum

Kekikten, yavşandan, ardıçtan sordum

Gün oldu sabırla, sabır savurdum

Baykuşlar saçını yoluyor gülüm

 

Hangi rüzgâr yakıp, yıkan canımı

Kim alır, alınmaz intikamımı

Kim anlar, kim duyar ızdırabımı

Olanlar hep bana oluyor gülüm.

 

                                   2000

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            EY TABİP

 

Ey tabip, o kadar yorma kendini

Verdiğin ilaçlar çare değildir

Öyle bir duygu ki, yıkar bendini

Bu senin bildiğin yara değildir

 

Gönül yarasından anlamazsın sen

Bu derde reçete yazamazsın sen

Hak murat etti mi bozamazsın sen

Bu konular sana göre değildir

 

İlaçları heba etme boşuna

Tıp ilminde rastlamazsın eşine

Hele bir çık hudutların dışına

Senin tanıdığın yöre değildir

 

Hastanın halinden bilir mi sağlar!

Bu derdin yüzünden, kanım buz bağlar

Şelaleden beter gözyaşım çağlar

Bu senin bildiğin dere değildir

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BAHTI KARA DİYORLAR

 

Gurbete saldılar, sevdiğim kızı

Git de, peşi sıra ara diyorlar

Gıybetim edenler bitirsin sözü

Ta ezelden bahtı kara diyorlar

 

Hile ile kopardılar gülümden

Şaştım kaldım, kelam çıkmaz dilimden

Bir rapor almışlar doktor elinden

Yar yüzünden, içi yara diyorlar

 

Çok meşhurdur bizim elin halısı

Ben miyim acaba, âlem delisi

Aramıza girdi diken çalısı

Olsun gözyaşları dere diyorlar

 

Evlerinin önü meyveli bahçe

Yar nere gidersin elinde bohça

Niçin sen, başını eğersin çokça

Saklamış başını çara diyorlar

 

Başıma yağıyor kar ile dolu

Yitirdim, çok iyi bildiğim yolu

Görenler sanıyor, gezen bir ölü

Yansın içerisi nara diyorlar.

 

                                   1985

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            BAHARI BEKLİYORUM

 

Mevsim kış, kar diz boyu, kapandım pencereye

Pembe hayaller kurup, baharı bekliyorum

Pınar susuz, seherle figan düştü dereye

Hasret ile oturup, baharı bekliyorum

 

Hava yine kapalı, dilek sessiz ve sakin

Başak damla istiyor, müjde bekliyor ekin

Çiğdem sarı yazmalı, çok naziktir velâkin

Gaye yağmuru sorup, baharı bekliyorum

 

Ülker, mehtap el ele ve yıldız göz kırpıyor

Tanyeli efil efil, gönüle su serpiyor

Meltem, selvi dalını yasemine çarpıyor

Duyguya söz duyurup, baharı bekliyorum

 

Birer sedef taç gibi güle takılmış şule

Hilal kaşını eğmiş, menekşe gözlü lale

Buse, gamzeye dargın, sevinci sarmış hale

Bir demet çiçek sarıp, baharı bekliyorum

 

Arzu, emel hülyada, bengisu derde derman

Sevgiyi seviyorum, canana canım kurban

Kader ne der, aslı ne, ne söyler yüce ferman?

Yaratana yalvarıp, baharı bekliyorum

 

                                               2003

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ARTIK GELME

 

Gelme artık, kapıları kapattım

Senin yokluğuna alıştım gayri

Çileyle dost oldum, acıyla yattım

Dertleri, dert ile bölüştüm gayri

 

Evimin önünde kurtlar uludu

Pas bağladı, kapıların kilidi

Ciğerlerim hep ihanet soludu

Gerçek kimliğinle tanıştım gayri

 

Suni çiçeklerde bulunmaz koku

Git de, insanlığın dersini oku

Sineme batırdın zehirli oku

Zehirli oklarla barıştım gayri

 

Kırıldı telleri çalmıyor sazım

Sevda yollarından kesildi izim

Bir daha gelmene, kalmadı lüzum

Kara topraklara karıştım gayri

 

                                   2001

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            BU YÜREK SANA AÇIK

 

Kınalı keklik gibi, vakarla yürüyorsun

Kırmızı başörtünle, benziyorsun al güle

Seni, her gördüğümde, kalbimden vuruyorsun

Senin gibi güzele köle olunur köle

 

Arsız bir rüzgâr açar eteğini hafifçe

Muzipçe güler hemen, ak topuğu görünce

Boy, bos fidan gibidir, belin ondanda ince

Mevlam övmüş yaratmış, her şey yerli yerince

 

Yüzünde nakış nakış gönlünün serinliği

Gülüşünle açan gün, ruhumu aydınlatır

Söyleştikçe sezilir ufkunun derinliği

Koyu yeşil gözlerin, bana çok şey anlatır

 

Seni, ele veriyor kaçamak bakışların

Çok mahcup duruyorsun, oldukçada utangaç

Birbirini vurmasın yaya benzer kaşların

Ardın sıra gelirim, nereye kaçarsan kaç

 

Fırtınaya tutulmuş yapraklardan betersin

Sesin latif ve titrek, yüz rengin biraz uçuk

Bekletme biçareyi, gözlerimde tütersin

Her gün yollarıma çık, bu yürek sana açık

 

Ne de güzel bezemiş, bu bağın bahçıvanı

Güzelliğine söz yok, aşka, sevgiye açsın

Arasam bulamazdım, senin gibi civanı

Gönül yarama merhem, dertlerime ilaçsın

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            AŞKIN DÜĞÜMÜ

 

Seni nasıl sevdiğimi;

Eller duyarsa söz olur.

Sakın hiç kimse bilmesin

Yaralarım göz göz olur

 

            Yüzünü çevirsen aya

            Sönecek aydaki ziya

            Aldanma mülke, paraya

            Kadrini bilen az olur

 

Bir kere gelsek göz göze

Hacet yoktur fazla söze

Geceler döner gündüze

Fırtına diner yaz olur.

 

            Postallı, der gün dönümü

            Pınardan doldur güğümü

            Kalbimde aşkın düğümü;

            Bitişir çözülmez olur.

 

                                    1981

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                   Değerli Eşime            

 

            ELA GÖZLÜM

 

Bu hayatı seninle yaşamak istiyorum

Gönlümde senden başka biri yok, ela gözlüm

Sevdanı, yüreğimde taşımak istiyorum

Her kula nasip olmaz, böyle yük, ela gözlüm

 

Sen olmazsan, hayatın ne tadı var ne tuzu

Her yanımdan göz verir, başlar bir ince sızı

Huzurumuz bozulur, açarsan sırrımızı

Sökülen yanlarını, hemen dik, ela gözlüm.

 

Her zaman gül güzelim, kaşların eğilmesin

Sana olan aşkımı, dargınlıklar silmesin

Ufak, tefek şeylerle sevgimiz eksilmesin

Durma, gönül bahçene sevgi ek, ela gözlüm

 

İyi, kötü günlerde baş başa vermeliyiz

Bazı kusur olsa da tabi, hoş görmeliyiz

Kanayan yaraları, birlikte sarmalıyız

Ben sana, sende bana iyi bak, ela gözlüm

 

Yakmak için keserler, meyve vermeyen dalı

Sevgiyle sulanmazsa, çölleşir sevda gölü

Mutlu hayat sürmenin, sevgiden geçer yolu

Sevmek için yaratmış bizi, Hak, ela gözlüm

 

Ne güzel söylemişler, tek taştan duvar olmaz

Bulunsa da yenisi, gidenin yeri dolmaz

Sabırla beslenirse, sevgi çiçeği solmaz

Sadakati, vefayı başa tak, ela gözlüm

 

                                   2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            AYRILIK ACISI

 

Ayrılığın acısını;

Tatmayanlar nerden bilsin

Acıları tomar tomar;

Yutmayanlar nerden bilsin

 

            Yaşamadan şu gurbeti

            Bilinmez sıla kıymeti

            Gönül ağrısı nöbeti;

            Tutmayanlar nerden bilsin

 

Gün batımı dertler azar

Zihinde kırk tilki gezer

Dert yükünü Pazar Pazar;

Satmayanlar nerden bilsin

 

            Tutulup çaresiz derde

            Yatakta katlanıp dörde

            Taş kesilen yastıklarda;

            Yatmayanlar nerden bilsin

 

Yapışıp hece taşına

Gripin koyup dişine

Gözyaşlarını aşına;

Katmayanlar nerden bilsin

 

            2001

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KIR ÇİÇEĞİM

 

Aladağ’ın yaylasında;

Yaylanmaz mı kır çiçeğim?

Çiçeklerin arasında

Salınmaz mı kır çiçeğim?

 

            Çayıra konmuş kelebek

            Kanatları benek benek

            Açım, sizde biraz ekmek;

            Bulunmaz mı kır çiçeğim?

 

Erimiş dağların karı

Yaklaş gönlümün baharı

Peteği sırlamış arı;

Tadılmaz mı kır çiçeğim?

 

            Yamaçlar çiçek korusu

            Ruhumu sardı kokusu

            Susayana bir kâse su;

            Sunulmaz mı kır çiçeğim

 

Yalan dünyanın cenneti

Elden bırakma himmeti

Sevenin kadri, kıymeti;

Bilinmez mi kır çiçeğim

 

            1979

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SENİ ARARIM

 

Sanırım, saklısın gül bahçesinde

Yaprakta, çiçekte seni ararım

Karınca izinde, bülbül sesinde

Arıda, petekte seni ararım

 

Seher vakti, serin esen rüzgârda

Yükselen bulutta, coşkun sularda

Karlı tepelerde, tozlu yollarda

Enginde, yüksekte seni ararım

 

Mavi gezegende, sarı yıldızda

Yağmur damlasında, gölde, denizde

Tüm canlı varlıkta gördüğüm yüzde

Çarpan her yürekte seni ararım

 

Hüzünlü akşamda, nurlu şafakta

Caddede, sokakta, garda, durakta

Sarıda, yeşilde, mavide, akta

Var olan her renkte seni ararım

 

Çimenler üstünde, pınar başında

İncide, zümrütte, çakıl taşında

Gece gündüz koştururum peşinde

Hayalde, gerçekte seni ararım

 

Nasıl çözülecek aşkın düğümü

Soruya tutarım her gördüğümü

Aramakla tüketirim ömrümü

Bütün gelecekte seni ararım.

 

                        1989

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HATIRIMI KIRMA CANIM

 

Söylenecek sözlerim var;

Öyle uzak durma canım.

Aşkınla yüreğim yanar;

Odunu çok vurma canım.

 

            Yönünü çevirdin şarka;

            Yürüyorsun korka korka.

            Üzerinde yeşil hırka;

            Gözlerinde sürme canım.

 

Ne olur halimi sorsan;

Gelip de yaramı sarsan.

Beni tek başıma korsan;

Muradına erme canım.

 

            Hafakanlar beni yutar

            Hanemde baykuşlar öter

            Acı çektirdiğin yeter;

            Yeter acı verme canım

 

Çok uzatma bu firakı

Gel, gönül bağımda şakı

Sırtımda sevdanın yükü

Beni fazla yorma canım

 

            Taht kurdun gönül köşküne

            Beni çevirdin şaşkına

            İnsaf et Allah aşkına

            Hatırımı kırma canım

 

                        2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            İSTEMEM

 

İstemem, dönmesin o günler geri;

İlkbaharım kışa döndükten sonra.

Ne değişir, çıkıp gelsen Gülperi;

Gül dalına karga konduktan sonra.

 

Isırgan ekenler, çiçek devşirmez

Ayrılık oduyla ciğer pişirmez

Bu yangın yerinde sevdan yeşermez

Gönlüm cayır cayır yandıktan sonra

 

Şimdi neye yarar özür dilemen

Kâhin olsan çektiğimi bilemen

Gözyaşımı al yazmayla silemen

Çağlayan pınarlar dindikten sonra

 

Mevsimi gelmeden, meyve yetişmez

Merhem sürsen yaralarım bitişmez

Üzerine benzin döksen tutuşmaz

Aşkının ateşi söndükten sonra

 

Bütün hayallerim yıkıldı gür gür

Yaban eller değdi, bozuldu mühür

İster ağla dövün, ister sefa sür;

Cesedim tabuta bindikten sonra

 

                                   2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           

 

 

 

 

SORMAK İSTİYORUM

 

Benliğimi yıkıp, hemen yanına;

Varmak istiyorum, varamıyorum

Bir kuş olup, pencerenin camına;

Vurmak istiyorum, vuramıyorum

 

Hasretin kuşattı dört bir yanımı

Umutsuzluk donduruyor kanımı

Bu sevda uğruna, tatlı canımı;

Vermek istiyorum, veremiyorum

 

Kaşların buluttur, gözlerin yağmur

Dişlerin sedeftir, saçların samur

Alıp da yanıma seni bir ömür

Sarmak istiyorum, saramıyorum

 

Gamzeler gül açar, güldükçe yüzde

Aldın yüreğimi dağladın közde

Çeşmenin başında verdiğim sözde;

Durmak istiyorum, duramıyorum

 

Bülbül âşık olmuş, küser mi güle?

Her dem sevdasını getirir dile

Kapısını kapattığın gönüle;

Girmek istiyorum, giremiyorum

 

Tertemiz bir aşkın kanına girdin

Sanıyorum şimdi murada erdin

Anlamış değilim ne ise derdin

Sormak istiyorum, soramıyorum

 

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            BİLEMEDİN

 

Bir gün ölüm haberimi;

Alın amma, ben göremem.

Bilmediğin kıymetimi;

Bilin amma, ben göremem.

 

            Gerekmedikçe konuşmam

            Boş hayal peşinde koşmam

            Yaptığına bin bir pişman;

            Olun amma, ben göremem

 

Ne işler açtın başıma

Günlerce gezdim düşüme

Köşede karabaşına;

Kalın amma, ben göremem

 

            Ateş düşürdün özüme

            Uyku girmiyor gözüme

            Hiçe saydığın sözüme;

            Gelin amma, ben göremem.

 

                                   1997

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            FARK ETMEZ

 

Son nefesimde halimi;

Sorsan da bir sormasan da

Soğuk yüzüme, elini;

Sürsen de bir sürmesen de

 

            Ecel değişmez hükümse

            Ağlama gülüm gülümse

            Varlığım sana zulümse

            Görsen de bir görmesen de

 

Kahretme alın yazına

Tülbendi basma ağzına

Ak ellerini dizine;

Vursan da bir vurmasan da

 

            Ne kaldı gönül kuşunda

            Verdiğin acı dışında

            Gelip tabutun başında;

            Dursan da bir durmasan da

 

Çok tedirginsin, yine ne

Yazık gözünden inene

Solgun resmimi sinene

Sarsan da bir sarmasan da

 

            Yakınmıştın kızıl kına

            Kapıldın çile çarkına

            Şimdi her şeyin farkına

            Varsan da bir varmasan da

 

                        1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

YIKIYOR GURBET

 

Bana, yâr olmadı gurbet elleri

Adamın canına okuyor gurbet

Sıladan gel eder, yârin elleri

Yoksulluk boynumu büküyor, gurbet

 

Bilmem, ne yapayım muhannet seni

Şu gurbete mecbur eyledin beni

Postacı bir mektup getirdi yeni

Yârim, gözyaşları döküyor, gurbet

 

Bahçemizde çiçek açtı bademler

Kızımız büyüdü, çayını demler

Satırlarda tomar tomar sitemler;

Gelip, boğazımı tıkıyor, gurbet

 

Göksüme sapladın zehirli oku

Yaram çok derindir, tutmuyor yakı

Burada öğrendim karayı, akı

Duyguları renk renk dokuyor gurbet

 

Yerini bulmuyor attığım adım

Günden güne arttı derdim, feryadım

Ben, sana bir türlü alışamadım

Kalbimi yerinden söküyor gurbet

 

Vatanımdan uzak kaldığım zaman

Gözlerime çöktü bir kara duman

Ölürsem, naşımı burada koyman

İnsanı, temelden yıkıyor gurbet

 

                        2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        AŞK

 

Aşk, öyle bir tutku ki, aklın önünde koşar

Herkese ayan değil, iki gönülde yaşar

Canını ortaya kor, varmak için menzile;

Âşık, yol, bel dinlemez, yüce dağları aşar

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        ÖNCE BEN

 

 

Çiçekleri koklasam, yapraklardan önce ben

Dokunsam ellerine, çiçeklerden önce ben

Okşasam saçlarını, rüzgârlardan önce ben

Doyasıya sarılsam, topraklardan önce ben

 

                                               2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KALP HIRSIZI

 

Evlerinin önünde gördüm komşu kızını

Atamadım içimden, kalbimin hırsızını

 

                                               1979

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ASLA SEVMEM

 

Dosdoğru olmalı insan dediğin

Müslüman’da, asla yalanı sevmem

Tek yumruk olmalı ihvan dediğin

Fitne çıkaranı, böleni sevmem

 

Zulmün karşısında susan adamı

İnancıma zehir kusan adamı

Kendini beğenen her kodamanı

Bencil ve kibirli olanı sevmem

 

Ölçüde, tartıda hile yapanı

Arsızı, soysuzu, yoldan sapanı

Yalakalık için etek öpeni

Namert çeşmesinden dolanı sevmem

 

Taş yüreklileri, başsız başları

İyiliğe takoz olan taşları

Sonradan görmüşü, karnı şişleri

Sinsice sırnaşıp güleni sevmem

 

Namusluya kara leke süreni

Garibi, yoksulu hakir göreni

İslam’a aykırı fetva vereni

Göstermelik namaz kılanı sevmem

 

Şıpsevdiler bozdu aşkın tadını

Vefasızlar kirlettiler adını

İffetini pazarlayan kadını;

Karısına ortak bulanı sevmem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vergi yüzsüsünü, yalan beyanı

Banka kurup memleketi soyanı

Bütçemizi meteliksiz koyanı

Milletin hakkını çalanı sevmem

 

Fikir potasında tuzu kokutan

Gerçek diye yalanları okutan

Körpe beyinlere zehir akıtan

Beyinsiz akrebi, yılanı sevmem

 

Şanlı Bayrağıma el uzatanı

Camiye, Ezana dil uzatanı

Vatan hainine gül uzatanı

Düşmandan talimat alanı sevmem

 

Askere, polise kurşun sıkanı

Bölücülük tohumları ekeni

Hangi ırka dayanırsa kökeni;

İnsanlıktan uzak kalanı sevmem

 

Varsın bu zatlarda beni sevmesin

Dalkavukluk yapıp, yersiz övmesin

Öldüğümde tabutuma değmesin

Elleri lekeli geleni sevmem

           

                                    2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ADAM SANMIŞTIM

 

Kalıbına bakıp adam sanmıştım

İnsanlık ne gezer, sığırmış meğer

Sözüne inanıp, hemen kanmıştım

Elinden iş çıkmaz, ağırmış meğer

 

Bilgi, beceri yok, oldukça ayar

Pohpoha pek gelir, yağcıyı sayar

Muhbirler sağ olsun, her lafı duyar

Doğruya, haklıya sağırmış meğer

 

Kaprisleri çoktur, bulamaz huzur

Yediği darbeden içinde var ur

Biri bir söz dese, hemen gocunur

Öğrendim ki, sırtı yağırmış meğer

 

                                   1995

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            AĞAM

 

Bir boyuna, birde sözüne baktım

Sözün, görüntüne uymuyor ağam

Günboyu, fosforlu yüzüne baktım

Yüzün kırmızıya doymuyor ağam

 

Zift tankına düşsen yine sıyrılın

Yalaka sirkinde, ilke ayrılın

Tornada doğrultsak geri eğrilin

Eğrilik içinden kaymıyor ağam

 

Muhbirlikte kendin ile yarışın

Olur, olmaz her tarafa karışın

Boşa kibirlenin, boşa kırışın

Kimse seni adam saymıyor ağam

 

Hiçbir fertte yoktur kinin, inadın

Hileyle öç almak asıl muradın

Dost görünüp ne şahıslar harcadın

Obur nefsin, kolay doymuyor ağam

 

Hasbelkader bir koltuğa yamandın

Gariplerin üzerine abandın

Doğrulukta yarım, yalanda tamdın

Kulağın gerçeği duymuyor ağam

 

Aç gözünü koltuk hırsı bürüdü

Adam oldum sandın, başın büyüdü

Herhalde, bozukmuş ananın sütü

Emdiğin süt rahat koymuyor ağam.

 

                                   1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KAYTARANA ÖDÜL

 

Gezen takdir alır, çalışan tektir

Bu işin sırrını sezemedim ben

Bu taltifin acep neresi haktır

Düşündüm, bir türlü çözemedim ben

 

İşini yapmayan alırsa takdir

Kanun böyle ise sözümüz yoktur

İyi çalışan da düşünecektir

Niçin, onlar gibi gezemedim ben

 

Kaytaran katmerler doksanı, yüzü

İş görenin elbet yanacak özü

Âmirin bunları görmezse gözü

Demek ki, yolumu çizemedim ben

 

Yağcılık yapana ayırım varsa

Yalaka tiplerde yükselir borsa

Bir yolunu bulur yazılır kursa

Bu tali yolları bozamadım ben

 

Dürüst çalışana yıkılır şelek

Hile yapmayanlar sanılır salak

İyiyi, kötüyü süzmüyor elek

Doğruyu, eğriyi süzemedim ben

 

Verilmezse eğer hizmete ödül

Marifet körelir, çiçek açmaz gül

Gönül sarayları dökülür tül tül

Kaderime küsüp, kızamadım ben

 

Beller kamburlaştı eğil ha eğil

Çalışmayan arı verir mi oğul?

Benim karakterim müsait değil

Âmire methiye dizemedim ben

 

                                     2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            HİLE VAR

 

Ne kadar çalışsak, dolmuyor kese

Elde bereket yok, işte hile var

Hep kulak tıkadık İlahi sese

Ayakta sebat yok, başta hile var

 

Kabuk öze, öz kabuğa uymuyor

Göz görev yapmıyor, kulak duymuyor

Kaşıklar doluyor, karın doymuyor

Dilde besmele yok, aşta hile var

 

Hesaplar tutmuyor, beyin iflasta

Evlat, babasına koyuyor posta

Damarlar tıkalı, mideler hasta

Ağızlarda tat yok, dişte hile var

 

Değirmene varır buğday dolu tır

Değirmenci sırım sırım sırıtır

Ekmeklik buğdayı zavar öğütür

Çarkın düzeni yok, taşta hile var

 

Hak hukuk demeden kazan ha kazan

Ölümü düşünmez mezarı kazan

Hem de doğurmadan ölüyor kazan

Avcılara söz yok, kuşta hile var

 

Tuzu kuru olan rahat uyuyor

Küçük, bakıp büyüğüne uyuyor

Denizler kaynıyor, zemin kayıyor

Gecelerde suç yok, düşte hile var.

 

                                   2001

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ÖZÜ ÇÜRÜK OLURSA

 

Özü çürüyen ağacın

Meyvesi de çürük olur

Hakkı verilmeyen tacın

Vebali çok büyük olur

 

            Bir insanın tersse işi

            Kör kuyuya atar taşı

            Adam olamayan kişi

            Olsa olsa hoyuk olur

 

Suyu dökülmüşse yüzün

Hayâsızca eder sözün

Çifti çekmeyen öküzün

Derisinden çarık olur

 

            Anlamaz çiçekten, gülden

            Her gün çalar ayrı telden

            Kötü kelam çıkan dilden

            Kocaman bir körük olur

 

Bozukluk varsa özünde

Tutarlı olmaz sözünde

Şaşı bakanın gözünde;

Has üzümler koruk olur.

 

                         2003

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NE YAZAR

 

Bugün günlerden Pazar;

Pazar olsa ne yazar?

Beynimi dişleyen kurt;

Asla yapmıyor Pazar.

Arsızların elinde;

Lekelenir Gülizar.

Yel eser dal kırılır;

Umut, canından bizar.

Huzura düşman olan;

Sevgiye kuyu kazar.

Çok ütülen kumarbaz;

Hayatına atar zar.

İşleri birbirine;

Karıştırır işgüzar.

En maharetli olan;

Yine işitir azar.

Tomruklar akla gelmez;

Gülü kesiyor hızar.

Güçsüzün, kimsesizin;

Yanağından kan sızar.

Merhemlenmeyen yara;

Tazelenir ve azar.

Eşekten çifte yiyen;

Gider palana kızar.

Şu dikenli zeminde;

Yürüdükçe yol uzar.

Birinin yaptığını;

Diğeri kökten bozar.

Biçare sabır taşı;

Eriyor azar azar.

Dedemden kalma mitil;

Sopa yedikçe tozar.

Gönül hep yükseklerde;

Akla gelmiyor mezar.

Güzele, güzelliğe;

Nazar değdiler nazar.

Bugün günlerden Pazar;

Pazar olsa ne yazar.

 

                        2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            NE OLDU SANA

 

Bugün sende bir bambaşka durum var

Başın öne eğik, gözlerin pınar

 

            Sessizce süzülen sıcak damlalar

            Sararmış yüzüne inerken donar

 

Bitkinsin, yorgunsun ne oldu sana

Hüznün katmerleşmiş, yüreğin kanar

 

            Sen, Yüce Makama sun dilekçeni

            Umutlar yeşerir, acılar diner

 

Mazlumun ahını koymaz kimsede

Kâinatı kuran O, Yüce Mimar

 

            Kara gecelerin yırtılır zarı

            Güneş doğduğu an yıldızlar söner

 

Bir tufan kopar ki, sende şaşarsın

Zalimin hesabı tersine döner

 

            Hal diliyle bir kez, git de soruver

            Kaç vakaya şahit şu ulu çınar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kimsenin yaptığı kalmaz yanına

Çiğneyen çiğnenir, yakansa yanar

 

            Ne zalimler geldi geçti dünyadan

            Şimdi mezarında baykuşlar tüner

 

Şu dünya dediğin bir güvercinlik

Gidenin yerine, yenisi konar

 

            Kendine güveni yitirme sakın

            Kişi gayretiyle devleri yener

 

Kaderine küsüp oturmak niye

İtilen çukurdan çıkmaktır hüner

 

            Ağlayıp, sızlama, sabret ve çalış

            Her yeni gün, yeni fırsatlar sunar

 

Her insan ayrı bir teste tutulur

Rabbim kullarını böylece sınar

 

            İnsanca yaşamak ve adam olmak;

            Her kişinin kârı değildir Ömer.

 

                                    2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            NE ZAMAN

 

Hane hane dolaşıp, vursam kapıya tak tak

Komşuluğun hakkını, ne zaman verecekler

İnsanların yüzüne, kaldır başını bir bak

Sevgi çiçeklerini, ne zaman derecekler

 

Kapılar kilitli de, elimizde kilitler

Taş düştü başımıza, kırıldı kiremitler

Bahçemizde yağma var, yıkıldı bütün çitler

Yıkılan duvarları, ne zaman örecekler

 

Biz rahmet bekliyoruz şanı yüce Mevla’dan

Ruhsuz hayat sürenler şimdi bizi avlatan

Kendinden habersizler, özümüzü kavlatan

Yaşamanın farkına, ne zaman varacaklar

 

Yaban eller değmezse, balta kesmez sapını

İyi bilmemiz gerek açısını, çapını

Yok mu, bir içirecek, bu dertlerin hapını

Rafta duran ilacı, ne zaman görecekler

 

Beklediğimiz rüzgâr bir gün İnşallah eser

İnsanoğlu ölmezmiş, bırakırsa bir eser

Yanında varsa bir em, herkesin önüne ser

Yaramıza merhemi, ne zaman sürecekler

 

Varlığın anlamını çözmeli satır satır

Aç bak, ilahi kitap, kendini hatırlatır

Nefsine pek güvenme, o adamı aldatır

Sevmenin iksirine, ne zaman erecekler

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SANDIK HESABI

 

Hasretle bekledik, biz bu sandığı

Halktan kaçanlarla hesabımız var

Yeter artık bu Milletin yandığı

Yakıp geçenlerle hesabımız var

 

Seçim yolu görününce şaştılar

Şaşkınlıktan, birbirine düştüler

En yetkili ağızlara koştular

Adam seçenlerle hesabımız var

 

Küskün beyler, çırpınmayın boşuna

Bencillerin Ankara da işi ne

Yıllar boyu, bu ülkenin başına

Bin dert açanlarla hesabımız var

 

Hiçbir kuvvet durduramaz akını

Seçeceğiz karasını, akını

Yetmiş milyon vatandaşın hakkını

Yiyip, içenlerle hesabımız var

 

Korkunun faydası yoktur ecele

Sağ, sol bitti tüm Türkiye el ele

Şu sandıklar açılsın da gör hele

Kesip, biçenlerle hesabımız var.

 

                                     2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GÖRGÜSÜZ

 

Seni insan bilerek, sevgi, saygı gösterdim

İnsanların bastığı asfalt mıcırıymışsın

Adam yerine koyup çok fazla değer verdim

Manav tezgâhlarının eğri acuruymuşsun

 

Hiç tereddüt etmeden, her sözüne inandım

Edep, görgü var diye, tutup hayırla andım

Moloz yığını değil, halis pırlanta sandım

Kuyumcu dükkânının vitrin panjuruymuşsun

 

Değer ölçülerinde, ahlaktadır öncelik

Senin gibi birinde ne gezer o incelik

Kişilerin fikrinde alçaklık ve yücelik

Gördüğüm cücelerin daha bücürüymüşsün

 

Kim kime ne ederse, ettiğini bulacak

Sonunda pişman olup, saçlarını yolacak

Sağlam kozalarında bir çürüğü olacak

Çilingir sofrasının kurtlu inciriymişsin

 

Boş bırakılan yerde, elbette diken biter

Düşünmeden denen söz, paslı ok gibi batar

Altın, gümüş değilsen, bronzda olsan yeter

Sosyete köpeğinin tasma zinciriymişsin

 

                                               2003

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            DEĞERLER Mİ DEĞİŞTİ

 

Değerler mi değişti, bendemi bu cehalet?

Haram para kazanmak, iş bilirlikmiş, hayret!

Kur bankayı ve batır, bunda imiş maharet

İnsanlık aya çıkmış, yerde şeref, haysiyet

Fütursuzca yapılır, emanete, ihanet

Kötüye kullanılır güven ve iyi niyet

Güven sıfıra inmiş, karşılıksız çek, senet

Hep çıkara dayalı dostluk ve samimiyet

Doğru sözlü sevilmez, yalakalık meziyet

Zenginler saygı görür, kalktı büyüğe hürmet

Birkaçı top koşturur, toptan seyirci Millet

Bir tarafta debdebe, öbür yanda sefalet

Üst üste intiharlar, çoğu geçirdi cinnet

İnsanlar yakılıyor bu ne korkunç cinayet

Mazlumlar ezilirken, canilere merhamet

Popçular elüstünde, şiire mahkûmiyet

Ekrandan sergilenir bin bir türlü melanet

Giyinmek çağ dışılık, açılmak medeniyet

Türbanlıya geçit yok, üstsüzlere hürriyet

Fuhuş almış yürümüş, bozuluyor zürriyet

Bilinmez olmuş artık, adabımuaşeret

Ne şükür ne besmele, kökten kesilir kısmet

Dünya ölümlü dünya, neden, niçin husumet

Acep kimde, kim bilir, kimdeyse mesuliyet

Acaba umut var mı, düzelir mi vaziyet

Kurtuluşumuz çok zor, olmazsa hak’tan himmet

Zaman en iyi ilaç diyorlar, biraz sabret

Korkarım böyle gider, değişmezse zihniyet

Duyarlı Türk gençliği, şimdi sizde emanet

Ülke sizi bekliyor, haydi aslanım gayret.

 

                                               1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            YAŞANMAZ OLDU

 

Ne günlere kaldık aman Allah’ım

Namaz kılmak, oruç tutmak suç oldu.

Bu asırda doğmak mıdır günahım?

Yaşamak, ölümden daha güç oldu

 

İçki fıçı fıçı, fuhuş aleni

Kepazelik sarmış bütün âlemi

Yerle bir ettiler gönül kulemi

Ahlak zelzelesi çok korkunç oldu

 

Son günlerde banka batırmak moda

Kapanı kuranlar yatar pusuda

Balıklar avlanır bulanık suda

Halkın malı yandaşlara paç oldu

 

Şans, hayali ihracat burcunda

Mafya, hak dağıtır namlu ucunda

Çilekeş çoğunluk yıl orucunda

Bayramsız seneler bilmem kaç oldu

 

Pek revaçta dindarlara saldırmak

Riya, yalakalık, adam kayırmak

Sürekli tersine akıyor ırmak

Yetiş ey sağduyu vakit geç oldu

 

Düşünceye ceza, şiire sansür

Gel de bu devirde rahat hayat sür

İyiler, güzeller marsa sürülür

Kötüler, çirkinler başa taç oldu.

 

                                    2000

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        SÜKÛT

 

Bir deli rüzgâr eser Aladağ’dan, kıbleden

Beni alıp götürür, bilmediğim diyara

Gönlüme rahmet iner, kelimeden, cümleden

Susarım, konuşamam, dilde varken bu yara

 

                                                           1997

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            KABAKLAR ÇİÇEK AÇTI

 

 

Çiçek açan kabaklar, has gülleri yargılar

Yaramızı azdırdı, sardıkları sargılar

Gözleri boyamaktır bütün marifetleri

Türkü, şarkı yerine, bedenini sergiler

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            GERİ ZEKÂLI

 

 

Şu küstah papaya bak, zannım geri kafalı

Fikirleri köhnemiş, onun için çabalı

Bin beş yüz yıl geriden, takip ediyor devri

Son mesajdan bihaber, basireti kapalı

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            DEVLET TERÖRÜ

 

 

Amerika ve İsrail terörün baş mimarı

Hem de devlet terörü, bunların yaptıkları

Uyduruk bir senaryo koyuyorlar sahneye

Nerede bir mazlum var, vuruyorlar şamarı

 

                                               2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            AÇAR SANMA

 

Yalan dolan, torpil, hile

Her kapıyı açar sanma

Rüşvet verip Azrail’e

Can, ölümden kaçar sanma

 

            Bürünme kibre, gurura

            Ayağın düşer çukura

            Yarın varınca huzura

            Orda kendini çar sanma

 

Haramla beslenip duran

Buz üstüne bina kuran

Dansöze dolar savuran

Arasat’ta saçar sanma

 

            Dünyada beylik, paşalık

            Fırsatçılık, yalakalık

            Mağrurlanan büyük balık

            Her dem böyle yaşar sanma

 

Çevrilen dümenler durur

Tutunduğun dallar kurur

Tüfek sahibini vurur

Hak mizanı şaşar sanma

 

            Gün gelir çember daralır

            Nice yüksekler alçalır

            Şahbazlar avını alır 

            Her mekânda uçar sanma

 

Haksız incitilen canlar

Yürekleri yakılanlar

Hep itilip, kakılanlar

Hak katında naçar sanma

 

                        2000

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            EN SEVGİLİ

 

Herkesin gözünde tılsımlı perde

Her yerde varsında, görülmez sırsın

Nasıl sabredeyim sevgin var serde

Eşin, benzerin yok âlemde birsin

 

Görürüm yıldızda, ayda, güneşte

Her şeyi kuşatan ışıksın, nursun

Âlem göz önüne serilmiş işte

Anlamayan varsa, seyretsin görsün

 

Akıl, fikir, ilim, ses, renk ve desen

Her canlıya bin bir nimet verirsin

Saymak mümkün değil daha ne desem

Varları yokları bir sen bilirsin

 

Bütün kâinata bir nizam veren

Her şeye hükmeden tek hükümdarsın

Kullara, dünyayı bezeyip, seren

Kerimsin, Rahimsin bulunmaz Yarsın

 

                                   1993

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        İKİ CİHAN GÜZELİ

 

Her iki cihanda, yoktur emsalin

Cümle güzellerin başısın Güzel

Kurbanı olayım, gittiğin yolun

Yüreğim, sevgini taşısın Güzel

 

Senin güzelliğin dillere destan

Gördüğünde, utanırdı gülistan

Ne kadar şanslıdır şu Arabistan

Bütün âşıkların düşüsün Güzel

 

Abdullah’la, Âmine’nin fidesi

Fatıma Betül’ ün aşkı, sevdası

Hasan ile Hüseyin’in dedesi

Hatice Kübra’nın eşisin Güzel

 

Cehalet devrinin, aydınlık yüzü

Mana ikliminin baharı, yazı

Hayatın mayası, biberi, tuzu;

Katığı, ekmeği, aşısın Güzel

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rabbim, kullarının yüzüne baktı

Karanlık dünyaya bir “Nur” bıraktı

İnsanlar içinde farkın açıktı

En kıymetli yakut taşısın Güzel

 

Nur dağında bir kayaya yaslanan

Metafizik âleminden beslenen

Seni görme hayaliyle süslenen;

Göğüs kafesinin kuşusun Güzel

 

İnsanlık, seninle huzuru buldu

Gelişinle, acı çekenler güldü

Terin gül kokardı, cemalin güldü

Güllere, en soylu aşısın Güzel

 

Aşkın bir sevdayla sana bağlandım

Senin hasretinden mum gibi yandım

Sana biat ettim, sana inandım

            Benim, En Sevdiğim Kişisin Güzel

            Bütün Güzellerin Başısın Güzel

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            YARATAN SEÇTİ SENİ

 

Bekliyor cümle âlem, büyük bir hazırlık var

Bin yıllık ateş söndü, yüzüstü düştü putlar

Yeryüzü nurla doldu, o gece fecre kadar

 

            Bir ilkbahar sabahı, Rabbim buyurdu ihsan

            Dünyaya şeref verdi, kadri yüce O, insan

 

Haşim oğullarının en güzide evladı

Dedesi tarafından Muhammed kondu adı

Mevla’m, susuz çölleri, rahmetiyle suladı

 

            Mekke’de çiçek açtı güllerin en goncası

            Gerçeğin taa kendisi, yalanın yabancısı

 

Nur dağında göz verdi abıhayat çeşmesi

Beytullahın damından yükseldi ezan sesi

Yırtıldı cehaletin zift karası perdesi

 

            Devrildi birer birer, muhkem denen yapılar

            Kapandı mesafeler, aralandı kapılar

 

Ayet ayet inerek, Allah’ın emirleri

İnsanların zihninden arındırdı kirleri

Kuran’ın belâgati susturdu şairleri

 

            Yaşantınla, sözünle hem rehber hem örneksin

            Yaratan seçti seni, iki cihanda teksin

 

Acının, ızdırabın en katısını tattın

Katı yüreklilere, yine sen el uzattın

Ve onların nesline hayır dualar ettin

 

            Peygamberler serdarı, âlemlere rahmetsin

            Müminlerin umudu, göz nuru Muhammed’sin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gül kokulu, nur yüzlü, dili inciler saçan

İnsanlığın önüne yeni bir devir açan

Mekke’den çıkarılan ve Medine’ye göçen

 

            Muhacirler ulusu, ensarın mihmanısın

            Mazlumun sığınağı, dertlinin dermanısın

 

Yerlerde ve göklerde övülen emin kişi

Güzel huylu, pak soylu, yoktur başka bir eşi

Allah’ın sevgilisi, kâinatın güneşi

 

            Çekme üzerimizden, bereketli elini

            Gönül peteklerine, dolduralım balını

 

Yoksul bir zenci gibi, eşiğinden girseydim

Kapında köle olup, gül yüzünü görseydim

Bastığın topraklara baş koyup, yüz sürseydim

 

            Köleliğim kabul et ey Rasül’ ü -zişanım

            Sana ümmet olmakla arttı şerefim, şanım 

 

Yolunun yolcusuyum hiçbir güç döndüremez

İçimin yangınını ummanlar söndüremez

Açlığım, susuzluğum hiç kimse dindiremez

 

            Şu sevdalı yüreğin canısın, cananısın

            İki cihan serveri, gönüller Sultanısın

 

Doğduğum topraklarda yaşıyorum gurbeti

Efendim, sen öğrettin sevgiyi, merhameti

Rabbim nasip eylesin, evinde ziyareti

 

            Cennet bahçene varıp eşiğine kapansam

            Gözyaşımla yıkanıp, senin aşkınla yansam

 

                                                           2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            BU GECE

 

Berat talep eden bütün insanlar

Fikrini kirlerden soysun bu gece

Çok az nasip olur böylesi anlar

Şükür hırkasını giysin bu gece

 

Bu gece, mübarek berat kandili

İhya eden kişi, alır menzili

Açsın ellerini, çözülsün dili

İhtiyacı olan saysın bu gece

 

Tüm günahlar gözyaşıyla yıkanır

Kulluk idrakiyle kendini tanır

Aşk olunca mesafeler kapanır

Hayırsız işlerden caysın bu gece

 

Muhasebe yapsın inceden ince

Mevla’sına dua etsin gönlünce

Başını yastığa koymadan önce;

Götürüp, secdeye koysun bu gece

 

Bu gece kalbinin sesini dinle

Ağyarı kov, baş başa kal kendinle

Tefekküre dalıp, Hak diye inle

Melekler sesini duysun bu gece

 

İçini arındır hasetten, kinden

Yürü, Peygamberin tahir izinden

Hesapsız lütfeder hazinesinden

Aç ruhlar, rahmete doysun bu gece

 

                                   2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

RABBİM BOŞ ÇEVİRME

 

Affını umarak geldim kapına

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

Halimi arz ettim, yüce katına

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Haccı nasip ettin şükürler olsun

Rahmet kaynağından testimiz dolsun

Yarın mahşer günü, yüzümüz gülsün

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Sana malum, benim günahım pek çok

Bu asi kulunun yüzüne bir bak

Burdan boş dönersem, başka kapım yok

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Çağrına uyarak çıktım bu yola

Yaptığım ibadet yerini bula

Kevser ırmağından doyası sula

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Selam kapısından girdim ilk defa

Selam olsun ya Muhammed Mustafa

Cennet bahçesinde buldum çok vefa

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Peygamberin kabri - saadetine

Şükür, nail oldum ziyaretine

Beni mazhar eyle şefaatine

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mekke’nin Emini, Medine Gülü

Âlemlere Rahmet, Allah Resulü

Yüreğim titriyor, gözlerim dolu

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Sükûnetle geçip attım üç adım

Ebubekir ve Ömer’ e uğradım

Salih kullarınla okunsun adım

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Üzerimden gaflet gömleğin açın

Hak yoldan sapmayım, vurun bir perçin

Habibin  Muhammed  hatırı  için

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Biliyorum yoktur iyi amelim

Rızana ermektir asıl emelim

El - aman Allah’ım ortada halim

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Evin ziyarete geldim bu gece

İhsanın büyüktür, affın çok yüce

Rahmetine sığınırım sadece

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Dilek eşiğine koydum yüzümü

Baştan sona sıraladım sözümü

Mübarek beytine diktim gözümü

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Ruhum ve bedenim, rahmetine aç

Kalbimi nurlandır, gözlerimi aç

Senden gayrisine eyleme muhtaç

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yüce Peygamberin gittiği izden

Beytin tavaf ettim, lütfeyle bizden

Asla geri dönmem verdiğim sözden

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Reçetem kurandır, Resulün rehber

Derim, Bismillâhi – Allahüekber

Cenneti âla da Cemalin göster

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Kâbe’ye yakışmış asil örtüsü

Belli değil amelimin tartısı

Aldı beni, reddedilme korkusu

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Vardım Arafat’a durdum divana

Cürüm defterimi serdim meydana

Bağışla suçumu, kerem et bana

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Sanki mahşer tatbikatı Arafat

Ömrümde görmedim böylesi bir tat

Yüce makamından isterim berat

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Müzdelife vakfesinde sözleştim

Mina’ da nefsimle mertçe yüzleştim

Bütün kötü huylarımdan vazgeçtim

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kisvemi çıkardım, büründüm ihram

Şeytanı taşladım birinci bayram

Senin rızan için, kestim bir kurban

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Gezdiğim yerlerden çok hisse kaptım

Beytine ziyaret tavafı yaptım

Haceri – Esvede yüz sürdüm, öptüm

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Sefa ile Merve arası koştum

Her tavaf sonrası zemzemi içtim

Nur dağına çıktım, kendimden geçtim

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Rahmetinle yaraları saransın

Kullarının hacetini görensin

Diledin mi, hem hesapsız verensin

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Cümle günahıma gözyaşı döktüm

Geriye dönüş yok, gemiyi yaktım

Açtım ellerimi, boynumu büktüm

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

Âhireti andım, giydim ihramı

Bir merhem sür, tedavi et yaramı

Elbet olur, Ev Sahibi ikramı

Rabbim, boş çevirme kutlu kapından

 

                                    2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            HACILAR

 

Hak nasip eyledi düştünüz yola

Kazasız, belasız varın hacılar

Mevla nasip etsin haccı her kula

Mekke’de ihrama girin hacılar

 

Mavi semalarda kuş gibi uçun

Kibirden, gururdan, gıybetten kaçın

Lebbeyk diyerek elleri açın

Arafat’ta bir an durun hacılar

 

Sefa ile Merve arası koşun

Zemzemi içerek aşk ile coşun

Mübarek beldede yâre kavuşun

Dünyada murada erin hacılar

 

Hak rızası için kesin kurbanı

Günahlar dökülür, düşerken kanı

Medine’de yatan Yüce Sultanı

Gezdiği yerlerden sorun hacılar

 

Bir selamda benden söylen Resule

Perişan halimi getirin dile

Yüzü aya benzer, kokusu güle

Muhabbet gülünü derin hacılar

 

Gözümde tütüyor mukaddes Kâbe

Habibin aşkından gönlüm harabe

Onulmaz hislerim, yıkık kitabe

Yaralı gönlümü sarın hacılar

Sevgiliden haber verin hacılar

 

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           

 

 

SENİ SAYIKLAR

 

Senin aşkın ile yanan;

Âşıklar seni sayıklar.

Sağa sola ırgalanan;

Başaklar seni sayıklar.

 

            Kudretinle uçar kuşlar

            Nimetinle doyar açlar

            Otlar, çiçekler, ağaçlar;

            Yapraklar seni sayıklar.

 

Hak Hak deyip boyun büken

Kavuşsun hasretlik çeken

Delice çağlayıp akan;

Irmaklar seni sayıklar.

 

            İnsanlığa indi kuran

            Odur ruhumuzu saran

            Daima kıyamda duran;

            Doruklar seni sayıklar

           

Güldür aşkınla yoğrulan

Renk renk açıp koku salan

Rahmetinle hayat bulan;

Topraklar seni sayıklar.

 

            Sendendir hep dirlik, düzen

            İzninle kurulur mizan

            Engin denizlerde yüzen;

            Balıklar seni sayıklar.

 

Her şey açık ayan, beyan

Bilmemek akıla ziyan

Gündüze merhaba diyen;

Şafaklar seni sayıklar

 

                        2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CANINI SIKMA

 

Bu günlerde gelir geçer

Sıkma canını canını

Mevla kulun koymaz naçar;

Sıkma canını canını.

 

            Boğacak endişe hüzün

            Belirsiz gecen, gündüzün

            Kararmasın gülen yüzün;

            Sıkma canını canını.

 

Emel uzun, ömür kısa

Varı, yoğu etme tasa

Sarılıp siyah libasa;

Sıkma canını canını.

 

            Bulanık sular durulur

            Bütün eğriler doğrulur

            Er, geç hesabı sorulur;

            Sıkma canını canını.

 

Şaşmaz çetele tutulur

Zalim belasını bulur

Kötü günler unutulur;

Sıkma canını canını.

 

                        1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TAMİRİ ÇOK ZOR

 

Yıkmak kolay ama tamiri çok zor

Gönül sarayını yıkmamaya bak

Kudret kalemiyle edilmiş dekor

Hor görüp, kem gözle bakmamaya bak

 

Sevgi kozasını incelikle ör

Gelmeyene sen git, vermeyene ver

Yaratan namına, herkesi hoş gör

Kimsenin canını yakmamaya bak

 

Dünya için gönül kırmayı değmez

Meyvesiz ağaçlar dalını eğmez

Fitne çıkaranı hiç kimse sevmez

Fitne tohumunu ekmemeye bak

 

Ne makam bakidir nede şan, şöhret

Hayat mektebinden almalı ibret

Onurunla yaşa, haline sabret

Bulanık sularda akmamaya bak

 

Zamanı gelince kurulur mahşer

Tartılır mizanda hayır ile şer

Bize, hak çizgiyi aşmamak düşer

Huduttan dışarı çıkmamaya bak

 

                                    2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        ACI

 

Düşenin elinden sevgi ile tut

Merhametli davran, herkese acı

Kin tutma, kötülük yapanı unut

Sakın, hiç kimseye söyleme acı

 

Biri sırrın derse, sırrını sakla

Çıkarma ağzında ıslansın bakla

Yaşlıları gözet, hastayı yokla

Yoksula yardım et ve doyur acı

 

Haram lokma ile karın doyurma

İnsanları sınıflara ayırma

Haklıyı tut,  haksızları kayırma

Haktan, adaletten sapmasın açı.

 

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        ÖLÜM

 

 

Ne ondan kaçmak mümkün, nede unutmak onu

Ölüm ki, her canlının değişmeyen bir sonu

Çıkar gelir ansızın, sorarlar sebebi ne

Bir bahane bulunur, kapanır gider konu

           

                                               2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            SON DAKİKA

 

 

Dolduğu zaman günüm, dakikam ve saatim

Toprak açar bağrını, bende ona hasretim

 

Uzanırım üstüne uçar gider cansız at

Ne ağrı var ne sızı, kuş tüylerinden rahat

 

                                               1989

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ONU BEKLİYORUM

 

Hep onu bekliyorum, her yolun kavşağında

Rabbim, kavuştur beni, bir günün şafağında

                                  

                                               1990

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            TÜRKİYE’M

 

Benim cennet vatanımsın Türkiye’m

Ay-yıldızlı bayrağına aşığım

Uğrunda can vermiş şehittir dedem

Tarih kokan toprağına aşığım

 

İl, ilçe kasaba gezsem her yanı

İstanbul, Ankara, Kayseri, Van’ı

Konya, İzmir, Rize, Şanlıurfa’nı

Tüm şehrine, bucağına aşığım

 

Her bölgende ayrı mevsim yaşarız

Sende huzur bulur, sende coşarız

Dar gününde cephelere koşarız

İbrişimli sancağına aşığım

 

Üç tarafın denizlerle çevrili

Kaynaştırdın mavi ile yeşili

Gönül ferahlatır suların dili

Şelâlene, ırmağına aşığım

 

Kimliğini haykırıyor mabetler

Dünyaya duyulsun bu şahadetler

Bağrında yetişir türlü nimetler

Yediveren başağına aşığım

 

Acep cennetten mi bu yer küresi?

Türk halkının ne güzeldir töresi

Motif motif örlü her bir yöresi

Has gülüne, yaprağına aşığım

 

Tarihe şan vermiş soylu bir Millet

Rabbim, bu Millete gösterme zillet

Kıyamete kadar sürsün bu devlet

Oymağına, ocağına aşığım

 

Ey toprağım, emanetsin dedemden

Ölsem de ayrılmak istemem senden

Benim için bir yer ver de sinenden

O şefkatli kucağına aşığım

 

                                   1994

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            BAYRAĞIM

 

Özenle seçmişsin beyazı, alı

Hakkın var beyazda, alda Bayrağım

Olmuşum ezelden sana sevdalı

Koklayım kokunu salda Bayrağım

 

Şehidimin mis kokulu kanısın

Gazimin ak yüzü hem de canısın

Milletimin şerefisin, şanısın

Rengin çiçeklerde, gülde bayrağım

 

Dünyaya bedeldir ayın yıldızın

Edası var sende gelinlik kızın

Dilerim Allah’tan durmasın hızın

İsmin konuşulsun dilde Bayrağım

 

Göklerden, ebedi inmesin başın

Sana, daim olsun toprağın taşın

Bana gurur verir dalgalanışın

Gözüm yok parada, pulda Bayrağım

 

Ülkemin üstünde dalgalan da sen

Aç, susuz kalmaya razıyım dünden

Hüzünlü durursan kahrolurum ben

Seninle güleyim gülde Bayrağım

 

Vatanım, sevgilim, inancım, arım

Sana uzanacak eli kırarım

Ben gölgende doğdum, seninle varım

Öleyim yoluna öl, de Bayrağım

 

                                   1998

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            EY ŞEHİT

 

Al bayrağa sarılıp gidiyorsun ey şehit

Din için, Millet için, Vatan için can verdin

Tabutunu taşıyan bütün melekler şahit

Sen yaptın görevini, güzel imtihan verdin

 

Türk’ü hor görenleri cephelerde yanılttın

Kalleş düşmanlarına kimliğini tanıttın

Şanlı tarihimize altın bir sayfa kattın

İmanlı sinelere coşku, heyecan verdin

 

Kahramanca çarpıştın, baş eğmedin namerde

Mezarına, semadan nur iner perde perde

Sayende, nazlı bayrak dalgalanır göklerde

Ay-yıldızla süslenmiş eşsiz bir vatan verdin

 

Peygamber müjdesine mazhar oldun Mehmed’im

Öldü diyorlar ama, sen aslında ölmedin

Kanınla suladığın toprağa gömülmedin

Cennet karşılığında canını kurban verdin

 

Şehit asker yazıyor şimdi mezar taşında

Annen, baban gururla duruyorlar başında

Aslanım rahat uyu, milyonlar var peşinde

Yüreklendirdin bizi, güç verdin derman verdin

 

                                                           1997

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BÖYLE BİLİNSİN

 

Şehit kanı ile sulanan toprak;

Masada verilmez, böyle bilinsin

Kıbrıs adasına, dikilen Bayrak

Asla indirilmez, böyle bilinsin

 

Yavru vatan dedik, ayrı tutmayız

Anlatılan masalları yutmayız

Rum’un yaptığını hiç unutmayız

Bu yara sarılmaz, böyle bilinsin

 

Türk, Rum otaklığı pek yürümedi

Anlaşmalar Türk’ü hiç korumadı

Henüz döktükleri kan kurumadı

Destursuz girilmez, böyle bilinsin

 

Gâvurdan dost olmaz demiş büyükler

Gün gibi aşikâr acı gerçekler

Aslan Mehmetçiğim yılmadan bekler

Üstüne varılmaz, böyle bilinsin

 

Yetmişdört de görülmüştü bu hesap

Bağımsız devlet var, olmaz intisap

Şimdi uslandı mı o günkü kasap?

İpe un serilmez, böyle bilinsin

 

Avrupa, mavrupa hepsi hikâye

Müslüman nüfusu eritmek gaye

Soydaşları kim edecek himaye

Katiller dirilmez, böyle bilinsin

 

Hilalli Yıldızlı Beyaz Bayrağı

Zirvesinde taşır Beşparmak dağı

Güzelyurt da tüten Türk’ün ocağı

Ebet Söndürülmez, Böyle Bilinsin

 

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            HUZUR İKLİMİ

 

Filizlendi,  boy verdi toprağa düşen tohum

Üç kıtaya kök saldı çınarın saçakları

Çağları aydınlattı, ihlâsla yakılan mum

Cihana hak, adalet taşıdı sancakları

 

Erdemli medeniyet mührünü vurdu çağa

Umuttu, istikbaldi, güvendi Babıâli

İnsanlar koşuyordu merhametli kucağa

Hilalin gölgesinde solurdu istiklali

 

Yan yana kilisesi, havrası ve camisi

Din, ırk, mezhep ayırmaz, her kesimi kucaklar

Haksızlığa uğrayan toplumların hamisi

Bir çınar ki, dalları yetmiş milleti saklar

 

Yiğit akıncıların atının tırnakları

Bastığı topraklara hoşgörü ekiyordu

Susayan gönülleri, sulardı kaynakları

Dini mübin aşkına yürürdü şanlı ordu

 

Mimaride, sanatta başa yazıldı adı

Yıllarca yankılandı semada ulvi seda

Bıraktığı eserler yâd ediyor ecdadı

Haykırıyor, susmuyor, sahipleri sussa da

 

Altın harflerle geçti tarih sayfalarına

Soylu bir inanışın, asaletli duruşu

Bütün halklar umutla bakarlardı yarına

Bu iklimde bulurdu huzuru, kurtuluşu

 

Yüce Osman Gazi’nin rüyasındaki muştu

Tecelli ediyordu devletin temelinde

Akdeniz barış gölü, sevgi gölü olmuştu

Muhteşem Osmanlı’nın maharetli elinde

 

                                               2001

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ERCİYES’LE SOHBET

 

Benim başımda sevda, senin başında hep kar

Senin içinde yangın, benim içimde umut

Senin başında duman, benim başımda efkâr

Çile dolu içimi dökeyim de saklı tut

 

O, serin kucağına dayasam da başımı

Vefalı bir dost gibi, dertlerimi dinlesen

Kül rengi toprağına akıtsam gözyaşımı

Kan kırmızı çiçekler yeşerse desen desen

 

Benim başım dönüyor, senin başın göklerde

Ben yerden göğe doğru, sen tepeden bakarsın

Üstünde ak bulutlar dolaşır perde perde

Damla damla alırda, oluk oluk dökersin

 

Sen kıyamda durukken, benim başım eğilir

İkimizde Allah’a inanırız yürekten

Her zaman zikirdesin, ancak bilenler bilir

Birçoğumuz hissizdir, habersizdir gerçekten

 

Bir gelin gibi nazlı, kral kadar mağrursun

Yıldızlarla konuşur, dağlara baş tutarsın

Alnı berrak, başı dik bir modelsin, uğursun

Kayseri’yi kucaklar gönlünü hoş tutarsın

 

Güneş ilk önce sana gösterir gül yüzünü

Sen kıyamete kadar yaşarsın be Erciyes

Mevlam, öbür dünyada güldürsün öksüzünü

Benim ömrüm sadece, tek perdelik bir piyes

 

                                               2002

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ALADAĞ

 

Gelecekler diye yollarımıza;

Çimenlerden halı serdin Aladağ.                                                         

Hoş geldin diyerek, kollarımıza;

Kucak kucak çiçek verdin Aladağ.

 

Sayısız pınarlar kaynar döşünden

Boranı pişirip, içtik aşından

Kimler gelip, geçmedi ki başından

Anlat bize neler gördün Aladağ

 

Bir yanın Dişdöken bir yanın Suna

O tertemiz havan, can katar cana

Dünyada hiçbir yer denk değil sana

Cennete misaldir yurdun Aladağ

 

Katar katar araç düşer yoluna

Gören hayran kalır Yedigöl üne

Doyulur mu kaymağına, balına

Ekmeğime katık sürdün Aladağ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Göğcün’le, Göktepe yamaç yamaca

Kızlar bazlamayı döşerler saca

Taze sütyüzüyü sürer sıkmaca

Kaç gencin düşünü yordun Aladağ

 

Mantarları en sarp yere gizlersin

Sevenlerim gelsin diye gözlersin

Bizler seni, sende bizi özlersin

Bütün gönüllere girdin Aladağ

 

Her zaman yanına varamıyoruz

Kış günü karları yaramıyoruz

Biz, seni görmeden duramıyoruz

Öldürecek bizi derdin Aladağ

 

Çıkın Yedigöz’e yaylayı görün

Suları bengisu,  havası serin

Fadime pınarı toplanma yerin

Yahyalı’ya şenlik kurdun Aladağ

                                  

                                   2004

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ŞELÂLE

 

Yalçın kayalardan fışkırır suyu

Beyaz bulut gibi çıkar şelâle

Giymiş gelinliği, servidir boyu

Sevdalı sevdalı bakar şelâle

 

Başına kondurmuş sedeften tacı

Gülücükler saçar, gönül ilacı

Komşusu çam, ardıç, gürgen ağacı

Sevgiliye hasret çeker şelâle

 

Sisli gecelerle ederken cengi

Köpük köpük olmuş masmavi rengi

Yeşille birleşmiş kurmuş ahengi

Kardan kurdeleyi takar şelâle

 

İnsanı cezp eder hırçın duruşu

Dinleyeni dinlendirir cümbüşü

Ona eşlik eder kekliği, kuşu

Sevgi tohumunu eker şelâle

 

Gözlerinden akar sevinç yaşları

Hicabında yere iner başları

Öpe öpe törpülemiş taşları

Yufka yüreğimi yakar şelâle

 

Var mı tabiatta böyle bir inci

Emsalleri arasında birinci

Yüzünden okunur hüznü, sevinci

Dur, dinle derdini döker şelâle

 

Kışın alır yağmurunu, karını

Sağırlar işitmez ahu zarını

Anmamak mümkün mü sanatkârını 

Haykıra haykıra akar şelâle.

 

                                    1997

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            TABİAT GÜZELİ

 

Dağların arasında, bir vadide gizlisin           

Şelaleler diyarı “Tabiat Güzeli” sin

                                  

Sana yalnız ben değil, görenler hep sevdalı  

Yeşil doku içinde, çok şirinsin Yahyalı        

 

Yahya Gazi’ de seni görür görmez beğenmiş           

Hayalimdeki mekân, işte burası demiş

                                  

Yiğit atalarımız, yurt tutmuş gözbaşını                    

Asırlardır yiyoruz ekmeğini aşını

                                    

Onbinleri doyurur bereketli topraklar                       

Göynükte harman olur deste deste başaklar 

           

Zümrüt akan koca çay, şehri ikiye böler       

İlkbaharda coşan su, iner baraja dolar

                                  

Sıcak yaz aylarında, susamış topraklara;                  

Hayat verir, can gelir pörsümüş yapraklara

 

Çiçeklerle bezenen dallar meyveye durur     

Ceviz, armut, kayısı, elma senden sorulur

                                  

            Üzüm, çilek, şeftali, yok mu kirazın alı        

            O canım meyvelerin vatanısın Yahyalı         

 

Toprağa düşen cemre, ilkbaharı müjdeler

Çiğdem, nevruz açılır, körpe kuzular meler

           

Rahmet sular toprağı, yaylalar çimenlenir

Billur akan oluklar, obalarla şenlenir

           

Her pınarın çevresi dolar piknik zamanı

Stres suya karışır, sevinç sarar insanı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rakım üç bin yedi yüz mis kokar Aladağlar

Mıknatıs gibi çeker, beni kendine bağlar

 

Kıvrımlı çığırlardan iniversem aksuya

Muhteşem manzarayı seyretsem doya doya

 

Bir solukta tırmanıp akçayın yokuşunu

Direktaş’dan gözlesem güneşin doğuşunu

           

Eriyen kar suyuyla beslenir Yedigöller         

Kayaların yüzünde menekşeler, sümbüller

 

Hacer ormanlarında, yaslansam bir çınara 

Azık sargımı çözüp, sersem soğuk pınara

 

            Sendendir soframızın eti, kaymağı, balı

            Ağzımızın tadısın, tuzusun sen Yahyalı

 

 

 

Çağlayan, Kapuzbaşı, Güney, Yeşil Şelale

Beyaz bulutlar gibi tutuşmuşlar el ele

 

Köpük fışkıran sular, yürekleri soğutur

Dertleri unutturur, kederleri dağıtır

 

Irmağın türküsünü, yalçın kayalar dinler

Yamaçları süsleyen sedirler, çamlar inler

 

Sultan sazlığı renk renk kuşların barınağı

Seyre dalmış bir halde durur, Erciyes Dağı

 

Sonsuz mavi göklerde uçuşurlar özgürce

Sazlıkların içinde düğün var gündüz gece

 

Yüce Mevla’m lütfetmiş, taşın toprağın cevher

İşleteni, işçisi, kamyoncusu ekmek yer

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ne de marifetlidir “ al kınalı, ak eller”

Yünü eğirir, boyar, ilmek ilmek dizerler

 

Desen verir kilime siner gözlerin nuru

Motif motif halılar, hanımların gururu

 

            Bir tutkuya dönüşmüş dünyaca ünlü halı

            Ne kadar methetsem de, azdır sana, Yahyalı

 

Sevda çeken yürekler, aşk oduyla dağlanır

Dünür gitmeler başlar, tatlı sona bağlanır

 

Bayrak dikilir dama, düğün dernek kurulur

Düğün yemeklerinde hep, üzümlü sorulur

 

Akşam oturmaları, arapaşısız olmaz                           

Hoş sohbetler olmazsa, kış bitmez, bahar gelmez

 

Tandırda pişer şepit,  sütyüzüyle yağlanır

Hele, kefli böreğin tadı damakta kalır

           

Evliyalar diyarı, ilim, irfan yuvası

Bizi ayakta tutan,  büyüklerin duası

 

Huzur, barış, kardeşlik, yiğitlik, mertlik, sende

Gönüllerin gıdası sevgi, cömertlik sende

 

Toprağına belenip, beşiğinde uyudum          

O, manevi havanı soluyarak büyüdüm

 

Bir saat ayrı kalsam, hasretin yakar beni

Ölsem de ayrılamam, al sinene sar beni

 

            Yüreğimden bağlayan, can bağımsın Yahyalı

            Sen, benim gözbebeğim, toprağımsın Yahyalı

 

2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ÖZLEDİN Mİ HİÇ

 

Bahar havasını alınca, dağlar

Pınar başlarını özledin mi hiç?

Her dereden ayrı şelale çağlar

Geçip karşısına izledin mi hiç?

 

Kekliklerin ötüşünü duydun mu?

Çiçeklerin kokusuna doydun mu?

Topladığın mantarları saydın mı?

Dağda ateş yakıp közledin mi hiç?

 

Sıcak bazlamaya sütyüzü katıp

Dizleri bükerek keçede yatıp

Koyaklarda, tepelerde otlatıp

Kursiyen’de koyun tuzladın mı hiç?

 

Tahtacık’a Yedigöl’e vardın mı?

Gün doğarken manzarayı gördün mü?

Çimenler üstüne sofra serdin mi?

Çıkıp Aladağ da yazladın mı hiç?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sacların üstüne ateş yakılır

Baş yaylada göç çöreği çekilir

Üzerine çörekotu ekilir

Yaylacı yolunu gözledin mi hiç?

 

Temmuz sıcağında gel yana yana

Keklicek’den su al iç kana kana

Nohudu, arpayı ekip Ayvan’a

Yolarken tarlayı dizledin mi hiç?

 

Sap toplarken, insan yanar kavrulur

Teker taşa çıkar, kağnı devrilir

Düvenler koşulur, harman savrulur

Sap çevirip, tınaz düzledin mi hiç/

 

Bir selvi boyluya gönül bağlayıp

Aşk oduyla yüreğini dağlayıp

Köşelerde için için ağlayıp;

Sevdiğini ondan gizledin mi hiç?

 

                                   2003

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            MÜJDE

 

Bugün yine cemre düştü toprağa

Çiğdemler, nevruzlar açmaya başlar

Bir canlılık gelir dala yaprağa

Güller kokusunu saçmaya başlar

 

Efil efil eser güney yelleri

Çiçekle bezenir ağaç dalları

Yaylacılar tutar bütün yolları

Serin yaylalara göçmeye başlar

 

Yağmurlar yağdıkça yeşerir otlar

Diz boyu çayırda yayılır atlar

Yaz ayı girmeden yetişir dutlar

Kuşlar daldan dala geçmeye başlar

 

Kartallar eğleşir yalçın kayada

Kuluçkaya yatan keklik yuvada

Her birisi ayrı renkte boyada

Minik kelebekler uçmaya başlar

 

Kızlar, gün doğarken tarar saçını

Yakar ocağını, kapar sacını

Yoğurt çiçeğinden örer tacını

Sevdiği yiğidi seçmeye başlar

 

Karlar eridikçe dereler taşar

Seven, sevdiğinin aşkıyla yaşar

Yüreği yananlar pınara koşar

Buz gibi suları içmeye başlar.

                                  

                                   1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

                                                       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    

 

        

 

 

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  

 

 

 

Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi17
Bugün Toplam46
Toplam Ziyaret98517
Hava Durumu
Saat
Takvim