KANARYA

Her yanı tel örgülü dar kafese mahkûmsun.

Dağlar çeksin yasını, gonca güller kurusun.

Şirin dilin olmasa, koymazlardı kafese.

Derdime dert katsa da, tutkunum yanık sese.

Bilmem, hangi çiçekten alıyorsun ilhamı.

Durma, şakı kanaryam, bırak kederi, gamı.

İkimizde dertliyiz, beraber dertleşelim

Küllenmiş yaraların, üzerini deşelim

Özlemi var içinde, hür olduğun günlerin.

Dalında şakıdığın, o rengârenk güllerin.

Hasretlik alev alev dağlıyor her yanını

Seni kafese koyan duyar mı isyanını?

Yurdunu, ocağını özlüyorsun kanarya

Sevgilinin yolunu gözlüyorsun kanarya

Sen, güllere vurgunsun, ben güllerin şahına

Hadi söyle kanaryam, kim girdi günahına

 Mehmet Postallı  / 1995