ANNEM

Ben ağladığımda, sende ağlardın

Yaşlı gözlerimi silerdin annem

Gece yarısında beşik sallardın

Derin uykuları bölerdin annem

Evladım diyerek bana süt verdin

Sen ölmede ben öleyim derdin

Öper, koklar, karşılıksız severdin

Sıcak kundaklara belerdin annem

Hiç usanmaz, katlanırdın nazıma

Derdin, ne hal oldu benim kuzuma

Kendin yemez, verir idin ağzıma

Hem de, küçük küçük dilerdin annem

Ana dili denmiş, bu diller senin

Beleyen, sallayan o eller senin

Sarıp, sarmalayan o kollar senin

Kolların boynuma dolardın annem

Eve geç geldimse, yoluma baktın

Hemen aramaya yollara çıktın

Bizi büyüttün ya, çok çile çektin

Yıkayıp, doyurur, sulardın annem

Parayla ölçülmez senin değerin

Hakkını ne zaman, nasıl öderim

Ancak, sana çok teşekkür ederim

Ben gülersem, sende gülerdin annem

    Mehmet Postallı /  1979