GÖRGÜSÜZ

Seni insan bilerek, sevgi, saygı gösterdim

İnsanların bastığı asfalt mıcırıymışsın

Adam yerine koyup çok fazla değer verdim

Manav tezgâhlarının eğri acuruymuşsun

Hiç tereddüt etmeden, her sözüne inandım

Edep, görgü var diye, tutup hayırla andım

Moloz yığını değil, halis pırlanta sandım

Kuyumcu dükkânının vitrin panjuruymuşsun

Değer ölçülerinde, ahlaktadır öncelik

Senin gibi birinde ne gezer o incelik

Kişilerin fikrinde alçaklık ve yücelik

Gördüğüm cücelerin daha bücürüymüşsün

Kim kime ne ederse, ettiğini bulacak

Sonunda pişman olup, saçlarını yolacak

Sağlam kozalarında bir çürüğü olacak

Çilingir sofrasının kurtlu inciriymişsin

Boş bırakılan yerde, elbette diken biter

Düşünmeden denen söz, paslı ok gibi batar

Altın, gümüş değilsen, bronzda olsan yeter

Sosyete köpeğinin tasma zinciriymişsin

   Mehmet Postallı / 2003