CANANIM
Ben senin sevdana düştüm düşeli
Gözyaşlarım durulmuyor cananım
Sevda yolu, karaçalı döşeli
Kıvrım kıvrım varılmıyor cananım
Adını zihnime yazdı kalemim
Bir saat görmesem artar elemim
Seni uçurursam boş kalır elim
Yalnız yuva kurulmuyor cananım
İflah olmaz işler açtın başıma
Mecnuna döndürdün, gezdim düşüme
Acı söz söylersen gitmez hoşuma
Dil yarası sarılmıyor cananım
Fırtınalar koparırsın içimde
Unutamam ak kıl bitse döşümde
Sakın niçin deme, bu zor seçimde
Kalbe sual sorulmuyor cananım
Sırrını açmaktan hayâ ederim
El yanında gayretini güderim
Eğer, hayır dersen çeker giderim;
Lâkin sensiz durulmuyor Canan’ım.
Mehmet Postallı / 1994