SEVGİ RÜZGÂRI

Gönül pencereni biraz arala

Buz dağına “Sevgi Rüzgârı” değsin

Bırak karakışı, tanış baharla

Taşların yerinde gül filizlensin

Yağmurla buluşsun kıraç vicdanın

Hırçınlığın geçer belki uslanın

Düşüncen değişir çevreni tanın

Hele, iç dünyana bir banar gelsin

Kişi, hem sevecek hem sevilecek

Eşini, dostunu iyi bilecek

Kapkara kesilen yüzün gülecek

Yeter ki, kendinle aran düzelsin

Gül yaprağı gibi gayet nazik ol

İncinme, incitme çok sempatik ol

Ömür çok sınırlı, durma çabuk ol

Değiştir çizgini gönlün şenlensin

        Mehmet Postallı / 1997