Mehmet POSTALLI

Site Menüsü

Site Haritası

Yüreğime Elif Düştü

YÜREĞİME

E L İ F

DÜŞTÜ

ŞİİR

MEHMET POSTALLI

1959 yılında Kayseri’nin Yahyalı İlçesinde dünyaya geldi, İlkokulu Yahyalı’da bitirdikten sonra, babasının yanında çiftçilik ve hayvancılıkla iştigal etti. Askerlik görevini yerine getirdikten sonra ise bir süre bakkaliye işletti. 1983 yılında bir kamu kuruluşunda memur olarak göreve başladı. Ortaokulu ve Liseyi dışarıdan bitirdi. Yüksek öğrenimini Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Sosyal Bilimler Bölümünde tamamladı. 2007 yılında emekliye ayrılmış olan Şair evli olup bir kız, bir erkek çocuk sahibidir.

Postallı’nın şiirleri birçok gazete ve dergide, bazen Karçiçeği mahlasıyla bazen de kendi ismi ile yayınlanmış olup, üç şiir antolojisinde yer aldı. Anadolu Hececileri Dört isimli ortak bir şiir kitabı ile Toprağa Bir Can Düştü ve Can Çiçeğim isimli şiir kitapları yayınlanmış bulunmaktadır. Çeşitli yarışmalarda üç birincilik, bir üçüncülük, beş kez de mansiyon ödülü aldı. Kayseri Kültür Derneği ile Anadolu İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği tarafından da ödüllendirilmiş bulunmaktadır.

Mehmet Postallı, Erciyes’in güneyinde, Aladağların bağrında tabiat güzeli bir ilçe olan Yahyalı’da, toprağına ve öz kültürüne bağlı olarak Mevla’nın verdiği ömrü tamamlamaya çalışıyor. Bu zaman zarfı içerisinde yüreğinden vurulmuş bir şair olarak şiirlerini yazmaya devam etmektedir.

Kapak Resmi : Mehmet Postallı

Şair İrtibat : Yenice Mah. Çevreyol Cad. N0: 18 Yahyalı / Kayseri

Ev Tel : 0352 611 2655

Cep Tel :0537 209 3259

MSN : m.postalli59@hotmail.com

ÖN SÖZ

Sanatın en güzeli, aynı zamanda en zorudur şiir. Kabiliyet ister, emek ister, sabır ister… Bir arı misali çıkılır yola, vermeden hiç mola duygu çiçekleri gezilir birer birer. Duygu polenleri toplanır gönül kovanında. Yürekte bir güzel yoğrulur sevgiyle. Sonra en yoğun duygular yerleştirilir söz peteğine. Sözün balıdır şiir.

Mehmet Postallı'nın şiirlerini İstanbul'da 2009 yılında tertiplenen bir şiir yarışmasında tanıdım. Benim de üyesi olduğum jürinin dikkatini çeken şiiriyle dereceye girdi. Kendisiyle, ödülünü almak üzere İstanbul'a geldiğinde yakinen tanıştık ve Anadolu Çocuğu özelliklerini taşıyan şairle şiir üzerine sohbetler ettik.

Karçiçeği mahlasını da kullanan Mehmet Postallı kardeşim, emek vermiş, yorulmuş ve gönül işi güzel mısralar dizmiş şiir gerdanlığına. Onları da yüreğine ateş düşen yaralı bir baba şefkatiyle yerleştirmiş kitap sayfalarına. O sayfaları yüreğimizle öpüp yerleştirelim diye gönlümüze. Zaten şairlerin yaptığı en güzel iş, gönül alıp gönül vermek değil midir?

Şiirin kıvrak, yüreğin berrak, duyguların apak olsun Mehmet Bey kardeşim... Bu güzel söz petekleri için tebrikler, teşekkürler…

Bestami YAZGAN

Şair-Yazar

GÖNÜL TUTULDU SEVDAYA

Gönül tutuldu sevdaya, sevdasız hiç durulmuyor

O’nun aşkı sardı beni, lâkin kendi sarılmıyor

2009

SEVDA RÜZGÂRI

Sevda rüzgârına kapıldı gönlüm

Nazlı bir dilberin eline düştü

Kavruldu yüreğim, savruldu külüm

Kumral bir zülüfün teline düştü

Aşkın şarabından tattım bir içim

Geceme nur doğdu, ışıdı içim

Bütün bedenimi sardı o biçim

Sevdası göksümün soluna düştü

Tamtakır dururken gönül hanesi

Doldurdu sevginin en şahanesi

Sabah loşluğunda bir çiğ tanesi

Şirin bir selvinin dalına düştü

Mezara koymadan deli kafayı

Yar ile bir ömür sürsem sefayı

Hayatta bilmezdim gamı, cefayı

Dertsiz başım derdin gölüne düştü

Aydan aydın bir yüz, hilal gibi kaş

Bu hâl içerime düşürdü telaş

Afsunlu bir gözden üç beş damla yaş

Gelin duvağının tülüne düştü.

2008

HALİM PERİŞAN

Bırakıp gittiğin o günden beri

Gözyaşımla sulanıyor topraklar

Garip bir sessizlik sardı her yeri

Çimleri örtüyor sarı yapraklar

Bırakıp gittiğin o günden beri

Sen böyle değildin, ne oldu sana

Bu ani kararda bir tuhaflık var

Bittimi bu sevda, geldik mi sona?

İkimiz için de, bu bir intihar

Sen böyle değildin, ne oldu sana

Zamanı durdurmak gelse de elden

Çevirsem geriye doğru zamanı

Çaresiz kalmışım, kim bilir halden

Bu illetin acep var mı dermanı?

Zamanı durdurmak gelse de elden

Belki pişman olun günün birinde

O gün çok geç olur, iş işten geçer

Olmak istemezdim senin yerinde

Her kişi yolunu kendisi seçer

Belki pişman olun günün birinde

Gönlüm viran oldu, halim perişan

Muhlis hayallerim darmadağınık

Geleceğe dair yoktur bir nişan

Kapılar kapalı, yollar tıkanık

Gönlüm viran oldu, halim perişan

2009

ŞAHSENEM

Nasıl güleyim ki, dert dizi dizi

Gül demekle gülünmüyor Şahsenem

Yara geçse bile, kalıyor izi

Aşk yarası silinmiyor Şahsenem

Gönül derdi benzemiyor oyuna

Yürü selvi boylum bakam boyuna

Sevda ateşiyle koyun koyuna;

Yaşamadan bilinmiyor Şahsenem

Ben de sanırdım ki seven, sevilir

Karşılıksız sevgi biter, eksilir

Ne bir ilâcı var, ne tabip bilir

Aşka çare bulunmuyor Şahsenem

Bilmediğim bir hâl oluyor bana

Bir türlü sığmıyor akla, izana

Aşk gemisi yanaşmıyor limana

Deryalara dalınmıyor Şahsenem

Kesildi soluğum, titriyor elim

Konuşmak isterim, tutulur dilim

Tek başıma yürüyemem bir milim

Gel demeden gelinmiyor Şahsenem

Gözlerimden çağlar iki şelâle

Yüreğimin koru ermez zevale

Şu gönül dediğin ne muhkem kale

Kol gücüyle alınmıyor Şahsenem

2009

E L İ F

Yanık yüreğime merhem kâr etmez

Kendi ellerinle sar be sultanım

Yüzüne bakmaya bir ömür yetmez

Her zaman karşımda dur be sultanım

Neden böyle uzaklarda durursun?

Bir gönül yapmayı çok mu görürsün?

Bir nazarla tam kalbimden vurursun

Açmışım sinemi, vur be sultanım?

Sevdam için karlı dağlar aşarım

Dile getirmekte yoktur başarım

Yuvasız kuş gibi yalnız yaşarım

Gel de yuvamızı kur be sultanım

Doruk noktasına çıktı heyecan

Ayrılık derdine dayanır mı can?

Gel, etme sevdiğim bitsin bu hicran

Sensiz yaşamak mı, zor be sultanım?

İnce bir tığ yüreğimi eşiyor

Günden güne yara derinleşiyor

Senden mahrum kaldı, içim üşüyor

Sevginle bir hırka ör be sultanım

Bilmem ki ne deyim, tutuldu aklım?

Kapında beklerim hep iki büklüm

Seyreyle âlemi, gez iklim iklim

Arada beni de gör be sultanım

Seven sevdiğinden bekler mi teklif?

Sanki damarlarım yolundu lif lif

Yeter gayri yeter, öldürdün Elif

Bir kez olsun, hâlim sor be sultanım

2009

SEN NESİN?

Leyla mısın, Şirin misin sen nesin?

Bu tarifsiz güzelliğin nereden?

Kadir Mevla’m nazarlardan saklasın!

Yoksa bana, bu cihanı dar eden.

Kınalı ellerle motif işlersin

Bir yandan da, al elmayı dişlersin

İçten içe sevdiğini düşlersin

Senin aşkın, beni bahtiyar eden

Mehtapsız gecemin şafağısın sen

Karanlık dünyamın ışığısın sen

Bu mahcup yüzlünün, aşığısın sen

Kusursuz yaratmış seni, var eden

Gül, gül açar gözlerini süzersin

Kanımdasın, damarımda gezersin

Gönlümü bir dantel gibi bezersin

Ne hoş etmiş, seni, bana yâr eden

Gönül bu durakta eğlendi kaldı

Kumral saçlarına bağlandı kaldı

Sevda ateşiyle dağlandı kaldı

Bir kıvılcım yüreğimi kor eden

Gülde, karanfilde, lalede sensin

Mehtapta, yıldızda, halede sensin

Aslı da, Şirin de, Leyla da sensin

Aşkın, beni başkasına kör eden

2007

MAVİ MENEKŞEM

Nurdan cemalini çevirme öte

Yüzüne bakmaya doyamıyorum

Benim tahammülüm yoktur hasrete

Yerine kimseyi koyamıyorum

Senden ayrı düşmek, bütün endişem

Kedere dönüşür sevincim, neşem

Şimdi neredesin, mavi menekşem

Kadife sesini duyamıyorum

Yürekten bir bakış, candan bir gülüş

Hakikate erer, beslediğim düş

Yarama merhem ol, aşkımı bölüş

Derdimi, ellere diyemiyorum

Pınarın başında bir turna döner

Turnam gelir, gönül köşküne konar

Yürek yangınına neylesin pınar

Günlerdir aş, ekmek yiyemiyorum

Hak, murat etmezse kalem yazamaz

Sen istersen, bu ayrılık uzamaz

Benim aşkım, başkasına benzemez

Vazgeçip, düzene uyamıyorum

Ey mahzun duruşlum, çiçek kokulum

Çıkmaz sokaklara uğratma yolum

Bırakır gidersen, kırılır kolum

İntizar etmeye kıyamıyorum

Benim hislerimle, gönül eğleme

İçten sevmiyorsan, yalan söyleme

Ela gözlerinden mahrum eyleme

Gönlümün gamını yuyamıyorum.

2007

AH İNSAFSIZ!

Ayrılık ölümden beter derlerdi

Onun en zorunu tattırdın bana

Ateş yandığı an tüter derlerdi

Bir ömür, kor ateş tutturdun bana

Bakışın alevdi içime aktı

O çatık kaşların sıktıkça sıktı

Verdiğin ıstırap doruğa çıktı

Zehirli zokayı yutturdun bana

Sanki bütün dünya sırtıma bindi

Hasretlik acısı sineme sindi

Ağlamaktan gözlerime kan indi

Gururumu söküp attırdın bana

Ah seni insafsız, kalpsiz, duygusuz!

Bir günüm geçmedi gamsız, kaygısız

Sabahlar olmuyor sensiz, uykusuz

Gece yıldızları güttürdün bana

Sürekli hicranmış aşkın cilvesi

Ölmeden bitmiyor derdi, çilesi

Ne yaşandı, ne duyuldu böylesi

Sevmemeye tövbe ettirdin bana.

2009

KALK GİDELİM

Haydi, kalk gidelim bizim ellere

Bizim dağlar kekik kokar sevdiğim

Sakın fırsat verme yaban ellere

Herkes seyrimize bakar sevdiğim

Mevsim ilkbahardır eridi karlar

Esmeye başladı ılık rüzgârlar

Çiçekler açıldı, süslendi kırlar

Yolumuza güller döker sevdiğim

Ekinler boy verdi, şelâle coştu

Seninle orada olsak ne hoştu

Sevinçten uçarım versen bir muştu

Umutsuzluk yürek yakar sevdiğim

Yetmez mi bunca yıl verdiğin hasar?

Başıma sardığın yaraları sar

İçini ferah tut olma karamsar

Beni bu havalar sıkar sevdiğim

Elin titremesin, tut elimden tut

Bize eşlik eder beyaz bir bulut

Sevgi bir ummandır çizilmez hudut

Korkuyu zihninden çıkar sevdiğim

Bak şu kumrulara yanında eşi

Gönül huzurudur her şeyin başı

Sevdiğini alamayan bir kişi,

İflah olmaz, erken çöker sevdiğim

Gel gayri nazlanma hasreti bitir

Al beni güzelim sinene yatır

Sevmek ve sevilmek ömrü uzatır

Ayrılık, adamı yıkar sevdiğim

2009

KÜSME BANA

Hoyrat rüzgârlara kapılıp birden,

Küserek yönünü çevirme benden.

Ayrılık acısı, beter, zehirden

Susarak yönünü çevirme benden

Susma ey nazlı yar, söyle kelamı

Başımıza gelen dert mi, bela mı?

Aşina olduğum o dost selamı,

Keserek yönünü çevirme benden

Karalar giyinip, çatma kaşları

Görmez misin yuva kuran kuşları?

Sevdalı sinene kara taşları,

Basarak yönünü çevirme benden

Gözlerimden, çekme, kara gözünü

Kudretli Mevla’ma bağla özünü

Gülden güzel, aydan aydın yüzünü,

Asarak yönünü çevirme benden

2009

YAKACAK BENİ

Cananla göz göze geldiğim zaman

Yüreğim yerinden çıkacak gibi

Bedenimi bürür bir mavi duman

İçim erir gider akacak gibi

Aklım, fikrim uçar gider başımdan

Ilık ılık bir şey kaynar döşümden

Geceleri uyuyamam düşümden

Dağlar üzerime çökecek gibi

Bazen yeşil giyer, bazen al giyer

Bir lale misali, boynunu eğer

Bu hasretlik uzar giderse eğer

Genç yaşta belimi bükecek gibi

Suların engine aktığı gibi

İğde çiçeğinin koktuğu gibi

Aslı’nın, Kerem’i yaktığı gibi

Beni de, bu sevda yakacak gibi

Vuslat geciktikçe katlanır acım

Bir güzelin himmetine muhtacım

Hevesle yeşeren umut ağacım

Yaprağını erken dökecek gibi

Ot, odun değilim, yanarken tütem

Sevdiğime nasıl edeyim sitem

Bu dertten ölürsem, tutmayıp matem,

Seyrime uzaktan bakacak gibi

2008

SÖYLEYEMEDİM

İçime düşürdün, aşk ateşini

Seni sevdiğimi söyleyemedim

Bir gün olsun bırakmadım peşini

Seni sevdiğimi söyleyemedim

Beline bağlanmış kırmızı kuşak

Elinde kına var, başında duvak

Ya çok utangacım yahut çok korkak

Seni sevdiğimi söyleyemedim

Bir su içsem ak pınarın başında

Uyusaydım yaylaların döşünde

Gözüm kaldı gözlerinde kaşında

Seni sevdiğimi söyleyemedim

Perişan haldeyim, tükendi takat

Devasız dertlerim birikti kat kat

Kuşkular yoluma kurdu barikat

Seni sevdiğimi söyleyemedim

2008

MADEM GİDECEKSİN!

Anlaşıldı, gideceksin, çare yok

Yanımda bir lahza kal da öyle git

Sineme saplandı zehirli bir ok

Yarama bir merhem çal da öyle git

Dost elinden yedim acı bir sille

Beynimin içinde patladı gülle

Beyaz işlemeli kırmızı tülle

Akan gözyaşımı sil de öyle git

Gözlerime bir bak, kaldır başını

Çatma birbirine kalem kaşını

Hüzünlü ayrılma, sil gözyaşını

Yüzüme son defa gül de öyle git

Böyle mi kapanır aşkın perdesi?

Kırıldı kavalın en son kertesi

Benim için yoktur senden ötesi

Seni sevdiğimi bil de öyle git

Sevdamız uğruna dağları delsem

Seninle ağlayıp, seninle gülsem

Hiç zoruma gitmez, suçumu bilsem

Bari bir bahane bul da öyle git

Son görüşmemiz mi, ne diyorsun sen?

Sensiz dünya bana derin bir mahzen

Bırakır gidersen, yaşayamam ben

Beni de yanına al da öyle git

Koynumda saklıdır bir tutam saçın

Gönlümden sökülmez çaktığın perçin

Mutlu geçen günler hatırı için;

Cenazemi olsun kıl da öyle git

2008

ASİ DİLBER

Gönlümü kaptırdım asi dilbere,

Yakarışım para etmiyor benim

Korkarım bu vuslat kalır mahşere,

Bahtımın düdüğü ötmüyor benim

Uzaktan uzağa görünür, kaçar

Güldükçe ağzından inciler saçar

Sevdamı kadehe doldurur, içer

Bir güzele gücüm yetmiyor benim

Elimi kaldırsam, kolum tutulur

Bir çift söz söylesem, dilim tutulur

Koşup gitsem derim, yolum tutulur

Kervanım yolunda gitmiyor benim

Çiçeğe durmadan kırılır dalım

Elime almadan soluyor gülüm

Umutlarım yandı, savruldu külüm

Yıkıldı, ocağım tütmüyor benim

El âlem şen, şakrak, ederken düğün

Acıyla doyarım günde üç öğün

Olanca derdimi havanda dövün

Çektiğim çileler bitmiyor benim

2007

GELİN

İçimde yanıyor, sönmez bir ataş

Ben, sana muhabbet duyalı, gelin

Can alıcı bir göz, hilal gibi kaş

Yazması fildişi oyalı, gelin

Nurdan cemalini gördükten beri

İnan, bilmiyorum gezdiğim yeri

Beni, benden çekip aldın ey peri

Şaşkınım, aklına uyalı, gelin

Kar gibi eridim, mum gibi yandım

Derin bir uykudan, yeni uyandım

Kendimi kaybettim, mecnuna döndüm

Aşkını kalbime koyalı, gelin

Sanırdım, gönlümü alınmaz kale

Bir meltem estirdin, çevirdin küle

Bağladın kendine, eyledin köle

Beni, benliğimden soyalı, gelin

Rabbim, bu âlemi var etti yoktan

Dilerse güneşi indirir gökten

Senin, güzelliğin kudreti-Haktan

Hakkın boyasıyla boyalı gelin

2007

ARIYORUM

Ayağımda çarık, elimde fener

Yitirdim yârimi aramaktayım

Dediler, gidenler sanma ki döner!

Bense, umudumu korumaktayım

Belki, bir sapakta önüme çıkar

Kaldırır başını, yüzüme bakar

Ayrılık, sinemi yaktıkça yakar

Kırılmış dal gibi kurumaktayım

Dün, şafak vaktinde rüyamda gördüm

Gönlümden kopardım bir çiçek verdim

Ardı sıra koştum, izini sürdüm

Aşkımın peşinden yürümekteyim

Şehir şehir gezdim, elimde resmi

Sorup duruyorlar, var mıydı hasmı?

Kavga mı ettiniz, dargın mı, küs mü?

Asılsız sözlerden erimekteyim

Bazen, yalan, yanlış haber geliyor

Gözlerim, hep uzaklara dalıyor

Varmadığım yerde aklım kalıyor

Gökte yıldızları taramaktayım

Bu yoldan dönüş yok, ölene kadar

Vazgeçmem imkânsız, bulana kadar

Dizlerim dermansız kalana kadar

Yorgun bedenimi sürümekteyim

Büyüsünde kaldım, gördüğüm yüzün

Ateşi söner mi kalpteki közün?

İçimi kapladı, bir garip hüzün

Düşüne düşüne çürümekteyim

2007

SENSİZ YAŞAMAK!

Birkaç istemezin aklına uyup;

Verdiğin sözlerden cayma, güzelim.

Duyduğun haberi, benden sormayıp;

Hem sana, hem bana kıyma, güzelim.

Bir derdin olursa, benimle paylaş

Ela gözlerinden süzülmesin yaş

Meyvesiz ağaca, atarlar mı taş?

Yalan haberleri duyma, güzelim.

Bozulursa iki dostun arası

Düşmanlara gelir, gülme sırası

Her gün derinleşir gönül yarası

Çaresiz dertlere koyma, güzelim.

Sevgi yürektedir, söküp alınmaz

Her güzel olanın kadri bilinmez

Yürekten sevenin dengi bulunmaz

Sen, elin lafına uyma, güzelim.

Yüzünü çevir de, gözlerime bak

Senden ayrılmayı göstermesin Hak

Bana zulüm olur sensiz yaşamak

Yaşarsam ömürden sayma güzelim.

2007

KARA ŞAÇLARIN

Bir teline zarar gelsin istemem

Aman, incitmeden tara saçların

Boyalı, cilalı olsun istemem

Kudretten boyalı, kara saçların

Gören göz tutulur, gönül hoşlanır

Sevda kazanında yürek haşlanır

Kıvılcımlar saçar, can ataşlanır

Benziyor alevli kora saçların

Başına kurulmuş dantel sergisi

Gücümüz yetmezdi, olsa vergisi

Burgu gibi işlemeli örgüsü

Açtı yüreğime yara saçların

Mükemmel yakışmış fidan boyuna

Şaşkın şaşkın süzüyorum boyuna

Dolanmış bir yandan yana boynuna

Büklüm büklüm, sıra sıra saçların

Kem gözler görmesin, kendini koru

Turna gibi süzül, vakarla yürü

Siyah bir perçeme astım gururu

Tutsak etti vura vura saçların

Kutlu sırrımızı açma ellere

Bizi çekemezler, düşen dillere

Akşam melteminde bırak yellere

Dalgalansın yara yara saçların

Kadir gecesinde şafak sökerken

Aşk erbabı gözyaşları dökerken

İrem bağlarında Kevser akarken

Kelep kelep batmış nura saçların

2007

KAHRIMDAN ÖLÜRÜM

Benden başkasına gidersen eğer?

Kahrolurum, elde gördükçe, gülüm.

Baş başa yaşamak, bir ömre değer;

Severim, dünyada durdukça, gülüm.

Eller düğün eder, giyer, kuşanır

Gözlerimden kanlı yaşlar boşanır

Nasıl dayanılır, nasıl yaşanır;

Seni, bir başkası sardıkça, gülüm.

Böyle bir hayatı düşünmek bile;

Allah göstermesin, en büyük çile.

Kahrımdan ölürüm her gün ah ile

Eller alıp, sefa sürdükçe, gülüm.

Seni düşünürüm gecede, günde

Unutulmaz bir haz bıraktın bende

Bana, yer açmazsan, yürek hanende

Ne derim, ahbaplar sordukça, gülüm?

Güler yüzle, gönül kapını açıp

Şifalı elinden bir kahve içip

Doyası seyretsem, karşına geçip;

Sırma saçlarını ördükçe, gülüm.

İçimi soğutmaz, dağların karı

Bağrıma basarım ateşi, nârı

Yatağa düşürür, gönül efkârı

Ayrılık okunu vurdukça, gülüm

2007

ÇEKENLERE SOR

Ayrılık acısı pek yaman olur

Bilmiyorsan bir de çekenlere sor

Çile kuyusuna düşen boğulur

En güzel çağında çökenlere sor

Bir hırçın ceylanın koşmuş peşine

Gönül vermiş gözlerine, kaşına

Kuytu köşelerde yalnız başına,

Sessizce gözyaşı dökenlere sor

Ahından erimiş, murat almamış

Bir ömür beklemiş, yâri gelmemiş

Yaşlı gözlerinin feri kalmamış

Bir umutla yola bakanlara sor

Ölse de bahsetmez yârin suçundan

Sadece bir tutam tel var saçından

Bir dokunsan, bin ah çeker içinden

Kaderine boyun bükenlere sor

Eşiğine varıp dizüstü çökmüş

Yalvarıp yakarıp boynunu bükmüş

Yarasına avuç avuç tuz dökmüş

Aşk oduyla yürek yakanlara sor

2011

KALBİMDE SAKLISIN

Kalbimde saklısın, zihnimde mıhlı

Adını, her daim anar dururum

Feryadımı duyar her vicdan ehli

Ateşler içinde yanar dururum

Gönlüm isyanlarda, dinlemez komut

Gel de, gözlerimin yaşını kurut

Yıkılır giderim vermezsen umut

Gazsız lamba gibi söner dururum

Mutlu bir çift görsem, sızılar içim

Yüzüne hasretim, sevgine açım

Seni, gözlemekten ağardı saçım

Her sabah yoluna iner dururum

Nurdan cemalini ölmeden görsem

Bütün varlığımı yoluna sersem

Senin derdin beni eyledi sersem

Çıkmaz sokaklarda döner dururum

Aşk ile bağlanır bülbül, gülüne

Figan eder pembesine, alına

Rüzgârla savrulup, zülfün teline

Kar tanesi gibi konar dururum

Uslanmaz aşığa yüz vermesen de

Tatlı bir gülüşle poz vermesen de

Bir bahane bulup, söz vermesen de

Ben yine şansımı dener dururum

Hayat çekilmiyor yalnız başına

No’lur çok bekletme Allah aşkına

Resmini işledim gönül taşına

Cansız hayalinle kanar dururum

2007

AŞKIN İZİN VERMİYOR

Eriyorum, güneş görmüş kar gibi

Mah yüzünü görür görmez sevdiğim

Salınır durursun pembe nar gibi

Gözüm görür, elim ermez sevdiğim

Aşkın badesinden tattım bir yudum

Tepeden, tırnağa boyandım, yundum

Ne doyası yedim, nede uyudum

Gözlerime uyku girmez sevdiğim

Katıksız bir sevgi bütün sermayem

Bir ömür, birlikte yaşamak gayem

Şahlanan duyguya vurulmuyor gem

Aşkın buna izin vermez sevdiğim

Zemheri ayında poyraz sert eser

Dokunduğu yeri, buz gibi keser

Sevgiden nasipsiz, yüzünü asar

Dostun hatırını sormaz sevdiğim

Seven, sevdiğine çektirmez acı

Kadir kıymet bilen, başımın tacı

Olanca derdimin sensin ilacı

Yoksa bu acılar durmaz sevdiğim

Umutlar tükendi, kalmışım naçar

Cerrahlar toplansa ne işi yarar

Senin, himmetine ihtiyacım var

Bu yarayı, tabip sarmaz sevdiğim

2007

GÜLBEYAZ

Aşkımızı bir başkası duymasın

Yad eller geride kalsın, Gülbeyaz

Kıskanç komşuların lafa doymasın

Başını taşlara çalsın, Gülbeyaz

Ağyara aldanma hemen kandırır

Bir söz eder, hayatını söndürür

Doğru kararından geri döndürür

Seven sevdiğini alsın Gülbeyaz

Üstümüzden aralansın bulutlar

Yıkılsın engeller, kalksın hudutlar

Gerçeğe dönüşsün bütün umutlar

Güzel günler geri gelsin Gülbeyaz

Hayati konular gelmez ihmale

Uğurlu sevdamız ersin kemale

Bütün istemezler şaşsın bu hale

Düşmanlar kahrından ölsün, Gülbeyaz

Öyle uzak durma biraz yakın gel

Mah yüzüne beyaz duvak takın gel

Kınalı elini bir kez dokun, gel

Yaralarım şifa bulsun Gülbeyaz

Haydi, bekliyorum vakit daraldı

Vuslatsız seneler ömrümü çaldı

Bilemem, dünyada kaç günüm kaldı

Dost dostun kadrini bilsin Gülbeyaz

Gönül kapısını gün ışırken çal

Keklikler aşk ile ötüşürken çal

Gül yapraklarına çiğ düşerken çal

Güldükçe gül açan gülsün Gülbeyaz

1998

SEN SEVMESEN DE!

Sana bir sözüm var söyleyim peşin

Seni seviyorum, sen sevmesen de

Hemen kesip atma iyice düşün

Seni seviyorum, sen sevmesen de

İçten bakışların fırlatır bir ok

O bakışlar yok mu, yaraladı çok?

Hayır desen bile, hiç önemi yok

Seni seviyorum, sen sevmesen de

Beni meftun etti bu naz bu duruş

Yürekten avlayış, şaşmaz bir vuruş

Öyle kolay değil, benden kurtuluş

Seni seviyorum, sen sevmesen de

Gönül bahçesinde açılan çiçek

İstersen kabul et, ister sünger çek

Şaka etmiyorum vallahi gerçek

Seni seviyorum, sen sevmesen de

Şimdi tercih senin, söyle nazlı yâr

Sevgimden bir şüphen, endişen mi var?

Bu aşkı taşırım mezara kadar

Seni seviyorum, sen sevmesen de.

2009

GELİRSİN DİYE

Gözümü yollardan alamıyorum

Aklına düşerde gelirsin diye

Başka bir adreste kalamıyorum

Yanılır, şaşarda gelirsin diye

Düşmanlara inat, doğruyu seçip

Muhabbet suyundan bir yudum içip

Müşfik kollarını yay gibi açıp

Ansızın koşarda gelirsin diye

Aradaki hainleri sezerek

Zihnindeki soruları çözerek

Bu sebepsiz ayrılığa kızarak

Dağları aşarda gelirsin diye

1998

VEFASIZ

Sinsi oyunlarla bana sokulup;

Zerk etme kanıma akrep zehrini

Dost edalarıyla yüzüme gülüp

Viran edip gitme gönül şehrini

Yaklaşma yanıma, benden uzak dur

Kirpiklerin kurşun, kalbimden vurur

Kararan vicdanın, kanda boğulur

Yıkasan kirletir Seyhan Nehrini

Umut bağlanır mı vefasız yara?

Hazan vurmuş bağda gez yara yara

Yeni kapanmışken açtığın yara

Çekemem bir daha senin kahrını.

1997

SENSİZ YILLAR

Bir akşamüzeriydi telefon çalıverdi

Tanıdığım hoş bir ses, gönlümü alıverdi

Biran şaşırdım kaldım, rüyada mıyım neyim?

Buldum seni sevgilim, her zaman seninleyim

Senden geriye kalan, ne adres vardı ne iz

Teşekkürler sevgilim, bu ne muhteşem sürpriz

Yüzünü görmesem de, sesinle avunurum

Adresini ver bana, gelir seni bulurum

Tomurcuk gül gibiydin, gülümü soldurdular

Seni, benden koparıp, yüreğimden vurdular

Mecnun gibi dolaştım, geçti tam on beş senem

Ayrılık ateşiyle yandı, kavruldu sinem

Uçan kuşlara sordum, esen yellere sordum

Karanlık odalarda sessizce ağlıyordum

Sensiz geçen yılları ömürden mi sayarım

Seher vakti rüzgâra fısıldasan duyarım

Mazimizi unutma bize o bile yeter

Ayrılığı anladım, inan ölümden beter

Bitti artık çilemiz, şükür kavuşturana

Uzaklarda olsan da, varlığın yeter bana.

1997

AVCI

Kalbimi koydun hedefe

On ikiden vuruyorsun

Dişlerin benzer sedefe

Öyle gülüp duruyorsun

Gözüm, gözünde takılı

Ayağımda mıh çakılı

Saçların reyhan kokulu

Çepeçevre sarıyorsun

Kirpiklerin demir kafes

Kaşların çelikten pres

Gir gönlüme, estikçe es

Dallarımı kırıyorsun

Her çiçeğe konmaz arı

Konsa bile olmaz kârı

Olmuşsun hisar mimarı

Önüme set örüyorsun

Ben mahkûmum, sen savcısın

Bana, kaderim acısın

Silahsız müthiş avcısın

Yaman tuzak kuruyorsun

Bilmeden düştüm eline

Bakmazsın çeşmim seline

Bağladın zülfün teline

Peşin sıra sürüyorsun

Yufkadır aşığın bağrı

Sol yanımdan gitmez ağrı

Yüreğimden aldın çağrı

Ona doğru yürüyorsun

Ayrılık ölümden yaman

Allah göstermesin aman

Seni görmediğim zaman

Düşlerime giriyorsun

Çektin kılıcı, kalkanı

Doldurdun gönül çantanı

Gitme güzeller sultanı

Bana hayat veriyorsun

2007

KISKANIYOR

Seni seviyorum diye;

Eller seni kıskanıyor.

Şaşıyorlar bu sevgiye;

Diller seni kıskanıyor.

Nazarlı gözlerden sakın

Parmağına yüksük takın

Çiçeklerde yoktur kokun

Güller seni kıskanıyor

Gözlerin derdime derman

Bu can sana olsun kurban

Başında pembe bir türban

Allar seni kıskanıyor

Hayatıma girdin birden

Aşk ateşi gitmez serden

Bu güzellik, bu tat nerden

Ballar seni kıskanıyor

Kuğu gibi geziyorsun

Gözlerini süzüyorsun

Yüreğimde yüzüyorsun

Göller seni kıskanıyor

2008

BİRİNİ BULDUM

Senin açtığın yarayı;

Saracak birini buldum

Yıkıp gittiğin sarayı,

Kuracak birini buldum.

Kara gecenin sabahı

Geldi, yaşattı felahı

Bana yönelen silahı;

Vuracak birini buldum.

Nevruz çiçek açmış gözde

Benler sıralı ak yüzde

Her vakit verdiği sözde;

Duracak birini buldum.

Pırıl pırıl vicdanını

Sevgi kaynayan kanını

Seveni için canını;

Verecek birini buldum.

1999

GÖNLÜN HOŞ DEĞİL Mİ?

Seherde bülbüller öter

Ötüşü, bir düş değil mi?

Erkenden bir duman tüter

Bilmem, gönlün hoş değil mi?

Koyun meler kuzusuna

Gönül arar, nerde suna

Sorsam yârin arzusuna

Güller sana eş değil mi?

Yalvarırım hakka daim

Hiç kimse bilmiyor halim

Tutuldu ayağım, elim

Sizin iller kış değil mi?

Çiçekle bezenmiş yurdu

Çadırı çimene kurdu

Uğrun uğrun ağlıyordu

Kirpikleri yaş değil mi?

Başına siyah çar takmış

Gözlerinden inci akmış

Başkasında gönlü yokmuş

Son pişmanlık boş değil mi?

Bir yiğit, böyle yıkılmaz

Bu çile, yalnız çekilmez

Taş yere tohum ekilmez

Senin yürek taş değil mi?

1982

DAĞLI MANİLER

Dağlara erişemem

Kuşlarla yarışamam

Yârim bugün gelmezse

Bir daha görüşemem

Dağlara götür beni

Karlara batır beni

Gözünü sevdiğim yâr

Dizine yatır beni

Dağların başı kardır

Toprağı taşı kardır

Yârimi bir kez görsem

O bile bana kârdır

Dağlarda at yayılır

Yeleleri sayılır

Menekşe gözlü yârim

Beni görse bayılır

Dağların üstü çayır

Yanarım cayır cayır

O yâri düşünmekten

Bende kalmadı hayır

Dağların başı serin

Yollara çiçek serin

Para, pul sizin olsun

Yârimi bana verin

Şu dağları gezeyim

Göllerinde yüzeyim

Yârin samur saçını

Çiçeklerle bezeyim

Dağlarda yayla çayı

Severim koklamayı

Yârsiz bir gün geçmiyor

Nasıl beklerim ayı

Dağlara koyun saldım

Peşinde kaval çaldım

Yâri ele vermişler

Kuşlardan haber aldım

Şu dağlarda kuzu var

Çığırlarda izi var

Yârimden ayırdılar

Yüreğimde sızı var

2002

MUZAAFFER OLAN

Kim nefsini yenerse, muzaffer olan odur

Böylesini bulursan, şapka çıkar, selam dur.

2009

DAVETİYE

Düğünümüz var dostlar, duymayana duyurun

Müstesna günümüze, biraz vakit ayırın

Arkadaşlar, ahbaplar, akrabalar, komşular;

Leyla ile Mecnun’ un düğününe buyurun

2004

GÜLÜN DİKENİ

Bir sabah goncayı dereyim derken

Ellerime, gülün dikeni battı

Kavuşmanın hayalini kurarken

Dikenleri yüreğimi kanattı

Bir sabah koncayı dereyim derken

2005

GÜL İÇİN

Bülbülün figanı, gonca gül için

Ne büyük murattır O, bülbül için

Bir kez olsun, Gül, yüzüme gülmedi

Ben, kendimi heder ettim Gül için

2007

BU DERT

Dizler taşımaz oldu, bu ayaklar götürmez

Bu dert beni götürür, inan dostum çok sürmez

2009

TEK YÖN

Kumaşım farklı benim, satılmaz her pazarda

Gezdim, tozdum bir zaman, şimdi sıra mezarda

2010

BİLMEM

Akşam vakti, kayıp ettim gölgemi

Bu güneş yeniden doğar mı bilmem?

Fırtına başladı, batarsa gemi;

Azgın sular beni, boğar mı bilmem?

1995

DOST SANDIĞIN

Baş ahbabım deyip dost bildiğini;

Menfaatler çakışınca anlarsın.

Ne kadar sayılıp, sevildiğini;

Başın dara sıkışınca anlarsın.

2009

MİNİK MERVE’M

Minik kanaryamsın pek tatlı dilli

Hanemde şakıyıp, ötersin Merve

Gözlerin sürmeli, gıdığın ballı

Ömrüme bir ömür katarsın Merve

Ellerin kadife, saçların sırma

Sıkı sıkı sarıl dedeni kırma

Böyle bir güzeli gel de ısırma

Kaşlarını niçin çatarsın Merve

Rabbim seni bize vermiş çok şükür

Dişlerin sedeften, saçların çok gür

Pembe yanağını dudağıma sür

Sen bana üç öğün yetersin Merve

Vurgununum geciktirme vuslatı

Yorgun bedenimin yoktur takati

Gidiciyim, gel kaçırma fırsatı

Her zaman gözümde tütersin Merve

Eşin emsalin yok gayet şirinsin

Atom karıncasın, süper beyinsin

Yüreğim üşürken seni giyinsin

Sevginle sıcacık tutarsın Merve

Mutlu bir hayat sür, hem beni de an

O kara gözlerin gülsün her zaman

Seni seviyorum, küçüğüm inan

Gönlümün içinde yatarsın Merve.

07.01.2009

GÜZEL ELİF’İM

En gözde çiçekler eş olmaz sana

Lale de, sümbül de, gül de Elif’im

İçten yaralıyım, merhem ol bana

Ferahlat gönlümü gül de Elif’im

Kaybımız büyüktür, şimdi şoktasın

Sokakta, komşuda ya da parktasın

Her yerde babanı aramaktasın

Kalıyor gözlerin yolda Elif’im

Boyundan büyüktür derdin, kederin

Biçareyiz kuzum, yaran çok derin

Duaya açılmış minik ellerin

Her anında baban dilde Elif’im

Yaralı kuş gibi çırpınıp durma

Cevabı pek müşkül, çok soru sorma

Gıdığın şeftali, yanağın hurma

Tadın yok kaymakta, balda Elif’im

İnci gibi akan gözyaşın dinsin

Sen gül de güzelim, annen sevinsin

Her gece yanına melekler insin

Rabbim, garip kuşa dulda Elif’im

Seni görmedi mi duramaz deden

İçinde bir sancı başlar inceden

Dileğim şudur ki, yüce Merciden

Korunsun tufanda, selde Elifim

Henüz, üç yaşında taze fidansın

Kimse incitmesin sırça mercansın

Hayat iksirisin, nefessin, cansın

Bağrıma basayım gel de Elif’im

20.12.2010

SENİ ÖZLEDİM

Bizden ayrılırken büktün boynunu

İzledim kuzum ben, seni izledim

Bıkıp, usanmadan her gün yolunu

Gözledim kuzum ben, seni gözledim

Hak’ kın bahşettiği cennet gülüsün

Derdim, küçük yavrum tezce büyüsün

Uğrar diye kem gözlerin büyüsün;

Gizledim kuzum ben, seni gizledim

Senin okumaman bizim için zül

Elemi, kederi bırak, gayri gül

Yokluğuna nasıl dayanır gönül

Nazladım kuzum ben, seni nazladım

Düşünme burayı dersine çalış

Ayrılık zor ama sen ona alış

Bizi de kahretti senden ayrılış

Özledim kuzum ben, seni özledim

1993

“ BAHTIN AÇIK OLSUN “

Sen, bizim bahçenin gonca gülüydün

Neşe kaynağımdın, sevgi doluydun

Hem dert ortağımdın, hem destekçimdin

Bütün olmazların çıkar yoluydun

Bugün, temelinden sarsıldı bendim

İtinayla seçip, koydum ismini

Sana verdim kalbimin bir kısmını

Doya doya bakıp, öpüp koklayım

Bari ver de bir boylama resmini;

Ömrümce, koynuma alıp saklayım

Kırmızı ibrişim kardeş kuşağı

Bağlansın da öyle çık git eşiği

Yorgunum, bitkinim bende bir hal var

Bu gece akşamdan serin döşeği

Sanki üzerime uçuyor duvar

Meğer son geceymiş, kına gecesi

Ayrılığa delaletmiş “ Türkçesi “

Kanatlandın uçuyorsun yuvadan

Yine garip kaldı gönül bahçesi

İçim daralıyor, ağır havadan

Gelin arabası gelmiş tur atar

Taksi kornaları beynimde öter

Bahtın açık olsun yürü git kızım;

Gelinlikle görmek, bu bana yeter

Saadetler dilemektir son sözüm.

2005

KENGER VAKTİ

Fazlı Karaman Ağabeye

Gelirim demiştin, kenger vaktinde

Kengerler kurudu, yine gelmedin

Her nedense, duramadın akdinde

Dün şölen varidi, yine gelmedin

Çiçekle süslenen dağ etekleri

Silip, süpürüyor kötülükleri

Horoz kayasının kar kütükleri

Âhından eridi, yine gelmedin

Kurduğum düşünce zamana sığmaz

Gönül tarlasına yağmurlar yağmaz

Bu günün güneşi, bir daha doğmaz

Gün garba yürüdü, yine gelmedin

Ne gün tutacaksın verdiğin sözü

Geçen günler aştı doksanı, yüzü

Sana, kanattığım kenger sakızı

Bakraçta çürüdü, yine gelmedin

Ne kadar dil döksem, hepsi nafile

Gemi yürümezmiş sade laf ile

Yetmişinden sonra kel durdu bile

Zülfünü taradı, yine gelmedin

Baka baka gazel oldu kengerler

Görenler aklımdan şüphe ederler

Şaşkın adam, daha ne bekler derler

Yüreğim kor idi, yine gelmedin

Bahar geldi geçti, yaz tükenmekte

Zaman kurdu mevsimleri yemekte

Bu ayın sonunda güz görünmekte

Kar yolu bürüdü, yine gelmedin

Aksu deresinde çağlayan sular

Yalçın kayalardan ağlayan sular

Kaynağı, deryaya bağlayan sular

Beni de sürüdü, yine gelmedin

Hasret kaldım, dost yüzünü özlerim

Canım sıkkın, dokunmasın sözlerim

İstanbul yoluna dalan gözlerim

Hep seni aradı, yine gelmedin.

2007

“ ÖĞRETMEN ’’

Som cevheri pak eliyle yoğurur

İtinayla işler, dizer öğretmen

Ham ipeği kirmeninde eğirir

Sevgi ile dokur, bezer öğretmen

İrfan çeşmesinin suyunu içer

İyiyi, güzeli, doğruyu seçer

Engin bilgisiyle ufuklar açar

Toplumun yolunu çizer öğretmen

Yetiştirmek için model insanı

Çalışır, çırpınır sunar imkânı

Cehalet derdine bulur dermanı

Zamanı sorgular, süzer öğretmen

Öğrencisi için ömrünü adar

Mücadele eder sonuna kadar

Ahlâk yapısında büyük hissedar

Hayat reçetesi yazar öğretmen

Onları şefkatle bağrına basar

Okutur, eğitir bırakır eser

Zulmetin önünü, bilimle keser

Çirkin oyunları bozar öğretmen

Kimi mimar olur, kimisi doktor

Her biri hedefe atılan oktur

Doğu, batı diye ayırım yoktur

İl il, belde belde gezer öğretmen

Çağlara yön veren o’nun mühürü

Doruklara taşır fenni, kültürü

Cevabını bulur binlerce soru

Çetin soruları çözer öğretmen

Vatana sevdalı, bayrağa âşık

Milletiyle, mesleğiyle barışık

Yüzünde tebessüm, gözünde ışık

İlmin mayasını özer öğretmen

Öğretmen, sözünü, özünü bilir

İşler peteğini, balını alır

Vefakâr insandır sever, sevilir

Gönül deryasında yüzer öğretmen.

2008

BENİM DİLİM

Türk’üm, Türk diline sevdalıyım ben

Türkçe konuşurum, Türkçe yazarım

Anamın diline çok bağlıyım ben

Yabancı dillere olmaz nazarım

Bozmasın dilimi uyduruk diller

Benim güzel Türkçem arı, durudur

Türkçenin tadını ne bilsin eller

Damağımın tadı, gözüm nurudur

Bir Millet diliyle birlikte yaşar

Dilini unutan Millet yok olur

Türkçeyi korumak bizlere düşer

İnsanlar diliyle kimliğin bulur

Şiirim Türkçedir, düşüncem Türkçe

Özüm, sözüm Türkçe, Bayrağım Türkçe

Kederim Türkçedir, sevincim Türkçe

Zengin tarihimle, toprağım Türkçe

2009

O’ NUN AŞKINDAN

O’NUN AŞKINDAN

Yüce Rabbin aşkından nehirler çağlamakta;

Bitkiler zikir çekip, bebekler ağlamakta.

1994

SENİN RIZAN İÇİN

Rabbim haccı nasip et, ihrama bürüneyim

Tek senin rızan için, yollarda sürüneyim

1996

BIRAK KALSIN

Bu dünyada şan, şöhret güzelde, sonrası boş

O halde bırak onu, Allan’ın yolunda koş

1995

USTA

Her insanın başkadır, birbirindin siması

Düşünmek gerekmez mi, kimdir acep ustası?

1997

RUHUN GIDASI

Namaz, ruhun gıdası, dertlerin ilacıdır

Peygamberim buyurdu, müminin miracıdır

1995

CAN KUŞU

Bu can, kafeste bir kuştu

Can kuşu kafesten uçtu

İlâhi davete koştu;

Koştu canana kavuştu.

2001

DELİLİK

Dünyada ne kalır, öldükten sonra

Bir kötülük kalır, bir de iyilik

Bunları yaşarken bildikten sonra

O halde, kötülük yapmak, delilik

1995

DÜNYA MALI

İnsanoğlu, dünyaya elleri bomboş gelir

Nasibi ne kadarsa, ancak o kadar alır

Verilen süre dolar, yolculuk tekrar başlar

Dünya malı dediğin, yine dünyada kalır

2008

HAYAT PERDESİ

Gizli bir el çeker, hayat perdeni

Birkaç metrelik bez, sarar bedeni

Dostların, uğurlar, mezara kadar

Hiçbir kuvvet döndüremez gideni

2008

MEVLA’YI ÇAĞIRIR

Seherde uyanan bülbül

Çiler, Mevla’yı çağırır

Rahmetiyle açılan gül

Güler, Mevla’yı çağırır

Besmele her şeyin başı

Bulutlar akıtır yaşı

Yıldırımlar dağı, taşı

Deler, Mevla’yı çağırır

Ağaçlar eğer dalını

Çiçek sergiler alını

Garip çoban kavalını

Çalar, Mevla’yı çağırır

Bahçe açar çıkısını

Kiraz, takar takısını

Reyhan, güzel kokusunu

Salar, Mevla’yı çağırır

Çilek, sunar çileğini

Gözler kurar eleğini

Masum yüzler dileğini

Diler, Mevla’yı çağırır

Avını arar tazılar

Çimen bitirir yazılar

Bütün koyunlar, kuzular

Meler, Mevla’yı çağırır

Arılar dolaşır dağı

Yoklar çiçeği, yaprağı

Karınca kara toprağı

Eler, Mevla’yı çağırır

Veli kulların sözleri

Nura boyanmış yüzleri

Hak anılınca gözleri

Dolar, Mevla’yı çağırır

Bebek kaldırır başını

Gösterir inci dişini

Ağlarken gözün yaşını

Siler, Mevla’yı çağırır

Tüm canlılar hayat boyu

Kana kana içer suyu

Âşıklar, derin uykuyu

Böler, Mevla’yı çağırır

2008

CANAN DİYE

Gönül bir sevdaya düştü

Yanar canan canan diye

Aşkın şarabından içti

Döner canan canan diye

Kur’an sözlerin doğrusu

Hak yolunadır çağrısı

Bütün dertlerin ağrısı

Diner canan canan diye

Secdeye kapanır başlar

Pişmanlıkla akar yaşlar

Medine’ye uçan kuşlar

Konar canan canan diye

Güneş eritir karları

Su büyütür çınarları

Kuruyan gözpınarları

Kanar canan canan diye

Tadan unutmaz tadını

Almak ister muradını

Her daim O’nun adını

Anar canan canan diye

2009

ECEL

Ecel, bakmaz yaşa, başa

Vadesi dolan gidiyor

İster az, ister çok yaşa

Sırası gelen gidiyor

Bir yol ki bu, giden gelmez

Zamanını kimse bilmez

Bir saniye ertelenmez

Çağrıyı alan gidiyor

Çıkmasa da bir talibi

Yoktur ecelin galibi

Tolu vurmuş çiçek gibi

Yaprağı solan gidiyor

Ne fakir tanır, ne zengin

Ne yüksek bilir, ne engin

Birdenbire gelir son gün

İşini bölen gidiyor

Verilen süre belirsiz

Çekilen kura belirsiz

Nöbet var, sıra belirsiz

Bir bir seçilen gidiyor

Hane hene gezer durur

Uğradığı canı vurur

Bedavaya bilet verir

Beze sarılan gidiyor

Ezgin bir sela verilir

Dostlar, başına derilir

Amel defteri dürülür

Yaptığı kalan gidiyor

İki metrelik bir çukur

Ne altın geçer, ne bakır

Tek çıkar yol sabır, şükür

Ağlayan, gülen gidiyor

2007

HOŞ GELDİN

On bir aydan bu yana, bekliyoruz yolunu

Hoş geldin, sefa geldin ayların padişahı

Gönül peteklerine dolduralım balını;

Ellerimiz dopdolu olsun bayram sabahı

Şehrimiz, ocağımız bereketinle doldu
Yoksulun, kimsesizin mahzun yüzleri güldü
Müjdeler olsun dostlar, Ramazan ayı geldi
Feyiz çeşmelerinde yıkayalım günahı

Bir gece var ki onda, tam bin aya bedeldir
Rahmet ummanlarına koşup testini doldur
İbadetini tam yap, iki elini kaldır;
Kulluğunu arz eyle, zikret yüce Allah'ı

2005

KADİR GECESİ

Bu gece kıymetli geçirme boşa

Bin aydan hayırlı Kadir Gecesi

Mevla’yla kalırsak eğer baş başa

Gülşene bürünür gönül bahçesi

Gecenin sırrına ermektir murat

İnsanın ruhunda bırakır bir tat

Kuran’ı Kerimi eyle kıraat

Şefaatçi olur her bir hecesi

Kıbleye yönelip boyun bükerek

Gözlerinden kanlı yaşlar dökerek

Allah Allah diye tesbih çekerek

Huzurda yapalım şükür secdesi

Günahkâr elleri açıp semaya

İçten yalvaralım ulu Mevla’ya

Rabbim rahmetiyle bakar simaya

Affı sever yücelerin Yücesi

Geçen seneleri gözden geçirip

Zalim nefsimize zehir içirip

Gecenin feyzinden güller devşirip

İbadetle dolsun ahret bohçası

Bu gece bedeldir bütün bir ömre

Yaşantımız uysun İlâhi emre

Taş yüreğimize düşerse cemre

Mazhar olur Peygamberin müjdesi

2009

KUTLU DİYAR MEKKE VE HZ.MUHAMMED

Âlemi var edenin seçtiği kutlu diyar

Nice peygamberlerin o toprakta izi var

Halil İbrahim gelip Kâbe’yi tekrar kurdu

Hacer ve İsmail’in şenlendi ıssız yurdu

Hakkın nazar kıldığı bir yer olur mu viran?

Allah’ın evi orda, orada indi Kur’an

Yüce Rabbim lütfetti, zemzem fışkırdı çölden

Sevgili gelecekti, çünkü bu altın koldan

Sene beş yüz yetmiş bir, mevsim ise ilkbahar

Abdullah’ın evinde müjdeli bir haber var

Amine’nin yavrusu iki cihan güneşi

Yerde, gökte övülür, yoktur daha bir eşi

Ta doğudan, batıya nurla doldu kâinat

Şanı yüce çocuğa melekler gerdi kanat

Torununu bağrına bastı Abdulmuttalip

Himayesine aldı amcası Ebutalip

Beldeler arasında Mekke mukaddes mekân

Bu mübarek toprakta kan akıyordu kan

Gün geldi, zaman doldu peygamber oldu Ahmet

Çölleşmiş yürekleri yeşertti inen rahmet

Allah’ın birliğine çağırdı insanları

Cahiller güruhunun çok sıkıldı canları

Allah’ın emirleri iniyor ayet ayet

İnananlarda sevinç, müşriklerde şikâyet

İslam’ı seçenlere müşrikler zulmediyor

Ya dininizden dönün, ya burdan gidin diyor

Hicret vakti gelmişti, iki dost çıktı yola

Zor yolculuktan sonra, Küba’da verdi mola

Ve nihayet göründü, özlemle beklenenler

Medine’yi coşturdu, dağlarda saklananlar

Allah’ın Elçisine kucak açtı Medine

İnsanlar fırka fırka girdi bu yüce dine

Müşrikler tek taraflı bozmuşlardı barışı

Çok sürmedi, ordunun nur şehrini sarışı

Kahraman mücahitler dört bir koldan akıyor

Kureyş reisleri şaşkın şaşkın bakıyor

Doğduğu topraklara girdi Resulü Ekrem

Başladı müşriklerin yüreklerinde deprem

Mekke’yi teslim aldı, Mekke’den sürülenler

Mekke ulularınca hor, hakir görülenler

Kâbe’nin anahtarı sunuldu Muhammed’e

Beytullah’ın damından yükseldi ulvi seda

Putlardan, resimlerden arındı kutlu Kâbe

Tekbir nidalarıyla tavaf etti sahabe

Rabbim şükürler olsun bu ne muhteşem dönüş

Sürgünlerde mutluluk, putperestlerde sönüş

İslam’la şereflendi, huzur buldu gönüller

Muhammed Mustafa’dan aldı kokuyu güller. SAV.

2002

SEVGİLİ SULTANIM

Yusuf’tan güzelsin, Âdem’den ezel

Sevgili sultanım bir tanesin sen

Rabbim yetiştirmiş, yaratmış özel

Hiçbir kusurun yok, şahanesin sen

Mübarek beldenin yetim çocuğu

Mekke’nin emini ve talihisin

Gönül deryasında yüzen bir kuğu

Bütün insanların en Salih’isin

Dilinden yükseldi mukaddes çağrı

Yaratanın kulu ve hatibisin

Seninle değişti dünyanın seyri

Allah’ın elçisi ve habibisin

Umudun söndüğü, susuz çöllerde

Yanan yüreklerin çağlayanısın

Eşsiz bir tabipsin, ismin dillerde

Derin yaraların bağlayanısın

Bütün zamanların, tek şahsiyeti

Peygamberler şahı, Hak bülbülüsün

Cemalini gören netsin cenneti

Cennet bahçesinin solmaz gülüsün

Böyle bir karakter görmedi cihan

Canlara can, âlemlere rahmetsin

Yerlerde, göklerde övülen insan

Muhammet’sin, Mustafa’sın, Ahmet’sin SAV.

2009

“ E F E N D İ M “

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;

Yüreklerde açan gülsün Efendim.

Rahmet pınarından doyası içek;

Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut

Mekke çöllerinde yeşerdi umut

Bütün güzellikler şahsında mevcut

Neyzenler, besteni çalsın Efendim

İnsanlığa inen, son kitap Kur’an

Çağlar değişse de, tazedir her an

İnsanları, doğru yola çağıran

Rabbimin seçtiği dilsin Efendim

Büyük buluşmaya şahittir hıra

Zift rengi geceler boyandı nura

Âlem uykudayken çıktın huzura

Müşrikler saçını yolsun Efendim

Elinde bereket, dilinde şifa

Sendedir merhamet, sadakat, vefa

Hiçbir şeyde yoktur böyle tat, sefa

Vahyin peteğinde balsın Efendim

Bir bulut, başında gölge ederdi

Nere gitsen senin ile giderdi

Bir damla su, bir orduya yeterdi

Çölün ortasında gölsün Efendim

Geçtiğin yollara diken atanlar

Meğer ne bedbahtmış taşa tutanlar

Mübarek zatına dil uzatanlar

Kadrini nereden bilsin Efendim

Bütün insanlığın hayat önderi

Seni, tanıyanın kalmaz kederi

İzinde gidenin, döner kaderi

Sonsuza götüren yolsun Efendim

Herkese ayandır asil duruşun

Muhammed Emin’sin, yoktur bir eşin

Sığınağı idin, her garip kuşun

Yetimi okşayan elsin Efendim

Nebiler serdarı, Hakkın Habibi

Şefaat makamı, Kevser sahibi

Sevdalı yürekler pervane gibi

Nur yüzüne nazar kılsın Efendim

Gülümserken dişin inci saçardı

Mah yüzünde, pembe güller açardı

Gören gözler, aşk badesin içerdi

Dostlar nasibini alsın Efendim

Doğuştan mühürlü kara gözlerin

Kâinata ışık tutar sözlerin

Ümmetin içindi hüznün, kederin

Muhlis kalpli, en has kulsun Efendim

Düşmanlar peşine düştü, hicrette

Emir almış güvercinler nöbette

Ulvi dava, yerde kalmaz elbette

İster, tüm zalimler gelsin Efendim

Müşfik kollarını açtı Medine

Hakikati gören, girdi bu dine

Nail olur isem, kutlu sevgine

Seven, sevdiğini bulsun efendim

Canlara can, sultanlara sultansın

Güzeli görmeyen, derdine yansın

Gönül, hasretine nasıl dayansın

Gözyaşımı kimler silsin Efendim

Senin gibi bir yüz, görmedi âlem

Vasfını yazmaktan, şan alır kalem

Sensiz yaşamaktan, duyarım elem

Bu can, sana kurban olsun Efendim. S.A.V.

2008

NE OLUR TUT ELİMDEN

En karanlık devirde, büyük muştuyla gelen

Gelmedi bu dünyaya senin kadar sevilen

Zalimler yeltense de, güneşi söndürmeye

Deryaya akan nehri tersine döndürmeye

Ey güzeller güzeli, çoktur kadrini bilen

En emin, en vefalı, en sadık arkadaştın

Kimsesizlerin kimi, mazlumlara sırdaştın

Gören hayran kalırdı, Yusuf’tan da güzeldin

Güneş gibi aşikâr, Âdem kadar ezeldin

Hakkın emrini yayıp, yeni bir çığır açtın

Dünya içerisinde yoktu eşin, menendin

Hatice yalnız seni, sen de O’nu beğendin

Gül yüzlü çocukların bu sevginin ürünü

Seninle yaşayanın bayram olur her günü

En üstün, en mukaddes bir görevi yüklendin

Cehaletin zırhını delmişti nurlu okun

Âlemleri kuşattı gülden de güzel kokun

Yetimleri avutur sıvazlardın başını

Derdine deva olur silerdin gözyaşını

O mübarek elinle n’olur bana da dokun

Koyunları otlatır, develeri güderdin

Benim de, hanemize bir katkım olsun derdin

Yürüdüğün topraklar bereket fışkırırdı

Bütün otlar, ağaçlar ismini haykırırdı

Onlarla selamlaşır, onlara gülümserdin

Emlik kuzu olayım dere tepe güt beni

Parmaklarından sula, elinle büyüt beni

Yahut deven olayım Medine yoluna sür

Yanından hiç ayırma gittiğin yere götür

Boynuma bir yular tak izinde yürüt beni

Sevmedim hiç kimseyi seni sevdiğim kadar

Sevgili, beni de al, sensiz dünya bana dar

Sayısız sevenin var, benimkisi bambaşka

Seni dünya gözüyle görebilseydim keşke

Ömrümün her mevsimi o an olurdu bahar

Hasretinden dertliyim ey güzeller serdarı

Bir yudum Kevser sun da, dinsin gönlümün harı

Hakikat bahçesinin en has, en nazlı gülü

Yüreğimin kapısı başkasına sürgülü

Ey sevgili, sendedir gönlümün anahtarı

İçimdeki yangınlar günden güne kor olur

Virane olan gönlüm aşkınla mamur olur

Çok bekletme sultanım bir gece kapımı çal

Düşümde olsa bile, bir lahza yanımda kal

Ayak bastığın mekân aydınlanır, nur olur

Öyle bir zamandayız, zamana tutsak olduk

Nefsimize yenildik, günah bahrine daldık

Ruhlarımız gıdasız hem susuz hem de açız

Ey rahmet peygamberi yardımına muhtacız

Kurtar bizi bu dertten, türlü dertlerle dolduk

Derdimi anlatamam bizarım bu dilimden

Gönüller tabibisin, sen bilirsin halimden

Derdimin şifası yok bitkilerde, ballarda

Ben sensiz yürüyemem çetrefilli yollarda

Ey sevgili rehberim ne olur tut elimden

2011

“SEVİYORUM”

Varlığını Hak yoluna,

Serenleri seviyorum.

Canını vatan uğruna,

Verenleri seviyorum.

Fitne ekip kan dökeni,

Teröre arka çıkanı,

Bayrağıma yan bakanı,

Vuranları seviyorum.

Bir yürekte olmazsa kir

Ayırt etmez zengin, fakir

Memleketi için fikir,

Yoranları seviyorum.

Asalet varsa özünde

Güven okunur gözünde

Adam gibi her sözünde,

Duranları seviyorum.

Soysuzlara meyletme, küs

Güzel ahlâk kişide süs

Bütün zorluklara göğüs,

Gerenleri seviyorum.

Adaletten sapmaz dirhem

Yüzü asık değildir hem

Milletin derdine merhem,

Sürenleri seviyorum.

Kim şaşırır mihrabını,

Dolandırır ahbabını.

Yolsuzluğun hesabını,

Soranları seviyorum.

Her devrin vardır pirleri

Hayra çevirir şerleri

Hak dostu olan erleri,

Erenleri seviyorum.

Din için çile çekeni

Kalplere sevgi ekeni

Bir gül için, bin dikeni,

Derenleri seviyorum.

Beyaz eder karasını

Yapar komşu arasını

Yetimlerin yarasını,

Saranları seviyorum.

Düşünürse ötesini

Elbet, üzmez atasını

Önce kendi hatasını,

Görenleri seviyorum.

Bulur derdin devasını

Alır mazlum duasını

Gariplerin yuvasını,

Kuranları seviyorum.

Aşk ateşi büyür gün gün

Yapılır nişan ve düğün

Mevla’nın emrine uygun,

Törenleri seviyorum.

İnsan olursa kafalı

Yaşamaz gözü kapalı

Her hâlükarda vefalı,

Yârenleri seviyorum.

Kapılmaz öfkeye, kine

Uymaz havai zevkine

İnsanlığın idrakine,

Varanları seviyorum.

Kul, kulu görmezse köle

Diken bile döner güle

Sevgi ile bir gönüle,

Girenleri seviyorum.

2008

HALKSIZ DEMOKRASİ

Cumhuriyet türküsünü söyleyip!

Milletin önünü kapatanlar var.

Halkın seçtiğine razı olmayıp;

Durumdan vazife çıkartanlar var

Bunlar kazanırsa demokratik yol

Başkası alırsa, derler ağır ol

Düşünme, konuşma, görme, sağır ol,

Deyip, özgürlükten dem vuranlar var

Kimse çözemiyor demokrasi ne

Kulak tıkanıyor halkın sesine

Adalet kefesi döner tersine

Ülkemde, tuzları kokutanlar var

Şu, kartel medyası, birinci kuvvet

Onların dediği, olur hükümet

Yoksa ilk etapta kopar kıyamet

Abanın altından, korkutanlar var

Rantiyeci, mafya ve beşli çete

Baş başa vererek yazar reçete

Daha niceleri dâhil şirkete

Her gün ekranlarda sırıtanlar var

Mesnetsiz fikirler çıkıyor YÖK’ten

Vatandaşı, kurtarmalı bu yükten

İlimsiz yuvayı, silmeli kökten

Ayrımcılık dersi okutanlar var

Başörtüsü taksa bir kız öğrenci

Hemen damgayı yer, aşırı dinci

İsterse, sınıfta olsun birinci

Okul bahçesinde coplatanlar var

Aslan Mehmetçiği doğuran ana

Kışla kapısından çevrilen ana

Tabutun başında devrilen ana

Şehidin sırtından pay kapanlar var

Demokrasi yırtık, tutmuyor yama

Yüz okkayı, denk saydılar grama

Halk, çıkış yolunu biliyor ama

Tekerin önüne taş atanlar var

Bırakılır mı hiç, koltuklar ballı?

Bunun kaymağını yiyenler belli

Adamlar, bütçeyi emer temelli

Milletin kanını kurutanlar var

Yaralarım her yanımdan göz verdi

Ben merhem istedim, tabip tuz verdi

İnancıma söven dünkü namerdi

Vatan aşığıyla bir tutanlar var

2007

UZAK TUT BENİ

Yüce Rabbim, bu biçare kulunu;

Yüzsüzlerden, soysuzlardan uzak tut.

Ben istemem parasını, pulunu;

Kalpsizlerden, huysuzlardan uzak tut.

Alnım açık olsun, başım dik olsun

Açgözlü olmayım, gözüm tok olsun

Her şartta, tuttuğum taraf hak olsun

Kalleşlerden, haksızlardan uzak tut

Simasına baksan, saç, sakal tamam

Ya çok emin biri yahut baş imam

Sihirli sözlerle, inandırır tam

Dili ballı hırsızlardan uzak tut

Türlü yollar bulur, akla gelmeyen

Halkı soyar, Hak korkusu bilmeyen

İnsanlıktan nasibini almayan;

Alçaklardan, çapsızlardan uzak tut

Nefsiyle yüzleşmez, aynaya baksın

Kirlerin içinde koktukça koksun

Ahlâktan habersiz, edepten yoksun

Kaşarlanmış arsızlardan uzak tut

Haram yoldan servetini katlamış

Ömür boyu yasak yerde otlamış

Hicabından, ardamarı çatlamış!

Kahpelerden, utsuzlardan uzak tut

Devamlı nefsinin peşinden giden

Pislik deryasına batmış bir beden

Vatana, Millete ihanet eden;

Hainlerden, köksüzlerden uzak tut

Kadir Mevla’m bulaştırma çirkefe

Onlarla, aramda olsun mesafe

Hamallık yapayım, taşıyım küfe

Yeter ki, şu pürüzlerden uzak tut

2008

UZAK DUR!

Büyük lokma ye de, büyük konuşma!

İyi düşün, boş sözlerden uzak dur.

Öyle her gidenin peşinden koşma

Yanlış yoldan, ham izlerden uzak dur

Doğruyla dost ol da, eğriden ayrıl

Hakikat ipine sımsıkı sarıl

Çirkin iş yapana öfkelen, darıl

İflah olmaz öküzlerden uzak dur

İnsanlık denen şey, galiba bitmiş

Çamura mı batmış, Aya mı gitmiş?

Hayânın yerini, arsızlık tutmuş

Şeytanlaşmış şom yüzlerden uzak dur

Değerler değişmiş, ahlak bozulmuş

Aile yapısı kökten çözülmüş

Kimisinin yüz derisi yüzülmüş

Sadakatsiz şer kızlardan uzak dur

Ne saygı, ne sevgi, ne de bir vefa

Kişiler, keyfince sürüyor sefa

Selam versen, pişman eder bin defa

Şirret kokan kem gözlerden uzak dur.

2009

ÇARE VARMI DOKTOR BEY?

Nemelazımcılık hastalığından;

Kurtuluş çaresi var mı, doktor bey?

Bir reçete yazsan en alasından

Bu sizin meslekte sır mı, doktor bey?

Bu müzmin hastalık tak etti cana

Bir çare bul diye gelmişiz sana

Avare davranma, bir bak bu yana

Teşhisi o kadar zor mu, doktor bey?

Ahlak törpülendi, töre bozuldu

Değerler çiğnendi, yöre bozuldu

Billur gibi akan dere bozuldu

Sular yine durulur mu, doktor bey?

Olmadık halt yer de kızarmaz yüzü

Kökünü unutmuş, bozulmuş özü

Şerefmiş, namusmuş görmüyor gözü

O gözler, sahiden kör mü doktor bey?

Vicdan cellâdından medet umarız

Arsıza, hırsıza karşı susarız

Görsek bile gözümüzü yumarız

Yapanın yanına kâr mı, doktor bey?

Her gün bin bir çeşit dolap çevrilir

Meydanlarda nice çamlar devrilir

Dalkavuklar, yalakalar sevilir

İnsanca yaşamak ar mı, doktor bey?

Derler, ye üzümü, sorma bağını

Kırmızı örümcek örsün ağını

Bu dünyayı kurtar, sar yumağını

Bu hayat insana yar mı, doktor bey?

Başımız dönüyor tansiyon yüksek

Dağ gibi görünür, ufacık tümsek

Vah diyen olmuyor, yarımız ölsek

Sağ kalanlar korunur mu, doktor bey?

Tepkimiz yok sinemizi soyana

Seyirciyiz, canımıza kıyana

Toplum, derin uykusundan uyana

Umut var mı, uyanır mı, doktor bey?

Bırakmıyor yakamıza yapıştı

Girdi hücremize, kana karıştı

Akyuvarlar suspus, bünye alıştı

Vurdumduymaz yaşanır mı, doktor bey?

Toplumu bitirdi acı, ızdırab

Durum düzelmezse halimiz harap

Hangi merhem şifa olur hangi hap

İlaç, kafdağında kar mı, doktor bey?

2000

SİNSİ ARKADAŞ SİGARA!

Sağlığın düşmanı, sinsi arkadaş

İnsana, kancayı takar sigara

Ne dert ortağıdır, ne dost, ne sırdaş

Kendi tuzağına çeker sigara

Derdi, paran ile satın alırsın

Tükenir takatin, güçsüz kalırsın

İş işten geçince pişman olursun

Çaresiz dertlere sokar sigara

Gözlerinin önü pul pul morarır

Buğday benzin günden güne sararır

Akciğerin kömürleşir, kararır

Yiğidin belini büker sigara

Sigara içenin pek kokar ağzı

Düzensiz saz gibi hırlar boğazı

Bütün bedenini sarar marazı

Adamı genç yaşta yıkar sigara

Sigarayı değil, kendini yakar

Marifetmiş gibi keyifle çeker

Sayısız zehrini içine döker

Öksürtür, döşünü söker sigara

Çocuk, büyüklerden görür kursunu

Küçükken bilemez can korkusunu

Ataşlara atar öz yavrusunu

Anayı, babayı yakar sigara

Birçok kötülüğe basamak olur

İçki kumar derken, işten kovulur

Geçimsizlik başlar, yuva dağılır

Karabasan gibi çöker sigara

Bir izmarit yutar koca ormanı

Havayı kirletir kara dumanı

Emanet olarak verilen canı

Durmadan sıktıkça sıkar sigara

Doktorlar söylesin, varsa yararı

Akıl sahipleri versin kararı

Bütün bir ev halkı görür zararı

İçmeyene berbat kokar sigara

Çevreyi kirletir, sağlığı bozar

Ölüm fermanını kendisi yazar

Konu komşu gelir, açar bir mezar

Başucuna bir taş diker sigara

2007

DOST KADRİNİ BİL

El, ele ucuzdur acımaz sana!

Dostlarının kıymetini bil yavrum

El adamı merhem olmaz yarana

Vefalı insanı ara, bul yavrum

Çıkarcı kişiye bağlama umut

Vefasız olanı arama, unut

Seveni sev, hakça yaşa, hakkı tut

Dostlarına sadakatli ol yavrum

İbret almak için çevrene göz at

Bir canı inciten olur mu azat?

Yetime, yoksula elini uzat

Garibanla ekmeğini böl yavrum

Edep gömleğini boyunca takın

Dost gönüller olsun hep evin, barkın

Kötü söz etmekten her zaman sakın

Yürek fatihidir tatlı dil yavrum

İyiliğe, güzelliğe sevdalan

Hayatına asla girmesin yalan

Adam gibi yaşa ve Hakka bağlan

Gül dalında yetişiyor gül yavrum.

2010

AMAN HA!

Bütün insanların mimarı birdir

Sakın, hiç kimseyi dışlamayasın

Varılacak durak, bir kara yerdir

Unutup da, hata işlemeyesin

Kibirle yürüyüp, dikme başını

Alçak gönüllü ol, çatma kaşını

Öksüzün, yetimin sil gözyaşını

Aman ha, onları haşlamayasın!

Fitnelik yapanlar, ocak söndürür

Olur, olmaz yerde lafı kondurur

Yaz gününde kar yağdırır, dondurur

Muhannet elinde kışlamayasın

Bitişen yarayı dürtüp, kaşıma

Kişiden kişiye kem söz taşıma

Her sırrını deyip arkadaşına

Sonradan kendini suçlamayasın

Şom ağızlı, yüreğine indirir

Tatlı bir söz, acıları dindirir

Zalim olan, kimsesizi sindirir

Mazlumu, güçsüzü taşlamayasın

Anneye, babaya itaat eyle

Hayatın boyunca doğruyu söyle

Deme ki, dünyanın düzeni böyle

Kimseye kötülük aşlamayasın

Aykırı tipleri arkadaş bilip;

Ölümü unutma, dünyaya dalıp.

İyi günlerinde can, ciğer olup;

Dostunu, zor günde boşlamayasın

Yüce Yaratanın emrince yaşa

Ömür çok değerli, geçirme boşa

Kötü huylarını çevirip başa

Bıraktığın yerden başlamayasın

Var mı yetiştiren dikensiz gülü?

Merhamet yağmuru yeşertir çölü

Mizanda kesişir herkesin yolu

Hak etmeden, Cennet düşlemeyesin

2007

İNSANA DOST GEREK

Dost gözükenlerin peşinden gidip

Kadim dostlarını küstürmeyesin

Ufak tefek şeyi bahane edip;

Selamı, sabahı kestirmeyesin

Birkaç süslü sözün rengine kanıp

Sahte gülüşlerin narına yanıp

Her olur olmazı arkadaş sanıp;

Soysuzları eve bastırmayasın

Bulanık sulara kapılıp akma

Sevgiyi, saygıyı elden bırakma

Hem kendini, hem de dostunu yakma

Yüz azdırıp, surat astırmayasın

Haksız yere kimse karalanmasın

Ezeli dostluklar paralanmasın

Gönüller kırılıp yaralanmasın

Rüzgârı ters yönden estirmeyesin

Hiçbir zaman olma nefsine esir

Dostunu unutma geçse bir asır

Seveni, sen de sev, arama kusur

Kendini köşeye kıstırmayasın

2011

İLGİNÇ

Başörtüsü denince kızdılar darıldılar

Mahkeme yollarında koştular, yoruldular

Türbana hayır diye meydan meydan gezenler,

Seçimler yaklaşırken çarşafa sarıldılar

2009

APTALA BAK

Açtığınız yaralar içten içe kanıyor

Yaktığınız yürekler daha hala yanıyor

Bak hele şu aptala, yaptığı yıkımları,

Beş altı yıl geçmeyle unutuldu sanıyor.

2009

ŞOM AĞIZLI

Bir bayan, inanarak örtüyorsa saçını

Ne yapacaksın ki, sen, kafasının içini

Biraz saygın var ise, inanca, özgürlüğe

Şom ağzını kapa da, bilmesinler suçunu

2007

BİR İŞE YARASALAR

Aydınlığı sever mi indeki yarasalar?

Doğru yol der götürür adamı yara salar

Bu beylerin haline şaşırıp kalacağım;

Karıştırmaktan başka bir işe yarasalar

2008

BOZULDU FİYAKASI

Localara kapanıp kurmuşlardı kumpası.

Ortalığa döktüler içlerindeki pası.

Demokrasi kaçkını, sahte demokratların;

Kargaşa bekliyorken, bozuldu fiyakası.

2008

SEVSİNLER SİZİ

İşinize geldi mi demokrasi dersiniz

Umduğunuz çıkmazsa, sözünüzü yersiniz

Milletin tercihiyle, iktidar olanları

Kanun dışı yollarla yıkmayı istersiniz

2007

KIZLARA NE OLDU?

Ne oldu kızlara kaçan kaçana!

Anayı, babayı düşünen mi var?

Yuvayı terk edip uçan uçana

Ocağı, obayı düşünen mi var.

2009

YA ÇATLAR YA KUDURUR

Bu köyün köpekleri, geçene havlar durur

Kervancı, pas vermezse, racon keser, diş vurur

Yağlı kemik atana, göz yumar, kuyruk sallar

Bu gidişle, çok sürmez, ya çatlar ya kudurur

1997

YÜREĞİME KOR DÜŞTÜ

Türkistan Türklerini boğazlıyor kızıl Çin

Yüreğime kor düştü yanıyor için için

Ey dünya liderleri, vicdanınız var ise,

Yapılan soykırımın n’olur önüne geçin.

2009

YEMİN ETTİK, SÖZ VERDİK!

Mehmetçiğe kurşun sıkan elleri;

Kırmak için yemin ettik, söz verdik.

Şirret kokan, ayrılıkçı dilleri;

Burmak için yemin ettik, söz verdik.

Yıkacağız çakalların inini

Kıracağız kahpelerin binini

Şehit olan aslanların kanını;

Sormak için yemin ettik, söz verdik

Hangi yörede var, böylesi töre

Terör sergilenir göz göre göre

Her kim, prim verir ise teröre

Vurmak için yemin ettik, söz verdik.

Hiç sevmeyiz, şu ırkçılık lafını

Sileceğiz zihinlerin küfünü

Eli kanlı canilerin defini;

Dürmek için yemin ettik, söz verdik.

Sözleri uymuyor günü gününe

İyi bakın bugününe, dününe

Bütün gerçekleri, gözler önüne;

Sermek için yemin ettik, söz verdik.

Pis elleri, arıtamaz ırmaklar

Bunlar insanlıktan hayli uzaklar

Kalleşliğin belgesidir tuzaklar

Yarmak için yemin ettik, söz verdik

Bir tutarız Muğla’sını, Kars’ını

Aklı olan düşünemez tersini

Hasta ruhlu katillerin dersini;

Vermek için yemin ettik, söz verdik.

Haddini bildirmek gerek, namerde

Şehidimin kanı, kalmasın yerde?

Albayrağı zirvelerde, göklerde;

Görmek için yemin ettik, söz verdik

Bir dilden okunur İstiklal Marşı

Şehit anneleri, titretir arşı

Şu haydut, bölücü teröre karşı

Durmak için yemin ettik, söz verdik

Büyük bir devletiz, Millet tek yumruk

Hiçbir dış ülkeden almayız buyruk

Tek bir Türkiye var, amaçsa doruk

Varmak için yemin ettik, söz verdik.

2007

VATAN AŞKINA ŞEHİT DÜŞENLERE

Bu vatan aşkına candan geçerek

Kahpe kurşunlarla vurulan sensin

Yiğitçe vuruşup şehit düşerek

Şanlı al bayrağa sarılan sensin

Tabuta sığar mı böyle bir konca?

Yürekte taşınır yürekte anca

Taş taş, tuğla tuğla hudut boyunca

Kalenin burcuna örülen sensin

Sizsiniz vatanın esas sahibi

Cepheden kaçanın yoktur nasibi

Bütün heybetinle sultanlar gibi

Gönlümün tahtına kurulan sensin

Toprak vatan olmaz çekmeden çile

Kahraman Mehmetçik olmasın hele

Bayrağa renk veren al kanı ile

Yurdun temeline karılan sensin

Şehitler diridir inancımız tam

Her kişiye kısmet olmaz bu makam

Ölü diyenlere asla inanmam

Mezara girerken dirilen sensin

Bu Millet bir bütün, ulu bir ağaç

Sarsılmaz bir iman, ulvi bir amaç

Yağmurlarla yağ da, çiçeklerle aç

Taze fidan iken kırılan sensin

Tarihe silinmez bir imza atan

Görevini yapıp sessizce yatan

Bedel ödenmeden olmuyor vatan

Bu toprağa kurban verilen sensin

Vatanı uğrunda vurulan sensin.

2009

MEHMET’İM

Alnından kaynıyor bulgur bulgur ter

Helaldir yediğin lokma, Mehmet’im

Ellerinde nasır, gözlerinde fer

Her şeye kafanı takma, Mehmet’im

Elinin emeği yediğin ekmek

Her insana nasip olmaz bu yemek

Ne büyük devlettir, çok şükür demek

Kötü örneklere bakma, Mehmet’im

Utanacak hiçbir işi yapmazsın

Faydan için murdar eli öpmezsin

Haktan, adaletten milim kopmazsın

Cahille oturup, kalkma, Mehmet’im

Sorumlu kişiler öder borcunu

Âhiret yurdunda alır ecrini

Namazını tam kıl, tut orucunu

Kendini ziyana sokma, Mehmet’im

El eline bakmaz, kendin çalışın

Yoksullarla ekmeğini bölüşün

Elbet, bir baharı vardır her kışın

Sen, tatlı canını sıkma, Mehmet’im

Vatanına, Bayrağına bağlısın

Hak aşkıyla yüreğinden dağlısın

Müslüman, Türk bir atanan oğlusun

Hakikat yolundan çıkma, Mehmet’im

2007

MEHMETÇİĞİN TÜRKÜSÜ

(Çanakkale)

Siperlerden taşan, yanık bir türkü;

Çanakkale asla geçilmez diyor.

Düşmanın çokluğu, yıldırmaz Türk’ü

Mehmetçiğin gücü ölçülmez diyor.

Anam, kuşağıma dikti bir kese

Kınalı koçuna, kondurdu buse

Ne çıkar, yamalı olsa elbise!

Esaret gömleği biçilmez diyor

Sökülür, atılır elbet bu illet

Bir Türk için, silik yaşamak zillet

Allaha inanmış, necip bir Millet

Düşman karşısında küçülmez diyor

Vatan, bir bütündür, kimse bölemez

Kudurmuş sırtlanlar, tek taş alamaz

İstese de, umduğunu bulamaz

Her çeşmenin suyu içilmez diyor

İmanlı göğsümüz çelikten kalkan

Asil yüreğimiz kaynayan volkan

Pişman olur bize çatmaya kalkan

Al bayrak üstünde uçulmaz diyor

Mermimiz biterse, yeter süngümüz

Cesarette, yoktur bizim dengimiz

Son nefere kadar, sürer cengimiz

Savaş meydanından kaçılmaz diyor

Cephede versek de, binlerce şehit

Yerini doldurur, şanlı mücahit

Hepimiz ant içtik, Rabbim de şahit

Ölmeden, bu boğaz açılmaz diyor

Conkbayırı, zığındere, kanlısırt

Saldırıya geçti, bir sürü aç kurt

Simalar rengârenk, hava, kan, barut

Burada, kim kimdir seçilmez diyor

Bir gün, gün yüzüne çıkar gerçekler

Cennette boy verir, solmaz çiçekler

Düştüğü toprakta dirilecekler

Şahadet şerbeti saçılmaz diyor

Kanımızla yazdığımız destanı;

Okusun, Avrupa, varsa irfanı.

Onların, olsaydı biraz vicdanı

Bir insan, bu kadar alçalmaz diyor

İstiklâlim için veririm canı

Namusum uğrunda dökerim kanı

Düşmana çiğnetmem’’ Cennet Vatanı”

Bir başka diyara göçülmez diyor

Çanakkale, asla geçilmez diyor

2008

FİLİSTİN’DE ÇOCUK OLMAK

Yüreğinde korku, yanağında kan

Durmadan gözyaşı döker bir çocuk

Yok mu mazlumlara bir arka çıkan?

Umutsuz gözlerle bakar bir çocuk

Filistin yaralı, Gazze kan gölü

Yerlere serilmiş yüzlerce ölü

Şehit bir annenin tomurcuk gülü

Âhıyla gökleri yıkar bir çocuk

Vahşi sırtlanların gözü kararmış

Mescidi Aksayı füzeler sarmış

Elleri titriyor, benzi sararmış

Kaderine boyun büker bir çocuk

Ortada kalmıştır vatansız, yurtsuz

Anadan kadersiz, doğuştan bahtsız

Dertlinin halinden bilir mi dertsiz?

Onursuz yüzlere çakar bir çocuk

Hayatında özgürlüğü tatmamış

Ana kucağında rahat yatmamış

Uykusuz gözleri uyku tutmamış

Gecenin koynuna akar bir çocuk

Yağmur değil, bomba yağıyor gökten

Bunlara yapılan revamı haktan

Şu kahpe İsrail yıkılsın kökten

İnşallah, tümünü yakar bir çocuk

Dumanlar tütüyor, yıkılmış evler

Oturmuş, vahşeti seyreder devler

Vampirler kalleştir sinsice avlar

Elin vebalini çeker bir çocuk

Filistin’de doğmak bütün günahı

Zalimi boğacak, yetimin âhı

Kirli eller ateşlemiş silahı

Kurşunun önünde seker bir çocuk

İnsanlık nerede, hani kardeşlik

Yahudi kanında mevcut kalleşlik

Bir yanda susuzluk, bir yanda açlık

Dizinin üstüne çöker bir çocuk

Soykırım değil de, bu yapılan ne?

Can dayanmaz masumların haline

İkişer taş almış, iki eline

Topun karşısına çıkar bir çocuk

Bu bir savaş değil, toptan yok etmek

Bir milleti çoluk çocuk katletmek

Müslüman neslini kırıp, tüketmek

Minik yumruğunu sıkar bir çocuk

Sokakta kol gezer ölüm tankları

Ne olur, durdurun şu manyakları!

Kâfire mahsus mu insan hakları?

Dünyanın gözüne sokar bir çocuk

Oynamak ne demek, gülmek ne demek

Katliama maruz kalmak ne demek

Filistin’de çocuk olmak ne demek

Yırtık vicdanları diker bir çocuk

Katledilir yeni doğmuş bebekler

Açılmadan solar körpe çiçekler

Dilinde tek kelam “Allahuekber”

Kalbimi yerinden söker bir çocuk.

2009

TURGUT KOYUNCU’YA

(Allah Rahmet Eylesin)

Gün sonu, yirmi beş Ekim

Kaf dağından ağır yüküm

Dünya bir olsa vermezdim;

Yaratandan geldi hüküm.

Nasibi bitmiş tasında

Amansız dert yakasında

Ölümüne tutsak olmuş;

Yoğun bakım odasında

Nazik beden aşınıyor

Doktorlar ne düşünüyor

Turgut göçünü toplamış;

Yeni eve taşınıyor

Enfeksiyon kurmuş pusu

Boğazından geçmiyor su

Eşi on senelik gelin;

Daha körpedir yavrusu.

Pembe yanaklar morarmış

Hortumlar vücudu sarmış

Şu dermansız hastanede;

Çekeceği çile varmış

Dertler canını yakıyor

Bir yandan dua okuyor

Turgut dokuzuncu kattan;

Minik Elif’e bakıyor

Yasaktır yanına girmek

Varıp durumunu görmek

Ziyaretine gelenler;

Bekleşiyor öbek öbek

Doktordan halini sordum

Ne dediyse hayra yordum

Mevla’m ömür verir diye;

Bir umutla bekliyordum

Hekimlerin başı serin

Zaman kısa, yara derin

Kötü haber harap etti;

N’olur birde müjde verin

Istıraptan ter döküyor

Acısı yürek söküyor

Turgut evinin önüne;

Çeşit çeşit gül dikiyor

Kara haber geldi yeni

Kedere gark etti beni

Hiç kem sözünü duymadım;

Nasıl unuturum seni

Orta güz geldi geçiyor

Yıkımlara yol açıyor

Ecel hep yetkini değil;

Bazen de civan seçiyor

Kötü dertler arınmıyor

Yol bitince yürünmüyor

Arkadaşları toplanmış;

Turgut niye görünmüyor?

Arabası açık gri

Gelmez oldu çoktan beri

Bir boşluk var yüreğimde;

Ne yapsam dolmuyor yeri

Zehir oldu yiyecekler

Soldu tomurcuk çiçekler

Elif, Canan bundan sonra;

Kime baba diyecekler

Bir çift kumru kondu dala

Dert koymaz ki, murat ala

Bir tanesi yaralanmış;

Diğeri yüklenmiş sala

Turgut’a rahmet dileyin

Canan’ına söylemeyin

Babam nerde derse, Elif;

Soğulcak’a gitti deyin

Takdir böyle, hüküm kesin

Kesildi ılık nefesin

Telefonundan arasam;

Acep duyulur mu sesin?

Tüm, Yahyalı etti sökün

Tabutuna güller dökün

Fatiha okuyun dostlar;

Nur dolsun mezarı yekûn

Sağ geldi ölü gidiyor

Ağzımın balı gidiyor

Hakkınızı helal edin;

Turgut’un Salı gidiyor

Yaran açılmış kanıyor

Gözlerinden yaş iniyor

Sabreyle ey can çiçeğim;

Rabbimiz bizi sınıyor

Virüs bulaşmış goncaya

Can dayanmaz bu sancıya

İman, Kuran yoldaş olsun;

Merhum Turgut Koyuncu’ya.

25.10.2010

G İ T T İ N !

(Turgut Koyuncu’nun Aziz Hatırasına)

Takdire razıydın, kadere teslim

Kulluğundan taviz vermeden gittin

Çok nezaketliydin, temizdi aslın

Kimsenin gönlünü kırmadan gittin

Mesuttu, mutluydu ocağın, yurdun

İşinle, gücünle uğraştın durdun

Dayadın, döşedin bir yuva kurdun

İçinde bir devran sürmeden gittin

Evin küçüğüydün severdi herkes

Huzur veriyordu aldığın nefes

Ne olur bir daha ses versene ses

Eşine, dostuna varmadan gittin

Elif’in, Canan’ın elinden tutup

Başını okşayıp, zevkle uyutup

Baba şefkatiyle bakıp, büyütüp;

Gelinlik içinde görmeden gittin

Âfete uğradın, kem göze geldin

Amansız dertlerle yüz yüze geldin

Yazı yaşamadan son güze geldin

Halis muradına ermeden gittin

Sana ne yaptılar bet yok, beniz yok

O eski halinden eser yok, iz yok

Sükûta büründün, mimik yok, söz yok

Derdin devasını sormadan gittin

Öyle bir gittin ki, dönmemesine

Yaktın yüreğimi sönmemesine

Gözlerim çağlıyor dinmemesine

Açtığın yarayı sarmadan gittin

Onca derdi çektin ah demeden, ah!

Gamdan, üzüntüden olmuyor sabah

Ahret ayrılığı vermesin Allah

Dünyada doyası durmadan gittin.

25.10.2010

KARAGÖZLER KAPANDI

Musalla taşına konmuş dört tabut

Herkesin yüzünde derin bir sûkut

Elinden gelirse gözyaşını tut

Son uykuda “karagöz”ler kapandı

Bir aile söndü, bin yürek yandı

Yan yana kazıldı dört yeni mezar

Takdir böyle imiş, hangi güç bozar

Kader kitabında acep ne yazar

Zemin kara, yazı ondan karadır

Vakti gelmeyince çözülmüyor sır

Kimse bilemiyor ömür kaç sene

Vadesi yetene, var bir bahane

Körpecik bedenler girdi kefene

Gülleri soldurdu kömür sobası

Boş evi neylesin gülün babası

Baba, gurbet elde geçim derdinde

Giderken kalırdı gözü ardında

Dönüp gelecekti ayın dördünde

Umulmadık işler geldi başına

Doyamadı yavrusuna, eşine

Ana kucağına yatmış üç bacı

İnşallah giydiler şehitlik tacı

Rabbim yaşatmasın böyle bir acı

Dağlar matem tuttu, sular ağladı

Yahyalı topyekûn kara bağladı

10.01.2011

D E D E

Hayattan koptuğun o günden beri

Hep seni aradım hep seni dede

Öyle özledim ki yattığım yeri

Sımsıcak bağrına bas beni dede

Zaman geri dönse gitsem ezele

O günkü fırsatlar geçmiyor ele

Sana sığınırdım, babamdan bile

Hep senden alırdım güveni dede

Kokunu vermiyor çiçekler, güller

Tadını vermiyor kaymaklar, ballar

Bir daha sarar mı, o müşfik kollar?

Nasıl unuturum buseni dede

Eve gelir gelmez beni sorardın

Bulamazsan sokak sokak arardın

Üstüme titrerdin, kanat kurardın

Görmedim senden çok seveni dede

2009

TABİAT İNCİSİ

Nasıl methedeyim Yahyalı’m seni

Sana, sevenlerin bakışı başka

Güzelliğin ile cezp ettin beni

Hasretin içimi yakışı başka

Gezdim karış karış ovayı, dağı

Yeşile boyanmış bahçesi, bağı

Açmış elvan elvan gülü, zambağı

Miskianber gibi kokuşu başka

Seyrettim Aksu da çamı, çınarı

Tahtacık dağının eksilmez karı

Unutulur mu hiç o Buzpınarı

Gökgölün üstüne akışı başka

Şahadet parmağı minarelerin

Kırları süsleyen mor lalelerin

Tabiat incisi şelalelerin

Köpükten kurdele takışı başka

Serin yaylalara obalar konar

Buz gibi suları içenler kanar

Dağların başında kartallar döner

Kınalı kekliğin sekişi başka

Elması, çileği, narı, kirazı

Koyunu, kuzusu, turnası, kazı

Türlü nimetlerle doyurur bizi

Şükredip boynunu büküşü başka

Sensiz yaşanır mı canım sevgilim?

Vasfını saymaya yetmiyor dilim

Kınalı parmaklar, halı ve kilim;

Dokur ilmek ilmek nakışı başka

1993

UMUTLARA KAR YAĞDI

Güvendiğim dallar elma tutmadı